Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla Łodzi-Widzewa w Łodzi

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 lutego 2020 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi- Widzewa w Łodzi II Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący sędzia K. T.

Protokolant st. sekr. sąd. M. R.

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 lutego 2020 roku w Ł.

sprawy z powództwa M. M.

przeciwko (...) Spółce Akcyjnej w Ł.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 9000 (dziewięć tysięcy) złotych z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od kwot:

a)  8000 (osiem tysięcy) złotych od dnia 2 lipca 2019 roku do dnia zapłaty;

b)  1000 (tysiąc) złotych od dnia 14 listopada 2019 roku do dnia zapłaty;

2.  oddala powództwo w pozostałej części;

3.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 2300 (dwa tysiące trzysta) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygnatura akt II C 1244/19

UZASADNIENIE

Pozwem wniesionym 23 października 2019 roku M. M. domagał się zasądzenia od (...) Spółki Akcyjnej w Ł. kwoty 8.000 zł tytułem częściowego zadośćuczynienia oraz 1.000 zł częściowego odszkodowania z odsetkami ustawowymi od dnia 30 maja 2019 roku do dnia zapłaty.

(pozew k. 4-6, pełnomocnictwo k. 7)

W odpowiedzi na pozew pozwany wniósł o oddalenie powództwa.

(odpowiedź na pozew k. 44- 44v, pełnomocnictwo k. 45, odpis z KRS k. 46- 49v)

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 11 maja 2018 roku doszło do wypadku komunikacyjnego, w wyniku którego powód doznał obrażeń ciała w postaci złamania lewej kości promieniowej z przemieszczeniem.

(bezsporne)

W toku postępowania likwidacyjnego pozwany ustalił, iż w następstwie przedmiotowego wypadku u powoda wystąpił trwały uszczerbek na zdrowiu wynoszący 8%. Pozwany przyznał powodowi zadośćuczynienie w łącznej kwocie 12.800 zł, pokrywając także koszty: leczenia (256,44 zł), dojazdów do placówek medycznych (51,68 zł) i opieki osób trzecich (1.344 zł). Pozwany nadto przyjął, że powód wymagał pomocy osób trzecich w codziennych czynnościach, przez 8 tygodni bezpośrednio po zdarzeniu w wymiarze 21 godzin. Stawki MOPS za opiekę od kwietnia 2019 roku wynoszą 20 zł za godzinę (okoliczność notoryjna).

(bezsporne)

Sąd pominął wnioski dowodowe powoda o dopuszczenie dowodu z opinii biegłych z zakresu ortopedii i rehabilitacji medycznej, jako zmierzające jedynie do przedłużenia postępowania i mające wykazać fakt bezsporny (art. 235(2) par. 2 i 5 k.p.c.). Powód nie kwestionował ustaleń faktycznych poczynionych na etapie postępowania likwidacyjnego, w jego ocenie wypłata świadczeń nie zaspokoiła w całości jego roszczeń. Oś sporu koncentrowała się zatem wyłącznie wokół wysokości roszczenia, co Sąd, korzystając ze uznania sędziowskiego, może ustalić bez konieczności zasięgania wiadomości specjalnych.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Podstawę odpowiedzialności strony pozwanej w niniejszej sprawie stanowi art. 822 i 436§1 w zw. z 435§1 (...) " (...) kc oraz art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 roku o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz. U. z 2003 r. Nr 124, poz. 1152 z zm). Nadto w zakresie odszkodowania podstawę żądania stanowi art. 444§1 (...) " (...) kc, a co do zadośćuczynienia art. 445§1 (...) " (...)

W ocenie Sądu, kwoty otrzymane przez powoda w postępowaniu likwidacyjnym z tytułu zadośćuczynienia i odszkodowania za opiekę osób trzecich, przy ustalonym stopniu i rodzaju (trwałym) uszczerbku na zdrowiu oraz okresie i wymiarze godzinowym opieki są sumą niewystarczającą i nie wyczerpują w pełni roszczenia powoda. Powód przez wiele tygodni pozostawał niesprawny, wymagał hospitalizacji i zabiegu chirurgicznego celem przywrócenia sprawności. Po wszechstronnym rozważeniu całokształtu okoliczności i materiału dowodowego sprawy, Sąd doszedł do przekonania, iż zasadnym będzie zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kwoty 8.000 zł tytułem dalszego zadośćuczynieni, co daje łączne zadośćuczynienie w kwocie 20000 zł przy trwałym 8% uszczerbku na zdrowiu.

