Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla Łodzi-Widzewa w Łodzi

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 sierpnia 2015 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi-Widzewa w Łodzi VIII Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: S.S.R. Anna Bielecka-Gąszcz

Protokolant: asystent sędziego Przemysław Mazur

po rozpoznaniu w dniu 21 sierpnia 2015 roku w Łodzi

na rozprawie

sprawy z powództwa Miasta Ł. – (...) Ł. w Ł.

przeciwko pozwanemu P. G.

o nakazanie opróżnienia lokalu mieszkalnego

1.  nakazuje pozwanemu P. G. opróżnienie lokalu mieszkalnego numer (...) położonego przy ulicy (...) w Ł.;

2.  orzeka, że pozwanemu P. G. przysługuje uprawnienie do otrzymania lokalu socjalnego;

3.  nakazuje wstrzymanie eksmisji pozwanego P. G. z lokalu wymienionego w punkcie 1 (pierwszym) do czasu złożenia mu przez Miasto Ł. oferty zawarcia umowy najmu lokalu socjalnego;

4.  nie obciąża pozwanego obowiązkiem zwrotu kosztów procesu należnych stronie powodowej.

Sygn. akt VIII C 372/15

UZASADNIENIE

W dniu 22 stycznia 2015 roku powód Miasto Ł. – (...) Ł. w Ł., reprezentowany przez pełnomocnika będącego radcą prawnym, wytoczył przeciwko pozwanemu P. G. powództwo o nakazanie opróżnienia lokalu mieszkalnego nr (...) położonego w Ł. przy ulicy (...) oraz wniósł o zasądzenie zwrotu kosztów procesu, w tym zwrotu kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu powód podniósł, że pozwany zajmuje lokal, o którym mowa, pomimo tego, że umowa najmu została wypowiedziana z powodu zaległości czynszowych, nie uiszcza opłat za korzystanie z lokalu i nie opuścił zajmowanego lokalu (pozew k. 2-3) .

Na rozprawie w dniu 21 listopada 2015 roku pełnomocnik powoda nie stawił się, został prawidłowo zawiadomiony o terminie rozprawy. Pozwany oświadczył, że nie kwestionuje wypowiedzenia umowy najmu, ale chciałby pozostać w przedmiotowym lokalu, złożył opinię na swój temat z Fundacji (...) oraz zaświadczenie o byciu bezrobotnym. Nie kwestionował wypowiedzenia umowy najmu i oświadczył, że na pewno otrzymał wezwanie do zapłaty zaległości czynszowych pod rygorem wypowiedzenia umowy najmu, gdy przebywał w ośrodku w S.. (protokół rozprawy k. 21).

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 29 września 2003 roku pozwany P. G. zawarł z powodem umowę o najem lokalu mieszkalnego numer (...) położonego w Ł. przy ul. (...). Umowa została zawarta na czas nieoznaczony. Zgodnie z treścią umowy strona powodowa zobowiązała się wydać najemcy przedmiotowy lokal do używania, a P. G. zobowiązał się do uiszczania czynszu i opłat za świadczenia dodatkowe. Pozwany zajmował przedmiotowy lokal mieszkalny sam. (kserokopia umowy o najem lokalu mieszkalnego k. 6-7, okoliczności bezsporne).

Pozwany zalegał z opłatami za wynajmowany lokal. (okoliczności bezsporne)

W dniu 15 września 2014 roku powód skierował do pozwanego tzw. „monit ostateczny”, który pozwanemu doręczono w (...) w S., gdzie pozwany przebywał, z wezwaniem do uregulowania zaległości czynszowych w terminie jednego miesiąca od daty otrzymania przedmiotowego wezwania, pod rygorem, w przypadku braku zapłaty, wypowiedzenia umowy najmu lokalu mieszkalnego. Zaległość, o której mowa, według stanu na koniec sierpnia 2014 roku, wynosiła 8.969,37 zł należności głównej oraz 1.519,20 zł tytułem odsetek, wielokrotnie przekraczając trzymiesięczny czynsz. Pozwany w terminie zakreślonym w wezwaniu, nie uregulował zaległości czynszowych (kserokopia monitu ostatecznego wraz z potwierdzeniem odbioru k. 8-8v, okoliczności bezsporne).

