Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla Łodzi-Widzewa w Łodzi

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 października 2018 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi-Widzewa w Łodzi, I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodnicząca: S S.R. Kinga Grzegorczyk

Protokolant: staż. Anna Klepacz

po rozpoznaniu w dniu 15 października 2018 roku w Łodzi

na rozprawie

sprawy z powództwa J. P.

przeciwko Towarzystwu (...) Spółce Akcyjnej w W.

o zapłatę 22134,21 złotych

1.  zasądza od Towarzystwa (...) Spółki Akcyjnej w W. na rzecz J. P. kwoty:

a)  21127,21 (dwadzieścia jeden tysięcy sto dwadzieścia siedem 21/100) złotych z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 23 października 2016 roku do dnia zapłaty,

b)  557 (pięćset pięćdziesiąt siedem) złotych z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 16 października 2018 roku do dnia zapłaty,

c)  450 (czterysta pięćdziesiąt) złotych,

2.  zasądza od Towarzystwa (...) Spółki Akcyjnej w W. na rzecz J. P. kwotę 5491,88 (pięć tysięcy czterysta dziewięćdziesiąt jeden 88/100) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt I C 241/17

UZASADNIENIE

W dniu 4 kwietnia 2017 r. J. P. wystąpił przeciwko Towarzystwu (...) Spółce Akcyjnej w W. z pozwem o zapłatę kwoty 21127,21 zł tytułem odszkodowania z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 23 października 2016 r. do dnia zapłaty i kwoty 450 zł tytułem zwrotu kosztów wykonania prywatnej kalkulacji naprawy pojazdu powoda oraz o zasądzenie od strony pozwanej zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. W uzasadnieniu pozwu pełnomocnik powoda podniósł, że w dniu 22 września 2016 r. doszło do kolizji drogowej, w której uszkodzony został samochód marki L., nr rej. (...), należący do powoda. Sprawca wypadku był ubezpieczony w zakresie odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych w pozwanym Towarzystwie (...). W toku postępowania likwidacyjnego powodowi nie wypłacono odszkodowania, albowiem ubezpieczyciel nie przyjął odpowiedzialności za zaistniałe zdarzenie.

[pozew k.2-5]

Strona pozwana wniosła o oddalenie powództwa oraz zasądzenie na swoją rzecz od powoda zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Pełnomocnik ubezpieczyciela podniósł zarzut braku legitymacji procesowej czynnej, powołując się na umowę cesji, jaką powód zawarł w dniu 2 lutego 2017 r. z K. J.. W ocenie strony pozwanej powód przelał na cedenta wierzytelność z tytułu odszkodowania w związku z przedmiotowym wypadkiem.

[odpowiedź na pozew k.29-34]

W piśmie z dnia 14 października 2018 r., którego odpis został doręczony pełnomocnikowi strony pozwanej na rozprawie w dniu 15 października 2018 r., pełnomocnik powoda rozszerzył powództwo o kwotę 557 zł, wnosząc ostatecznie o zasądzenie na rzecz powoda od strony pozwanej następujących kwot: 21127,21 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 23 października 2016 r. do dnia zapłaty, 557 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia następnego po dniu otrzymania przez stronę pozwaną odpisu tego pisma do dnia zapłaty oraz 450 zł. Pełnomocnik strony pozwanej wniósł o oddalenie powództwa w całości.

[pismo k.145-146, e-protokół rozprawy 00:02:01-00:12:13 CD k.148]

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W wyniku wypadku drogowego z dnia 22 września 2016 r. uszkodzeniu uległ samochód osobowy marki L. o numerze rejestracyjnym (...), stanowiący własność J. P., a kierowany w chwili zdarzenia przez jego syna – B. P..

[okoliczność bezsporna]

Pozostałymi uczestnikami kolizji byli: C. H., kierujący samochodem marki F., i T. P. (1), kierujący samochodem marki S.. Na miejsce zdarzenia przybyli funkcjonariusze Policji z nieoznakowanego samochodu, którzy w chwili tego zdarzenia kontrolowali nieopodal inny samochód i usłyszeli pisk opon i huk. Funkcjonariusze ustalili, że sprawcą wypadku jest C. H., który w sposób nieprawidłowy zmieniał pas ruchu, za co ukarali go mandatem karnym. C. H. przyjął mandat.

