Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla Łodzi-Widzewa w Łodzi

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

dnia 6 października 2016 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi – Widzewa w Łodzi w VIII Wydziale Cywilnym

w składzie: przewodniczący: SSR Bartek Męcina

protokolant: st. sekr. sąd. Ewa Ławniczak

po rozpoznaniu w dniu 6 paźdzeirnika 2016 roku w Ł.

sprawy z powództwa (...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty w K.

przeciwko F. K.

o zapłatę

1.  oddala powództwo,

2.  zasądza od powoda (...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty w K. na rzecz pozwanej F. K. kwotę 1.476 zł. (jeden tysiąc czterysta siedemdziesiąt sześć złotych) tytułem zwrotu kosztów pomocy prawnej udzielonej pozwanej z urzędu.

Sygn. akt VIII C 1195/16

UZASADNIENIE

W pozwie wniesionym w dniu 7 maja 2015 roku powód (...) Niestandaryzowany S. Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą
w K., reprezentowany przez radcę prawnego, wniósł o zasądzenie od pozwanej F. K. kwoty 7.517,17 zł z odsetkami umownymi od kwoty 3.921,96 zł. od dnia 4 maja 2015 r. do dnia zapłaty. Nadto powód wniósł o zasądzenie na jego rzecz od pozwanej kosztów procesu według norm przepisanych. W uzasadnieniu powód wskazał, że pozwana oraz pierwotny wierzyciel, (...) Bank S.A. z siedzibą we W. zawarli w dniu 17 maja 2010 roku umowę bankową o nr RE\ (...). Jednak pozwana nie wywiązywała się z przyjętego na siebie zobowiązania toteż bank wezwał pozwaną do zapłaty, a następnie podjął działania windykacyjne, które nie doprowadziły do pełnego zaspokojenia wierzyciela. W dniu 7 czerwca 2013 roku powód zawarł z pierwotnym wierzycielem umowę cesji, na mocy której przejął prawa do wierzytelności wobec pozwanej z tytułu umowy bankowej. Na dochodzoną pozwem kwotę składają się: 3.921,96 zł z tytułu niespłaconej kwoty kapitału, 3.393,47 zł z tytułu odsetek karnych oraz 201,74 zł z tytułu odsetek umownych. Powód poinformował pozwaną o przejęciu wierzytelności i wystosował wezwanie do zapłaty, lecz pozwana nie uiściła opisanych kwot. (pozew k. 3- 4)

W dniu 29 czerwca 2015 roku Sąd Rejonowy dla Łodzi-Widzewa w Łodzi wydał w przedmiotowej sprawie nakaz zapłaty, który następnie utracił moc w całości na skutek wniesienia przez pozwaną sprzeciwu. Pozwana wniosła o oddalenie powództwa
w całości, podnosząc nadto zarzut przedawnienia roszczenia. (nakaz zapłaty k. 27, sprzeciw k. 49-50)

W piśmie z dnia 31 marca 2016 roku pozwana wniosła o ustanowienie pełnomocnika z urzędu. Postanowieniem z dnia 5 kwietnia 2016 roku referendarz sądowy w Sądzie Rejonowym dla Łodzi-Widzewa w Łodzi ustanowił dla pozwanej pełnomocnika z urzędu, którego wyznaczyła (...) w Ł.. (pismo pozwanej wraz z oświadczeniem o stanie rodzinnym, majątku, dochodach i źródłach utrzymania k. 51-53, postanowienie k. 55, pismo (...) k. 59)

W dalszym toku procesu strony podtrzymały swoje stanowiska w sprawie.

Na rozprawie w dniu 6 października 2016 roku nikt się nie stawił, zawiadomienia dla stron doręczono w sposób prawidłowy. (protokół rozprawy k. 77)

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 11 maja 2010 roku (...) Bank Spółka Akcyjna z siedzibą we W. zawarł z F. K. umowę pożyczki gotówkowej o nr RE\ (...) na podstawie której pozwana otrzymała kwotę 4.145,94 zł, którą pozwana zobowiązała się spłacić na warunkach szczegółowo określonych w umowie, wraz z odsetkami i prowizją w 52 miesięcznych ratach, z terminem spłaty ostatniej raty przypadającym na dzień
5 września 2014 roku. (kserokopia umowy k. 15-16v)