W dniu 20 października 2014roku strona powodowa skierowała do pozwanego oświadczenie o wypowiedzeniu umowy najmu lokalu mieszkalnego z powodu zaległości czynszowych, z zachowaniem miesięcznego terminu wypowiedzenia, który upłynął w dniu 30 listopada 2014 roku. Wypowiedzenie zostało doręczone pozwanemu za pośrednictwem poczty w (...) w S., gdzie pozwany przebywał. (kserokopia wypowiedzenia umowy najmu lokalu mieszkalnego wraz z potwierdzeniem odbioru k. 9-9v).

Pozwany P. G. jest zarejestrowany jako bezrobotny bez prawa do zasiłku. Leczy się z powodu uzależnienia od alkoholu, jest pod opieką Fundacji (...) i utrzymuje abstynencję alkoholową i narkotykową. (okoliczności bezsporne, zaświadczenie z PUP k. 19, opinia k. 20)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił bądź jako bezsporny, bądź na podstawie znajdujących się w aktach sprawy dowodów z dokumentów, które nie budziły wątpliwości, co do prawidłowości ani rzetelności ich sporządzenia.

Sąd Rejonowy zważył co następuje:

Powództwo jest zasadne i zasługuje na uwzględnienie w całości.

Podstawą żądania nakazania opróżnienia lokalu mieszkalnego jest art. 222 § 1 Kodeksu cywilnego. Zgodnie z tym przepisem, właściciel może żądać od osoby, która włada faktycznie jego rzeczą, ażeby rzecz została mu wydana, chyba że osobie tej przysługuje skuteczne względem właściciela uprawnienie do władania rzeczą.

W myśl zaś przepisu art. 675 § 1 k.c., po zakończeniu najmu najemca obowiązany jest zwrócić rzecz w stanie niepogorszonym.

Pozwany włada rzeczą cudzą, będącą własnością Miasta Ł., reprezentowanego w tej sprawie przez jego jednostkę organizacyjną, z której działalnością wiąże się dochodzone roszczenie. Dlatego też jedynym przypadkiem, w którym roszczenie powoda nie podlega uwzględnieniu jest skuteczność uprawnienia pozwanego do władania rzeczą. Tak dzieje się, jeżeli wiąże pozwanego z powodem np. umowa najmu czy inny tytuł do zajmowania lokalu.

Sąd ustalił jednak, że taka okoliczność w tej sprawie wobec pozwanego nie istnieje – pozwanemu P. G. wypowiedziano bowiem umowę najmu w sposób zgodny z przepisami prawa, czego zresztą pozwany nie kwestionował.

Stosownie do treści przepisu z art. 11 ust. 1 i 2 pkt 2 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 roku o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (t.j. Dz.U. 2014, poz. 150), znajdującego zastosowanie w przedmiotowej sprawie, jeżeli lokator jest uprawniony do odpłatnego używania lokalu, wypowiedzenie umowy winno być dokonane – pod rygorem nieważności – na piśmie i określać przyczynę wypowiedzenia; właściciel może wypowiedzieć stosunek prawny na miesiąc naprzód na koniec miesiąca kalendarzowego, jeżeli lokator jest w zwłoce z zapłatą czynszu lub innych opłat za używanie co najmniej za trzy pełne okresy płatności, pomimo uprzedzenia go na piśmie o zamiarze wypowiedzenia stosunku prawnego i wyznaczenia dodatkowego miesięcznego terminu do zapłaty zaległych i bieżących należności.

Jak wynika z ustalonego stanu faktycznego, wszystkie wskazane wyżej wymogi rozwiązania umowy najmu z pozwanym P. G. wskutek zaległości czynszowych zostały spełnione przez wynajmującego.

Pozwany prawidłowo, ale bezskutecznie, był wezwany do spłaty zadłużenia w terminie jednego miesiąca, pod rygorem wypowiedzenia umowy najmu, a w dacie wypowiedzenia umowy najmu jego zaległość z zapłatą czynszu i innych opłat za używanie lokalu przekraczała trzy pełne okresy płatności (znacznie). Samo wypowiedzenie zaś, zostało sporządzone na piśmie i wskazywało przyczynę wypowiedzenia, a więc zostało dokonane prawidłowo.