[dowód: notatka informacyjna k.8 i 58, dokumentacja k.49-57, zeznania świadków: B. P. e-protokół rozprawy 00:09:12-00:24:20 CD k.79, T. P. (1) e-protokół rozprawy 00:22:23-00:38:14 CD k.88 i C. H. e-protokół rozprawy 00:38:14-01:06:54 CD k.88]

B. P. jechał lewym pasem jezdni od strony Ronda Solidarności. Dojeżdżał do skrzyżowania ulic Palki i Wojska Polskiego. Samochody jadące na wprost, stały na czerwonym świetle. Pas jezdni, po którym poruszał się B. P., był wolny. W pewnym momencie nadjechał F., który poruszał się pasem dla jadących na wprost i wjechał przed samochód kierowany przez syna powoda. Kierowca F. – C. H. chciał skręcić w ul. Wojska Polskiego. Przed rozpoczęciem manewru zmiany pasa ruchu widział w lusterku nadjeżdżający samochód marki L.. Ocenił, że przestrzeń przed L. jest wystarczająca dla wykonania tego manewru i zaczął zmieniać pas jezdni, przyspieszając w tym momencie, albowiem pojazd powoda znajdował się na wysokości tylnego nadkola samochodu marki F.. C. H. chciał zdążyć przed samochodem L., ponieważ za tym samochodem jechał sznur innych samochodów. B. P. uderzył w samochód marki F., który następnie odbił się od samochodu marki S., oczekującego na zmianę świateł dla jadących na wprost. B. P. nie zmieniał pasa ruchu. Jechał z prędkością ok. 50 km/h. F. poruszał się szybciej. W miejscu zdarzenia na jezdni jest linia ciągła. Po zderzeniu pojazd marki S. stał nadal na pasie dla jadących na wprost, a F. wjechał na przejście dla pieszych.

[dowód: dokumentacja zdjęciowa k.74-76, zeznania świadków: B. P. e-protokół rozprawy 00:09:12-00:24:20 CD k.79, T. P. (2) e-protokół rozprawy 00:14:34-00:22:23 CD k. 88, T. P. (1) e-protokół rozprawy 00:22:23-00:38:14 CD k.88 i C. H. e-protokół rozprawy 00:38:14-01:06:54 CD k.88]

W dacie przedmiotowego wypadku C. H. był ubezpieczony w zakresie odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych w pozwanym Towarzystwie (...) Spółce Akcyjnej w W..

[okoliczność bezsporna]

Szkoda została zgłoszona stronie pozwanej w dniu 22 września 2016 r.

[dowód: zgłoszenie szkody k.21-22]

Po przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego strona pozwana odmówiła wypłaty odszkodowania, wskazując, że dane dotyczące okoliczności zdarzenia pozwalają wnioskować, że do uszkodzenia pojazdu L. nie doszło w sposób przypadkowy. Podstawą takiego przypuszczenia była w ocenie ubezpieczyciela przeszłość szkodowa właściciela pojazdu i kierującego nim B. P..

[dowód: pismo k.9-10]

W dniu 2 lutego 2017 r. J. P. zawarł z K. J. umowę przelewu wierzytelności przysługującej mu w stosunku do (...) Spółki Akcyjnej w W. z tytułu odszkodowania w związku z wypadkiem z dnia 22 września 2016 r. Zgodnie z tą umową cedentowi przysługuje w szczególności odszkodowanie z tytułu poniesionych przez cedenta kosztów najmu pojazdu na czas trwania likwidacji szkody oraz na czas trwania naprawy uszkodzonego pojazdu cedenta oraz odszkodowanie z tytułu uzasadnionych kosztów zabezpieczenia pojazdu cedenta po wypadku (holowanie, parking strzeżony, itp.). Strony umowy wykreśliły z niej zapis, że cedentowi przysługuje odszkodowanie z tytułu uzasadnionych kosztów naprawy pojazdu cedenta oraz odszkodowanie z tytułu rozliczenia szkody jako całkowitej, w odniesieniu do pojazdu cedenta. Celem przedmiotowej umowy było przelanie na K. J. tylko i wyłącznie wierzytelności związanych z kosztem najmu pojazdu zastępczego oraz kosztów zabezpieczenia uszkodzonego pojazdu w związku ze szkodą z dnia 22 września 2016 r.

