Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla Łodzi-Widzewa w Łodzi

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 listopada 2015 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi-Widzewa w Łodzi VIII Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Anna Bielecka-Gąszcz

Protokolant: sekr. sąd. Kamila Zientalak

po rozpoznaniu w dniu 6 listopada 2015 roku w Łodzi

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w L.

przeciwko Wojewódzkiemu Szpitalowi (...) w Ł.

o zapłatę 9.103,74 zł

1.  zasądza od pozwanego Wojewódzkiego Szpitala (...) w Ł. na rzecz powoda (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w L. kwotę 92,92 zł (dziewięćdziesiąt dwa złote i dziewięćdziesiąt dwa grosze) wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 21 lutego 2015 roku do dnia zapłaty;

2.  umarza postępowanie w sprawie w pozostałym zakresie;

3.  zasądza od powoda (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w L. na rzecz pozwanego Wojewódzkiego Szpitala (...) w Ł. kwotę 1.217 zł (jeden tysiąc dwieście siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt VIII C 1442/15

UZASADNIENIE

W dniu 20 lutego 2015 roku powód (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w L., reprezentowany przez pełnomocnika będącego radcą prawnym, wytoczył przeciwko Wojewódzkiemu Szpitalowi (...) w Ł. powództwo o zapłatę kwoty 9.103,74 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 21 lutego 2015 roku do dnia zapłaty oraz wniósł o zasądzenie zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu powód podniósł, że zawarł z pozwanym umowę i dostarczył pozwanemu zamówiony towar, co zostało potwierdzone wystawieniem faktur VAT nr (...). Do dnia wytoczenia powództwa pozwany nie zapłacił powodowi należności wynikających z powyższych faktur (7.905,60 zł oraz 926,64 zł) ani skapitalizowanych odsetek za zwłokę naliczonych do dnia 20 lutego 2015 roku w wysokości 271,50 zł (243,02 zł + 28,48 zł). (pozew k. 2-5)

W dniu 5 marca 2015 roku Sąd Rejonowy dla Łodzi-Widzewa w Łodzi wydał w przedmiotowej sprawie przeciwko pozwanemu nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym. (nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym k. 18)

Pozwany, reprezentowany przez pełnomocnika będącego radcą prawnym, zaskarżył nakaz zapłaty sprzeciwem w całości, wnosząc o odrzucenie pozwu, ewentualnie o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie zwrotu kosztów procesu według norm przepisanych. Podniósł zarzut zapłaty należności przez pozwanego w dniu 20 lutego 2015 roku i zarzut naruszenia umowy łączącej strony przez powoda. Wyjaśnił, że pozwany nie zapłacił do tej pory powodowi należnych odsetek, gdyż powód nie wystawił noty odsetkowej, a pozwanego wiążą rygory dot. finansów publicznych, gdyż organem założycielskim Szpitala jest samorząd województwa. Pozwany podniósł także zarzut błędnie wyliczonych w pozwie odsetek, wskazując, że zgodnie z umowami zawartymi z powodem, zapłata miała nastąpić w ciągu 60 dni od dostarczenia faktury do siedziby zamawiającego, zaś daty doręczenia faktury powód nie wykazał. Podkreślił, że nawet, gdyby przyjąć, że faktury zostały doręczone Szpitalowi 3 listopada 2014 roku, to 60-dniowy termin płatności upłynąłby 2 stycznia 2015 roku, zatem odsetki mogłyby być naliczane od 3 stycznia 2015 roku. W ocenie pozwanego powództwo było przedwczesne, a powód zachował się nielojalnie wobec pozwanego, naruszył zasady współżycia społecznego i współpracy handlowej, w tym zapisy umowne, nie pozostawiając Szpitalowi faktycznej możliwości polubownego załatwienia sporu. W razie nieuwzględnienia powyższych zarzutów, pozwany wniósł o nieobciążanie pozwanego kosztami procesu na podstawie art. 102 k.p.c., z uwagi na złą sytuację finansową pozwanego szpitala oraz wolę polubownego załatwienia sprawy z powodem. (sprzeciw od nakazu zapłaty k. 21-27)