W dniu 7 czerwca 2013 roku powód (...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty w K. zawarł z (...) Bank Spółką Akcyjną z siedzibą we W. umowę o przelew wierzytelności. Umowa ta została następnie aneksowana w dniu 24 czerwca 2013 roku. W załączniku do umowy przelewu wierzytelności wskazano na zadłużenie pozwanej z tytułu umowy nr RE\ (...), zaś w wyciągu z ksiąg rachunkowych funduszu sekurytyzacyjnego wskazano na wysokość zobowiązania pozwanej według stanu na dzień 7 czerwca 2013 roku łącznie na kwotę 6.421,39 zł. Pismem z dnia 1 lipca 2013 roku pierwotny wierzyciel zawiadomił pozwaną o sprzedaży wierzytelności na rzecz powoda. (dowód: umowa przelewu wierzytelności
k. 6, aneks do umowy przelewu wierzytelności wraz z załącznikiem k. 7-9, wyciąg z ksiąg rachunkowych funduszu sekurytyzacyjnego i ewidencji analitycznej k. 10, zawiadomienie k. 12)

Pismem opatrzonym datą 20 kwietnia 2015 roku pierwotny wierzyciel działając
w imieniu powoda skierował do pozwanej wezwanie do zapłaty, wskazując łącznie na kwotę 7.502,13 zł (wezwanie do zapłaty k. 13)

Postanowieniem z dnia 18 lipca 2011 roku wydanym w sprawie o sygn. akt II 1 Co 6939/11 Sąd Rejonowy dla Łodzi-Widzewa w Łodzi nadał klauzulę wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu. (postanowienie k. 14)

Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym dla Łodzi-Widzewa
w Ł. J. D. prowadziła postępowanie egzekucyjne w sprawie KM 1447/11 z wniosku wierzyciela (...) Bank Spółki Akcyjnej z siedzibą we W. w oparciu o powyższy bankowy tytuł egzekucyjny. W dniu 7 sierpnia 2013 roku (...) Bank Spółka Akcyjna z siedzibą
we W. złożył wniosek o umorzenie postępowania egzekucyjnego, stąd postanowieniem z dnia 28 sierpnia 2013 roku Komornik Sądowy umorzył postępowanie w trybie art. 825 pkt 1 k.p.c. (wniosek o umorzenie k. 51 akt komorniczych Km 1447/2011, postanowienie o umorzeniu k. 53 akt komorniczych Km 1447/2011 )

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dowodów z dokumentów znajdujących się w aktach sprawy, których prawidłowość i rzetelność sporządzenia nie budziła wątpliwości, nie była również kwestionowana przez żadną ze stron.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo podlegało oddaleniu w całości.

Powód dochodził od pozwanej kwoty 7.517,17 zł tytułem zwrotu pożyczki gotówkowej o nr RE\ (...), udzielonej w dniu 11 maja 2010 roku przez (...) Bank Spółkę Akcyjną z siedzibą we W.. Na dochodzoną pozwem kwotę składają się: 3.921,96 zł z tytułu niespłaconej kwoty kapitału, 3.393,47 zł z tytułu odsetek karnych oraz 201,74 zł z tytułu odsetek umownych.

Pozwana w sprzeciwie od nakazu zapłaty podniosła zarzut przedawnienia roszczenia. Zgodnie z art. 117 § 2 kc po upływie terminu przedawnienia ten, przeciwko komu przysługuje roszczenie, może uchylić się od jego zaspokojenia, chyba że zrzeka się korzystania z zarzutu przedawnienia. Nie ulega wątpliwości, że zobowiązanie pozwanej wobec pierwotnego wierzyciela (...) Bank Spółki Akcyjnej z siedzibą we W., wynikające z umowy pożyczki gotówkowej, jest świadczeniem związanym z prowadzeniem działalności gospodarczej. W myśl art. 118 kc jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, termin przedawnienia wynosi lat dziesięć, a dla roszczeń o świadczenia okresowe oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej- trzy lata. Wobec tego nie ulega wątpliwości, że termin przedawnienia roszczeń wynikających z umowy pożyczki gotówkowej wynosi 3 lata. W myśl art. 120 § 1 kc zdanie pierwsze bieg przedawnienia zaczyna się od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne.

Na gruncie niniejszej sprawy w dniu 18 lipca 2011 roku Sąd Rejonowy dla Łodzi Widzewa w Łodzi nadał klauzulę wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu wystawionemu przez (...) Bank Spółkę Akcyjną z siedzibą we W. przeciwko F. K.. Z kolei postanowieniem z dnia 28 sierpnia 2013 roku komornik sądowy przy Sądzie Rejonowym dla Łodzi Widzewa w Łodzi, J. D. na podstawie art. 825 k.p.c. umorzyła postępowanie egzekucyjne prowadzone z wniosku (...) Bank Spółki Akcyjnej z siedzibą we W., z uwagi na cofnięcie wniosku przez wierzyciela.