Umowa najmu została, zatem skutecznie rozwiązana, wobec czego pozwany utracił tytuł prawny do zajmowania lokalu. Z upływem okresu wypowiedzenia, a więc od dnia 30 listopada 2014 roku, Gmina Ł. mogła się skutecznie domagać od pozwanego opróżnienia zajmowanego przez niego lokalu mieszkalnego, gdyż umowa najmu uległa rozwiązaniu.

W tym miejscu koniecznym jest podkreślenie, że pozwany nie wskazywał, aby po upływie okresu wypowiedzenia ponownie, na innej podstawie niż umowa najmu z dnia 29 września 2003 roku, uzyskał tytuł prawny do przedmiotowego lokalu mieszkalnego. Samo zaś porozumienie z powodem w sprawie przyszłej spłaty zaległości czynszowych w okresie 3 lat nie powoduje nawiązania nowego stosunku najmu, bez podpisania nowej umowy stron w tym zakresie.

Z upływem okresu wypowiedzenia, a więc od 30 listopada 2014 roku, Gmina Ł. mogła się skutecznie domagać od pozwanego opróżnienia zajmowanego przez niego lokalu mieszkalnego, gdyż umowa najmu uległa rozwiązaniu. Po tej dacie pozwany zajmuje lokal bez tytułu prawnego.

W ocenie Sądu, brak było podstaw do oddalenia powództwa w niniejszej sprawie na podstawie art. 5 k.c., a więc w oparciu o to, iż roszczenie powoda jest sprzeczne z zasadami współżycia społecznego lub społeczno-gospodarczym przeznaczeniem prawa. Powód był wynajmującym i jest jednocześnie właścicielem przedmiotowego lokalu. Prawo własności jest zaś prawem chronionym przez Konstytucję i równocześnie jednym z fundamentalnych praw ustrojowych. Wobec tego, jak wynika z utrwalonego, aktualnego stanowiska judykatury i doktryny, stosowanie art. 5 k.c. w ogóle, a w przypadku roszczeń związanych z prawem własności w szczególności, winno mieć charakter wyjątkowy i winno być szczególnie uzasadnione. Zdaniem Sądu, w oparciu o ustalony stan faktyczny nie sposób stwierdzić, aby taka sytuacja zachodziła w przedmiotowej sprawie.

Mając na uwadze powyższe, Sąd nakazał pozwanemu opróżnienie lokalu mieszkalnego nr (...) położonego przy ul. (...) w Ł..

Na podstawie art. 14 ust. 1, ust. 4 pkt 5 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 roku o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego, Sąd orzekł, że pozwanemu P. G. przysługuje uprawnienie do otrzymania lokalu socjalnego. Zgodnie z brzmieniem wskazanych przepisów, w wyroku nakazującym opróżnienie lokalu sąd orzeka o uprawnieniu do otrzymania lokalu socjalnego bądź o braku takiego uprawnienia wobec osób, których nakaz dotyczy (art. 14 ust. 1 cyt. ustawy). Sąd nie może orzec o braku uprawnienia do otrzymania lokalu socjalnego m.in. wobec osoby posiadającej status bezrobotnego (art. 14 ust 4 pkt 5).

Zgodnie z art. 14 ust. 6 wskazanej ustawy, orzekając o uprawnieniu pozwanego do otrzymania lokalu socjalnego, Sąd nakazał wstrzymanie wykonania opróżnienia lokalu do czasu złożenia pozwanemu przez Gminę Ł. oferty zawarcia umowy najmu lokalu socjalnego.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 102 k.p.c., mając na uwadze szczególnie trudną sytuację życiową i majątkową pozwanego, która, zdaniem Sądu, oceniana przez pryzmat zasad współżycia społecznego, uzasadnia odstępstwo od podstawowych zasad decydujących o rozstrzygnięciu w przedmiocie kosztów procesu cywilnego.

Z tych względów orzeczono, jak w sentencji.