W odpowiedzi na sprzeciw pełnomocnik powoda, z uwagi na zapłatę dokonaną przez pozwanego, cofnął powództwo wraz ze zrzeczeniem się dochodzonego roszczenia co do kwoty 9.010,82 zł (w tym 8.832,24 z tytułu zapłaconych faktur, zaś 178,58 zł z tytułu błędnie naliczonych odsetek. Pełnomocnik powoda wniósł o zasądzenie kwoty 92,92 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 21 lutego 2015 roku do dnia zapłaty oraz zasądzenie zwrotu kosztów procesu w wysokości 1.517 zł. Wyjaśnił, że wysyłając pozew, powód nie wiedział o zapłacie pozwanego, przedstawił także prawidłowe wyliczenie odsetek od obu faktur, przy przyjęciu, że termin płatności przypadał na 3 stycznia 2015 roku. (odpowiedź na sprzeciw k. 67)

Na rozprawie w dniu 6 listopada 2015 roku pełnomocnik powoda nie stawił się, został prawidłowo zawiadomiony o terminie rozprawy. Pełnomocnik pozwanego podtrzymał dotychczasowe stanowisko w sprawie. (protokół rozprawy k. 77)

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, powód (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w L. (wykonawca), zawarł z pozwanym Wojewódzkim Szpitalem (...) w Ł. (zamawiający) umowę nr (...) z dnia 25 kwietnia 2014 roku i umowę nr (...) z dnia 4 sierpnia 2014 roku, których przedmiotem była dostawa sprzętu i produktów medycznych.

W obu umowach strony ustaliły, że zapłata ceny zostanie dokonana w ciągu 60 dni od dnia dostarczenia faktury do siedziby zamawiającego, przelewem bankowym na konto wykonawcy wskazane na fakturze, przy czym za dzień zapłaty strony uznały datę obciążenia rachunku przez bank zamawiającego (§ 3 pkt 3 i 5 umowy z dnia 25 kwietnia 2014 roku, § 3 pkt 3 i 4 umowy z dnia 4 sierpnia 2014 roku). (okoliczności bezsporne, kserokopie umów z zał. k. 40-46, k. 47-55)

Powód wykonał swoje zobowiązanie i wystawił pozwanemu faktury VAT nr (...) na kwotę 926,64 zł oraz (...) na kwotę 7.905,60 zł, które zostały doręczone do siedziby zamawiającego w dniu 3 listopada 2014 roku, zatem 60-dniowy termin płatności należności z obu faktur przypadał na 3 stycznia 2015 roku. (faktury k. 13-14, potwierdzenia odbioru k. 68-69, okoliczności bezsporne)

Pozwany nie zapłacił należności z powyższych faktur w terminie. Pozwany zapłacił powodowi kwotę 8.832,24 zł tytułem należności głównej z obu faktur w dniu 20 lutego 2015 roku (7.905,60 zł + 926,64 zł = 8.832,24 zł). (okoliczności bezsporne)

Ustawowe odsetki za opóźnienie w zapłacie kwoty 926,64 zł (z faktury VAT nr (...)) za okres od dnia 4 stycznia 2015 roku do dnia 20 lutego 2015 roku wynoszą 9,75 zł.

Ustawowe odsetki za opóźnienie w zapłacie kwoty 7.905,60 zł (z faktury VAT nr (...)) za okres od dnia 4 stycznia 2015 roku do dnia 20 lutego 2015 roku wynoszą 83,17 zł.