Powołane przez powoda okoliczności w postaci nadania klauzuli wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu oraz umorzenie postępowania egzekucyjnego miały świadczyć o przerwaniu biegu przedawnienia roszczenia. Zgodnie z art. 123 § 1 pkt.1 k.c. każda czynność podjęta przed sądem lub organem powołanym do rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczeń danego rodzaju, przedsięwzięta bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia lub zabezpieczenia roszczenia, przerywa bieg przedawnienia. Nie ulega wątpliwości, że nadanie w dniu 18 lipca 2011 roku klauzuli wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu, przerwało bieg przedawnienia roszczenia. Natomiast skutku takiego nie wywołało wszczęcie postępowania egzekucyjnego, które zostało następnie umorzone z uwagi na cofnięcie wniosku przez wierzyciela. Sąd w całości podziela pogląd wyrażony w uchwale Sądu Najwyższego z dnia 19 lutego 2015 roku III CZP 103/14, zgodnie z którym umorzenie postępowania egzekucyjnego na wniosek wierzyciela-banku, prowadzącego egzekucję na podstawie bankowego tytułu egzekucyjnego zaopatrzonego klauzulą wykonalności- niweczy skutki przerwy biegu przedawnienia spowodowane złożeniem wniosku o wszczęcie egzekucji.

Biorąc pod uwagę powyższe rozważania, roszczenie powoda przedawniło się w dniu 19 lipca 2014 roku. Tymczasem powództwo w przedmiotowej sprawie zostało wytoczone dopiero w dniu 7 maja 2015 roku. W związku z przedawnieniem należności głównej, nie ulega wątpliwości, że przedawnieniu uległo również roszczenie o odsetki od należności głównej.

Na marginesie wskazać należy, że zarówno w orzecznictwie Sądu Najwyższego, jak i w doktrynie, dopuszcza się możliwość nieuwzględnienia zarzutu przedawnienia na podstawie art. 5 k.c. Podstawowym jednak warunkiem takiej możliwości jest ocena zarzutu przedawnienia jako czynienia przez uprawnionego do jego podnoszenia z przysługującego mu prawa użytku sprzecznego z zasadami współżycia społecznego.

W rozpoznawanej sprawie powód nie wykazał, aby zachodziły szczególne okoliczności przemawiające za uznaniem zarzutu przedawnienia jako naruszającego zasady współżycia społecznego. Nie można bowiem uznać zgłoszonego przez stronę pozwaną zarzutu przedawnienia za działanie sprzeczne z zasadami współżycia społecznego przewidzianymi w art. 5 k.c. Przyjęcie odmiennego stanowiska prowadziłoby do wniosku, że wierzyciel mógłby dochodzić przedawnionej należności w dowolnym momencie po upływie terminu przedawnienia, powołując się na zasady współżycia społecznego, co niweczyłoby cel instytucji przedawnienia.

Należy zauważyć jeszcze, że w piśmie z dnia 8 stycznia 2016 r., stanowiącym sprzeciw od nakazu zapłaty, pozwana podniosła, iż regularnie wpłaca na rzecz pierwotnego wierzyciela uzgodnione kwoty, na dowód czego załączyła potwierdzenie wpłaty gotówkowej kwoty 150 zł. z dnia 4 stycznia 2016 r. W ocenie Sądu powyższe stanowisko F. K. nie stanowi jej oświadczenia o uznaniu powództwa, gdyż jak była już o tym powyżej mowa, uzupełniając braki formalne sprzeciwu od nakazu zapłaty pozwana wniosła o oddalenie powództwa i podniosła zarzut przedawnienia. Dokonanie powyższej wpłaty nie doprowadziło także do przerwania biegu terminu przedawnienia, gdyż jak stwierdzono wcześniej termin ten upłynął przed dniem 4 stycznia 2016 r. Ponadto z dokumentu w postaci potwierdzenia wpłaty gotówkowej nie wynika na poczet jakiego zadłużenia pozwana dokonała zapłaty.

Mając powyższe na uwadze, przedmiotowe powództwo należało oddalić, co też Sąd uczynił orzekając jak w sentencji.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. regulującego zasadę odpowiedzialności stron za wynik procesu. Pozwana wygrała proces w całości, a zatem należy jej się od strony powodowej zwrot kosztów procesu. Mając powyższe na względzie, Sąd zasądził od powoda na rzecz pozwanej kwotę 1.200 zł tytułem zwrotu kosztów procesu obejmującą wynagrodzenie pełnomocnika w stawce minimalnej, powiększoną o stawkę podatku VAT (23%), jako że pomoc prawna była świadczona na rzecz pozwanej przez pełnomocnika ustanowionego z urzędu (§ 2 ust. 1-3 w zw. z § 6 ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu, Dz. U. 2001, Nr 163, poz. 1348 ze zm.), co też Sąd uczynił orzekając jak w pkt. 2 sentencji wyroku.