Odnosząc się do żądania zwrotu kosztów opieki osób trzecich, Sąd przyjął zakres pomocy ustalony przez pozwanego. Sądowi z urzędu znana jest stawka opieki Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej wynosząca od kwietnia 2019 roku 20 zł za godzinę. Powód wymagał wyręki przez 8 tygodni w wymiarze 21 godzin tygodniowo. Przyjmując stawkę 20 zł za godzinę, cała kwota odszkodowania wynosi 3.360 zł. Sąd będąc związany treścią pozwu, uwzględnił roszczenie odszkodowanie do wysokości żądania strony, zasądzając na rzecz powoda kwotę 1.000 zł tytułem odszkodowania.

Podkreślić należy, iż sąd rozstrzyga o całości żądania, biorąc za podstawę stan rzeczy istniejący w chwili zamknięcia rozprawy (art. 316 par. 1 k.p.c.) Funkcją procesu nie jest zatem prowadzenie postępowania dowodowego w celu ustalenia, czy powód ma prawo żądać więcej z określonego tytułu; odwrotnie, postępowanie prowadzi się pod kątem konkretnego, zgłoszonego w pozwie żądania. W tej sprawie powód wystąpił z określonym żądaniem pieniężnym, a Sąd uznał, że jego uwzględnienie nie wymaga dalszego postępowania. Należy zauważyć, że powód jest dysponentem roszczenia i może je tak kształtować, że w konsekwencji dojdzie do ich rozdrobnienia, o ile charakter dochodzonego roszczenia na to pozwala. Nie ma zatem przeszkód by powód dochodził części roszczenia, a sąd jest związany zakresem tak zgłoszonego roszczenia. W takiej sytuacji rozdrobnienia roszczenia orzeczenie co do części roszczenia nie ma powagi rzeczy osądzonej co do jego reszty, która nie była przedmiotem orzekania sądu.

Sąd zasądził odsetki w zakresie zadośćuczynienia od dnia następnego po dniu doręczenia wezwania przedsądowego z dnia 27 czerwca 2019 roku, gdyż wcześniejsze wezwanie nie zawierało wskazania skonkretyzowanej kwoty. Jak wynika z dokumentów, dopiero w tym piśmie, doręczonym pozwanemu 1 lipca 2019 roku, powód wezwał pozwanego do zapłaty kwoty 30.000 zł tytułem zadośćuczynienia (oraz 972 zł tytułem odszkodowania), stąd odsetki od zadośćuczynienia są należne od 2 lipca 2019 roku. Pozwany po dacie otrzymania powyższego wezwania wypłacił na rzecz powoda kwotę 1.344 zł tytułem zwrotu kosztów opieki osób trzecich, tym samym czyniąc zadość jego wezwaniu w zakresie odszkodowania, a nawet wychodząc poza jego zakres. Wobec powyższego, roszczenie odszkodowawcze z pozwu stało się wymagalne dopiero w dniu następnym po dniu doręczeniu pozwu (14 listopada 2019 roku) i od tej daty należało zasądzić odsetki (art. 455 kc w zw. z art. 481 par. 1 i 2 kc), gdyż wcześniej powód nie żądał kwoty jakiej następnie dochodził pozwem z tytułu odszkodowania.

Jeżeli chodzi o koszty procesu, Sąd orzekł w oparciu o art. 100 (...) " (...) 2 (...) " (...) kpc, obciążając kosztami w całości pozwanego, skoro powód uległ wyłącznie w niewielkim zakresie dotyczących odsetek. Na koszty powoda złożyło się wynagrodzenie pełnomocnika 1.800 zł i opłata od pozwu w kwocie 500 zł.