Suma odsetek za opóźnienie w zapłacie powyższych dwóch faktur wynosi łącznie 92,92 zł. (odsetki wyliczone w oparciu o kalkulator odsetek ustawowych na stronie http://kalkulatory.wolterskluwer.pl)

Pomimo wezwania do zapłaty z dnia 22 stycznia 2015 roku (data nadania w UP), do dnia wyrokowania pozwany nie zapłacił powodowi dochodzonej pozwem kwoty 92,92 zł, tytułem skapitalizowanych odsetek za opóźnienie w zapłacie faktur, wraz z dalszymi odsetkami ustawowymi od dnia 21 lutego 2015 roku do dnia zapłaty. (wezwanie do zapłaty z dowodem nadania przesyłki listem poleconym k. 15, odpowiedź na wezwanie do zapłaty k. 37-39, okoliczności bezsporne)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił bądź jako bezsporny, bądź w oparciu o dowody z powołanych dokumentów, które nie budziły wątpliwości, co do prawdziwości, ani rzetelności ich sporządzenia, nie były także kwestionowane przez żadną ze stron procesu. Wyliczenia wysokości należnych odsetek ustawowych dokonano w oparciu o kalkulator odsetek ustawowych na stronie http://kalkulatory.wolterskluwer.pl.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo było zasadne jedynie częściowo i zasługiwało na uwzględnienie w zakresie kwoty 92,92 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 21 lutego 2015 roku do dnia zapłaty.

W przedmiotowej sprawie pozwany nie kwestionował faktu zawarcia z powodem umów na dostawę sprzętu i produktów medycznych, nie kwestionował faktu należytego wykonania umów przez powoda oraz tego, że wystawione przez powoda faktury pozwany zapłacił dopiero w dniu 20 lutego 2015 roku, po terminie ich wymagalności.

Z uwagi na zapłatę przez pozwanego należności głównej z obu faktur w łącznej wysokości 8.832,24 zł w dniu 20 lutego 2015 roku i fakt wytoczenia powództwa o zapłatę tej kwoty w dniu 20 lutego 2015 roku, powództwo w tym zakresie należało uznać – na dzień jego wytoczenia – za niezasadne (nie ma przy tym znaczenia czy powód o zapłacie wiedział czy też nie), co ma pierwszorzędne znaczenie przy rozstrzygnięciu w przedmiocie kosztów niniejszego procesu.

Powód wprawdzie cofnął powództwo ze zrzeczeniem się dochodzonego roszczenia co do kwoty 9.010,82 zł (w tym 8.832,24 z tytułu zapłaconych w dniu 20 lutego 2015 roku faktur, zaś 178,58 zł z tytułu błędnie naliczonych odsetek), stąd w punkcie 2 sentencji wyroku Sąd umorzył postępowanie w sprawie, na podstawie art. 355 § 1 k.p.c. i art. 203 § 1 k.p.c. (a nie oddalił powództwo), nie zmienia to jednak faktu, że w powyższym zakresie powództwo na dzień jego wytoczenia nie było zasadne.

W pozostałej części Sąd orzekł zgodnie z żądaniem powoda i zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 92,92 zł, tytułem skapitalizowanych odsetek za opóźnienie w zapłacie faktur (za okres od dnia 4 stycznia 2015 roku do dnia 20 lutego 2015 roku), wraz z dalszymi odsetkami ustawowymi od dnia 21 lutego 2015 roku do dnia zapłaty. Pozwany wykazał, że faktury zostały doręczone zamawiającemu w dniu 3 listopada 2014 roku, stąd termin ich płatności przypadał na 3 stycznia 2015 roku, zatem odsetki winny być naliczone i zasądzone od dnia 4 stycznia 2015 roku do daty zapłaty należności z faktur po terminie, a zatem do dnia 20 lutego 2015 roku, której to daty zapłaty strony nie kwestionowały.