[dowód: umowa cesji k.94, oświadczenie k.96]

Przyczyny kolizji z dnia 22 września 2016 r. należy upatrywać w nieustąpieniu pierwszeństwa przejazdu podczas wykonywania manewru zmiany pasa ruchu przez kierującego samochodem marki F., który podjął manewr zmiany pasa ruchu w sytuacji, gdy pojazd powoda znajdował się na wysokości jego tylnego nadkola. W takiej sytuacji uniknięcie kolizji nie było możliwe, albowiem kierujący F. wjechał bezpośrednio przed znajdujący się po jego lewej stronie pojazd marki L.. Brak jest podstaw do przyjęcia, że kierujący pojazdem powoda celowo doprowadził do przedmiotowej kolizji. Kierujący F. nie powinien był zmieniać pasa ruchu, nie mając pewności, że będzie możliwy bezpieczny wjazd kierowanego przez niego samochodu przed samochód L. i że zdoła ów manewr wykonać bezpiecznie. Przeciętny, ekonomicznie uzasadniony koszt naprawy samochodu marki L. o nr rej. (...) po zdarzeniu z dnia 22 września 2016 r. wynosi 21684,21 zł. W dacie szkody nie było dostępnych żadnych zamienników części oryginalnych z logo producenta, ani części o jakości „Q”.

[dowód: pisemna opinia biegłego sądowego k.103-126]

Przed wytoczeniem powództwa powód zlecił sporządzenie prywatnej ekspertyzy dotyczącej kosztów naprawy jego pojazdu, której koszt wyniósł 450 zł.

[dowód: faktura k.19]

Sąd pominął sporządzoną na zlecenie poszkodowanego prywatną ekspertyzę kosztów naprawy spornego pojazdu z uwagi na zakwestionowanie jej przez stronę pozwaną. Ponadto ekspertyza ta jako dokument prywatny nie może zastąpić opinii biegłego sądowego sporządzonej w toku niniejszego procesu.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

W rozpoznawanej sprawie pełnomocnik strony pozwanej kwestionował legitymację procesową czynną powoda oraz podnosił, że w ocenie ubezpieczyciela do zdarzenia doszło w sposób zamierzony.

Odnosząc się do pierwszego z powyższych zarzutów, należy stwierdzić, że zgodnie z art. 509 k.c. wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania. Wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki.

W dniu 2 lutego 2017 r. J. P. zawarł z K. J. umowę przelewu wierzytelności przysługującej mu w stosunku do (...) Spółki Akcyjnej w W. z tytułu odszkodowania w związku z wypadkiem z dnia 22 września 2016 r. Zgodnie z umową cedentowi przysługuje w szczególności odszkodowanie z tytułu poniesionych przez cedenta kosztów najmu pojazdu na czas trwania likwidacji szkody oraz na czas trwania naprawy uszkodzonego pojazdu cedenta oraz odszkodowanie z tytułu uzasadnionych kosztów zabezpieczenia pojazdu cedenta po wypadku (holowanie, parking strzeżony itp.). Strony umowy, sporządzonej wcześniej na formularzu, wykreśliły z niej zapis, że cedentowi przysługuje odszkodowanie z tytułu uzasadnionych kosztów naprawy pojazdu cedenta oraz odszkodowanie z tytułu rozliczenia szkody jako całkowitej, w odniesieniu do pojazdu cedenta. Celem przedmiotowej umowy było zatem przelanie na K. J. tylko i wyłącznie wierzytelności związanych z kosztem najmu pojazdu zastępczego oraz kosztów zabezpieczenia uszkodzonego pojazdu w związku ze szkodą z dnia 22 września 2016 r.

