Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla Łodzi-Widzewa w Łodzi

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 października 2015 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi-Widzewa w Łodzi VIII Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: S.S.R. Bartek Męcina

Protokolant: sekr. sąd. Dorota Piasek

po rozpoznaniu w dniu 22 października 2015 roku w Łodzi

na rozprawie

z powództwa (...) Bank (...) S.A. we W.

przeciwko T. B.

o zapłatę

zasądza od pozwanego T. B. na rzecz powoda (...) Bank (...) S.A. we W. kwotę 1.478,30 zł. (jeden tysiąc czterysta siedemdziesiąt osiem złotych trzydzieści groszy) z umownymi odsetkami w wysokości czterokrotności kredytu lombardowego NBP w stosunku rocznym od kwoty 1.088,95 zł. (jeden tysiąc osiemdziesiąt osiem złotych dziewięćdziesiąt pięć groszy) od dnia 25 maja 2013 roku do dnia zapłaty oraz kwotę 227 zł. (dwieście dwadzieścia siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt VIII C 3117/14

UZASADNIENIE

W dniu 10 czerwca 2013 roku powód (...) Bank (...) Spółka Akcyjna we W., reprezentowany przez pełnomocnika będącego pracownikiem tej jednostki, wytoczył przeciwko pozwanemu T. B. powództwo w elektronicznym postępowaniu upominawczym o zapłatę 1.478,30 zł wraz z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego w stosunku rocznym od kwoty 1.088,95 zł. od dnia 25 maja 2013 r. do dnia zapłaty oraz wniósł o zasądzenie zwrotu kosztów procesu. (pozew k. 2- 6)

Postanowieniem z dnia 20 września 2013 r. Sąd Rejonowy Lublin- Zachód w Lublinie przekazał rozpoznanie sprawy Sądowi Rejonowemu w Bełchatowie wobec stwierdzonego braku podstaw do wydania nakazu zapłaty. (postanowienie k. 7)

W piśmie procesowym z dnia 12 listopada 2013 roku pełnomocnik powoda podtrzymał żądanie pozwu. W uzasadnieniu pozwu wskazano, że powód w dniu 29 lipca 2008 roku udzielił pozwanemu kredytu nr (...) w ramach, którego pozwany otrzymał limit w wysokości 6.500 zł. Pozwany był zobowiązany do spłaty kredytu w miesięcznych ratach w wysokości podanej
przez powoda na podstawie umowy. Pomimo wezwań i monitów pozwany nie wywiązał się z obowiązku spłaty. W związku z tym, po upływie określonego terminu, do którego pozwany był zobowiązany uregulować zadłużenie, jego całość stała się wymagalna. Pomimo wezwania do zapłaty pozwany nie uregulował zadłużenia. Na dochodzoną przedmiotowym powództwem kwotę składają się 1.088,95 zł. tytułem należności głównej, 374,35 zł. tytułem odsetek za okres od 29 lipca 2008 r. do dnia 24 maja 2013 r., 15 zł. tytułem kosztów, opłat i prowizji. (pismo procesowe powoda k. 10- 12).

W dniu 28 listopada 2013 r. Sąd Rejonowy w Bełchatowie wydał nakaz zapłaty, w którym nakazał T. B. zapłacić na rzecz powoda kwotę 1.478,30 z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego w stosunku rocznym od kwoty 1.088,95 zł. od dnia 25 maja 2013 r. do dnia zapłaty oraz zasądził koszty procesu. (nakaz zapłaty k. 49)

W dniu 16 kwietnia 2014 r. T. B. wniósł sprzeciw od powyższego orzeczenia, w którym wniósł o przekazanie sprawy do Sądu Rejonowego dla Lodzi- Ś. w Ł., jako właściwego z uwagi na miejsce zamieszkania pozwanego, a także o oddalenie powództwa. W ocenie pozwanego powód błędnie wskazał, że dochodzone roszczenie wynika z umowy kredytu, gdyż pozwany korzystał z karty, a co najistotniejsze w całości spłacił swoje zobowiązanie. (sprzeciw k. 58- 62)

Postanowieniem z dnia 16 czerwca 2014 r. Sąd Rejonowy w Bełchatowie stwierdził swoją niewłaściwość i przekazał rozpoznanie sprawy Sądowi Rejonowemu dla Łodzi- Śródmieścia w Łodzi. (postanowienie k. 68)

Postanowieniem z dnia 22 września 2014 r. Sąd Rejonowy w Bełchatowie uchylił postanowienie z dnia 16 czerwca 2014 r. oraz stwierdził swoją niewłaściwość i przekazał rozpoznanie sprawy Sądowi Rejonowemu dla Łodzi- Widzewa w Łodzi. (postanowienie k. 68)