Powód miał prawo żądać od pozwanego odsetek za czas opóźnienia, jako że zgodnie z treścią przepisu art. 481 § k.c., jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik nie ponosi odpowiedzialności, przy czym dłużnik jest w opóźnieniu, jeżeli nie spełnia świadczenia w określonym terminie. Prawo naliczenia odsetek za opóźnienie, jest niezależne od winy dłużnika (zgodnie z ustawą odsetki przysługują za opóźnienie, a nie wyłącznie za zwłokę). Zgodnie, zaś z treścią przepisu art. 359 § 2 k.c. odsetki ustawowe należą się wtedy, gdy wysokość odsetek nie została w inny sposób określona.

Od zaległych odsetek w wysokości 92,92 zł powód żądał dalszych odsetek za opóźnienie dopiero od chwili wytoczenia o nie powództwa, zostały one zasądzone od dnia 21 lutego 2015 roku do dnia zapłaty, zgodnie z żądaniem powoda, co było uzasadnione w świetle przepisu art. 482 k.c.

Sąd nie podzielił podniesionego przez pozwanego zarzutu, że powództwo zostało wytoczone przedwcześnie, gdyż powód nie dał pozwanemu szansy na polubowne rozwiązanie sporu. Zapisu § 13 umowy stron, nie można poczytywać w kategoriach zapisu na sąd polubowny, a jedynie jako ogólnego zobowiązania, że strony będą dążyły do polubownego rozwiązania sprawy. Powód zresztą wezwał pozwanego do zapłaty. Trudno zarzucać powodowi, że domaganie się zapłaty należności (od drugiej strony, która sama nie postępuje lojalnie, bo nie płaci swoich zobowiązań w terminie) jest wyrazem braku lojalności w stosunkach profesjonalistów. Strony po to negocjują wydłużony 60-dniowy termin zapłaty należności, żeby był on realny do spełnienia.

Nie sposób także przychylić się do argumentacji, że powodowi nie należą się odsetki, z uwagi na złą sytuację finansową pozwanego, która jest powszechnie znana. Powód, jako przedsiębiorca, musi dbać o stan swoich finansów i płynność finansową, co uzasadnia także podejmowanie zdecydowanych działań w celu odzyskania należnych kwot z tytułu realizowanych dostaw. Kontrahenci Szpitala, jako uczestnicy obrotu gospodarczego, mają prawo domagać się terminowej realizacji zaciągniętych przez Szpital zobowiązań, nie mogą ponosić odpowiedzialności za sytuację na rynku zdrowia i niewydolność systemu opieki zdrowotnej. Przyjęcie przeciwnego stanowiska oznaczałoby usankcjonowanie konieczności kredytowania szpitali przez ich kontrahentów przedsiębiorców. Brak konieczności zapłaty odsetek za opóźnienie, z uwagi na trudną sytuację szpitala, byłby przyzwoleniem na nierealizowanie bądź nieterminowe realizowanie przez szpital obowiązków wynikających z zawieranych umów dostawy sprzętu medycznego, zaś kontrahent byłby pozbawiony jakichkolwiek form prawnego nacisku na realizację obowiązku zapłaty za dostawę.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c., zgodnie z zasadą odpowiedzialności stron za wynik procesu.

Biorąc pod uwagę fakt, że zasądzona od pozwanego na rzecz powoda kwota 92,92 zł stanowi jedynie około 1% dochodzonego pierwotnie roszczenia (9.103,74 zł), zaś w pozostałych 99% powództwo nie było zasadne na dzień jego wytoczenia, co szczegółowo wyjaśniono powyżej, Sąd uznał powoda za przegrywającego proces w całości.

Pozwany wygrał zatem proces w całości, stąd należy mu się od strony powodowej zwrot kosztów procesu poniesionych w celu obrony jego praw, w łącznej wysokości 1.217 zł, na które złożyły się: koszty zastępstwa procesowego wykonywanego przez radcę prawnego w stawce minimalnej 1.200 zł oraz opłata skarbowa od pełnomocnictwa w wysokości 17 zł.

Mając na uwadze powyższe, orzeczono jak w sentencji.