Reasumując, zarzut braku legitymacji czynnej nie jest zasadny. Powód nie przelał bowiem na K. J. swoich uprawnień co do możliwości dochodzenia zwrotu kosztów naprawy swego pojazdu.

Co do drugiego zarzutu, że strona pozwana nie ponosi odpowiedzialności za zaistniałe zdarzenie z uwagi na to, że – w ocenie ubezpieczyciela – do kolizji doszło w sposób umyślny i zawiniony przez kierującego pojazdem powoda, to należy wskazać, że zgodnie z opinią wydaną w toku niniejszego procesu przez biegłego sądowego, przyczyną kolizji było nieustąpienie pierwszeństwa przejazdu podczas wykonywania manewru zmiany pasa ruchu przez kierującego samochodem marki F. – C. H., który podjął manewr zmiany pasa ruchu w sytuacji, gdy pojazd powoda znajdował się na wysokości jego tylnego nadkola. W takiej sytuacji nie można było uniknąć kolizji, gdyż kierujący F. wjechał bezpośrednio przed znajdujący się po jego lewej stronie pojazd marki L.. Brak jest podstaw do przyjęcia, że kierujący pojazdem powoda celowo doprowadził do przedmiotowej kolizji. Kierujący F. nie powinien był zmieniać pasa ruchu, nie mając pewności, że uda mu się wykonać ten manewr w sposób bezpieczny. Żadna ze stron nie zakwestionowała tej opinii, nie wnosiła do niej zastrzeżeń, ani nie żądała jej uzupełnienia.

C. H. został uznany za sprawcę przedmiotowego wypadku przez funkcjonariuszy Policji, którzy przeprowadzili czynności na miejscu zdarzenia, bezpośrednio po tej kolizji. C. H. przyjął mandat, albowiem – jak wynika z jego zeznań, które złożył w charakterze świadka w toku niniejszego postępowania – do kolizji doszło podczas zmiany przez niego pasa ruchu, z jego winy.

Na podstawie art. 822 k.c. ubezpieczyciel ponosi odpowiedzialność za skutki wypadku w takim samym zakresie, jak sprawca zdarzenia, posiadający u danego ubezpieczyciela ubezpieczenie w zakresie odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych.

Przepis art. 361 k.c. przewiduje zasadę pełnego odszkodowania. Pełniona przez odszkodowanie funkcja kompensacyjna oznacza, że odszkodowanie winno przywrócić w majątku poszkodowanego stan rzeczy poprzedzający zdarzenie szkodzące. Zakład ubezpieczeń zobowiązany jest na żądanie poszkodowanego do wypłaty w ramach odpowiedzialności z tytułu ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadacza pojazdu mechanicznego, odszkodowania obejmującego celowe i ekonomicznie uzasadnione koszty nowych części i materiałów służących do naprawy uszkodzonego pojazdu. W przypadku uszkodzenia tych części pojazdu, które przed uszkodzeniem były częściami oryginalnymi sygnowanymi logo producenta, należy uwzględniać ceny nowych części oryginalnych, zaś pomniejszenie ich wartości o wartość zużycia uszkodzonych części dopuszczalne jest jedynie wówczas, gdyby uwzględnienie nowych części w znaczny sposób zwiększało wartość całego pojazdu (tak m. in. Sąd Najwyższy w uchwale siedmiu sędziów z dnia 12.04.2012 r., III CZP 80/11, OSNC 2012/10/112 i w postanowieniu z dnia 20.06.2012 r., III CZP 85/11, Lex nr 1218190).

Należy również wskazać na ugruntowane orzecznictwo, zgodnie z którym obowiązek naprawienia szkody przez wypłatę odpowiedniej sumy pieniężnej powstaje z chwilą wyrządzenia szkody i nie jest uzależniony od tego, czy poszkodowany dokonał naprawy i czy w ogóle zamierza jej dokonać (tak m. in. SN w uchwale z 15.11.2001 r., III CZP 68/01, OSPIKA z 2002 r., nr 7-8, poz. 103 oraz wyroku z 7.08.2003 r., IV CKN 387/01, Lex nr 141410).