Pismem z dnia 22 grudnia 2014 r. w odpowiedzi na zarzuty, pełnomocnik powoda poparł w całości żądanie pozwu. W uzasadnieniu podano, że strony zawarły umowę limitu, która umożliwiała pozwanemu zadłużanie się na dowolny cel w limicie kredytowym rachunku karty do kwoty 6.500 zł. Pełnomocnik powoda podkreślił, że z zestawień obrotów na rachunku wynika, iż całkowite saldo zadłużenia wyniosło 1.429,29 zł. (odpowiedź na zarzuty k. 80- 81)

Na rozprawie w dniu 22 października 2015 r. pełnomocnik powoda oraz pozwany nie stawili się. (protokół rozprawy k. 94)

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 29 lipca 2008 r. T. B. zawarł z (...) Bank Spółką Akcyjną we W. umowę o przyznanie limitu kredytowego w wysokości 6.500 zł., który pozwany zobowiązał się spłacać zgodnie z wezwaniami wystawianymi przez powoda na podstawie zawartej umowy. Na podstawie powyższej umowy, Bank przekazał do dyspozycji pozwanego umówioną sumę pieniężną. Pozwany nie wywiązywał się z obowiązku terminowej spłaty udzielonego mu kredytu. W dniu 24 maja 2013 roku Bank wystawił wyciąg z ksiąg banku, w którym wskazano, że na dzień wystawienia wyciągu, w księgach rachunkowych Banku figurowało zadłużenie pozwanego z tytułu powyższej umowy w kwocie łącznej 1.478,30 zł., na którą składało się 1.088,95 zł. tytułem należności głównej, 374,35 zł. tytułem odsetek za okres od 29 lipca 2008 r. do dnia 24 maja 2013 r., 15 zł. tytułem kosztów, opłat i prowizji. (umowa o przyznanie limitu kredytowego k. 84- 85, kserokopia wyciągu z ksiąg banku k. 43, zestawienie transakcji k. 34- 42)

W dniu 21 lutego 2012 roku (...) Bank Spółka Akcyjna z siedzibą
we W. zmienił nazwę na (...) Bank (...) Spółka Akcyjna z siedzibą we W. (dowód: odpis pełny z rejestru przedsiębiorców KRS k. 14-17)

Pomimo wcześniejszego wezwania do zapłaty, pozwany do dnia wyrokowania nie uregulował dochodzonego przedmiotowym powództwem zadłużenia. (okoliczności bezsporne, kserokopia wezwania do zapłaty k. 44)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił jako bezsporny, a także na podstawie znajdujących się w aktach sprawy dowodów z dokumentów, które nie budziły wątpliwości, co do prawidłowości i rzetelności ich sporządzenia, nie były także kwestionowane przez żadną ze stron procesu.

Postanowieniem wydanym na rozprawie w dniu 22 października 2015 r. Sąd pominął zgłoszony przez T. B. w sprzeciwie dowód z przesłuchania stron, z uwagi na niestawiennictwo pozwanego.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo jest zasadne i zasługuje na uwzględnienie w całości.

Powód udokumentował swoje roszczenie w stosunku do pozwanego załączonym do pozwu wyciągiem z ksiąg banku z dnia 24 maja 2013 roku, podpisanym przez osobę upoważnioną do składania oświadczeń w zakresie praw i obowiązków majątkowych banku i opatrzonym pieczęcią banku, który to dokument, zgodnie z przepisem art. 95 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Prawo bankowe (Dz. U. 2002 r., Nr 72, poz. 665 ze zm.), ma moc prawną dokumentu urzędowego, co oznacza, że stanowi dowód tego, co zostało w nim urzędowo zaświadczone (w myśl przepisu art. 244 § 1 k.p.c.). Nadto powód załączył do akt postępowania zestawienie transakcji dla rachunku ilustrujący historię rachunku pozwanego (rachunku technicznego kredytu), który wskazywał terminy i wysokość wpłat pozwanego, a przez to istnienie i wysokość obciążającego pozwanego zadłużenia.

Mając powyższe na względzie, Sąd zasądził od T. B. na rzecz powoda (...) Bank (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą we W. kwotę 1.478,30 zł wraz z umownymi odsetkami w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego w stosunku rocznym od kwoty 1.088,95 zł od dnia 25 maja 2013 roku do dnia zapłaty, zgodnie z przepisami art. 481 § 1 i 2 k.c., art. 482 § 1 i 2 k.c. oraz art. 359 § 1, § 2 ¹ i 2 ² k.c., co było zgodne z żądaniem powoda.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie przepisu art. 98 § 1 k.p.c., który stanowi, że strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw. Powód wygrał proces w całości, a zatem należy mu się od pozwanego zwrot kosztów procesu w pełnej wysokości. Na koszty procesu poniesione przez stronę powodową złożyły się opłata od pozwu – 30 zł i opłata skarbowa od udzielonego pełnomocnictwa – 17 zł.

Z powyższych względów orzeczono, jak w sentencji.