W orzecznictwie wskazuje się również, że koszt naprawy uszkodzonego w wypadku komunikacyjnym pojazdu, nie przewyższający jego wartości sprzed wypadku, nie jest nadmierny w rozumieniu art. 363 § 1 k.c. (tak m. in. SN w postanowieniu z dnia 12.01.2006 r., III CZP 76/05, Biuletyn SN 2006/1).

Ustalając uzasadniony koszt naprawy przedmiotowego pojazdu, Sąd oparł się na niekwestionowanej opinii biegłego sądowego, zgodnie z którą przeciętny, ekonomicznie uzasadniony koszt naprawy samochodu marki L. o nr rej. (...) po zdarzeniu z dnia 22 września 2016 r. wynosi 21684,21 zł. W dacie likwidacji przedmiotowej szkody nie było dostępnych żadnych zamienników części oryginalnych z logo producenta, ani części o jakości „Q”.

Z uwagi na to, że strona pozwana w postępowaniu likwidacyjnym nie wypłaciła powodowi żadnego odszkodowania, to powodowi przysługuje ono w łącznej wysokości 21684,21 zł.

O odsetkach Sąd orzekł na podstawie art. 481 § 1 k.c. w zw. z art. 817 § 1 k.c. i w zw. z art. 14 ustawy z 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz. U. z 2003 r., nr 124, poz. 1152 ze zm.). Strona pozwana powinna była wypłacić odszkodowanie w terminie trzydziestu dni od daty zgłoszenia szkody, co w przedmiotowej sprawie miało miejsce w dniu 22 września 2016 r. Strona pozwana w wyznaczonym przez ustawodawcę terminie nie wypłaciła należnego odszkodowania, wobec czego pozostaje w zwłoce od pierwszego dnia po upływie owego trzydziestodniowego terminu, tj. od dnia 23 października 2016 r. Zasadne było zatem żądanie zasądzenia odsetek ustawowych za opóźnienie od kwoty 21127,21 zł od dnia 23 października 2016 r. oraz od kwoty 557 zł od dnia następnego po doręczeniu pełnomocnikowi strony pozwanej pisma z rozszerzeniem powództwa, tj. od dnia 16 października 2018 r.

Zgodnie ze stanowiskiem Sądu Najwyższego wyrażonym m. in. w uchwale z dnia 18 maja 2004 r. (III CZP 24/04, Legalis nr 62911) odszkodowanie, przysługujące z umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych za szkody powstałe w związku z ruchem tych pojazdów, może – stosownie do okoliczności sprawy – obejmować także koszty ekspertyzy wykonanej na zlecenie poszkodowanego, który w przypadku negatywnej bądź niesatysfakcjonującej go decyzji ubezpieczyciela w przedmiocie wypłaty odszkodowania ma prawo do skontrolowania tej decyzji jeszcze przed wszczęciem procesu, dla zbadania słuszności swych racji i podjęcia świadomie dalszych decyzji w sprawie.

Zasadne jest zatem żądanie powoda zasądzenia kwoty 450 zł tytułem zwrotu kosztów prywatnej ekspertyzy sporządzonej na jego zlecenie.

Mając powyższe na uwadze, Sąd orzekł jak w pkt 1 wyroku.

O kosztach procesu w pkt 2 wyroku Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c., statuującego zasadę odpowiedzialności stron za wynik procesu. Powód wygrał proces w całości, a zatem strona pozwana zobowiązana jest do zwrotu na jego rzecz kosztów procesu w kwocie 5491,88 zł, na którą składają się: 1107 zł – opłata od pozwu, 767,88 zł – wydatkowana zaliczka na poczet wynagrodzenia biegłego, 3600 zł – koszty zastępstwa procesowego i 17 zł – opłata skarbowa od pełnomocnictwa.