Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla Łodzi-Widzewa w Łodzi

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 2 marca 2016 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi-Widzewa w Łodzi VIII Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Anna Bielecka-Gąszcz

Protokolant: sekr. sąd. Anna Zuchora

po rozpoznaniu w dniu 2 marca 2016 roku w Łodzi

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Bank (...) Spółki Akcyjnej we W.

przeciwko A. K.

o zapłatę 3.227,31 zł

1.  zasądza od pozwanej A. K. na rzecz powoda (...) Bank (...) Spółki Akcyjnej we W. kwotę 96,46 zł (dziewięćdziesiąt sześć złotych i czterdzieści sześć groszy);

2.  umarza postępowanie w sprawie w pozostałym zakresie;

3.  zasądza od pozwanej A. K. na rzecz powoda (...) Bank (...) Spółki Akcyjnej we W. kwotę 166,52 zł (sto sześćdziesiąt sześć złotych i pięćdziesiąt dwa grosze) tytułem zwrotu kosztów procesu;

4.  nakazuje przyznać kuratorowi I. B. ustanowionemu dla nieznanej z miejsca pobytu pozwanej A. K., wynagrodzenie w kwocie 90 zł (dziewięćdziesiąt złotych) i poleca wypłacić tę kwotę kuratorowi z zaliczki uiszczonej przez powoda w dniu 7 lipca 2015 roku.

Sygn. akt VIII C 4153/14

UZASADNIENIE

W dniu 14 sierpnia 2014 roku powód (...) Bank (...) Spółka Akcyjna we W., reprezentowany przez pełnomocnika będącego pracownikiem tej jednostki, wytoczył przeciwko pozwanej A. K. powództwo o zapłatę 3.227,31 zł wraz z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP w stosunku rocznym od kwoty 1.105,59 zł od dnia 1 kwietnia 2014 roku do dnia zapłaty wniósł o zasądzenie zwrotu kosztów procesu.

W uzasadnieniu pozwu wskazał, że w dniu 24 marca 2006 roku udzielił pozwanej kredytu w kwocie 2.621,21 zł, który pozwana była zobowiązana spłacić w ratach zgodnie z harmonogramem, lecz pomimo wezwań i monitów nie wywiązała się z obowiązku spłaty. Po upływie określonego terminu, do którego pozwana była zobowiązana uregulować zadłużenie, jego całość stała się wymagalna. Pomimo wezwania do zapłaty pozwana nie uregulowała zadłużenia dochodzonego przedmiotowym powództwem, na które składa się: 1.105,59 zł należności głównej, 1.600,02 zł odsetek za okres od dnia 24 marca 2006 roku do dnia 31 marca 2014 roku, 521,70 zł tytułem kosztów, opłat i prowizji i dalsze odsetki od dnia 1 kwietnia 2014 roku od kwoty niespłaconego kapitału, liczone według czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP w stosunku rocznym (pozew k. 2-3).

W dniu 28 sierpnia 2014 roku tutejszy Sąd wydał przeciwko pozwanej nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym, który został następnie w całości uchylony, z uwagi na to, że po wydaniu nakazu zapłaty okazało się, że doręczenie nakazu zapłaty nie może nastąpić, gdyż pozwana nie mieszka pod wskazanym adresem i przebywa poza granicami kraju. (nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym k. 16, zaświadczenie z systemu PESEL-SAD k. 25-27, postanowienie k. 29)

Postanowieniem z dnia 8 grudnia 2014 roku Sąd zawiesił postępowanie w sprawie, na podstawie art. 177 § 1 pkt 6 k.p.c., wobec niewskazania przez pełnomocnika powoda aktualnego adresu zamieszkania pozwanej.

W piśmie procesowym z dnia 11 czerwca 2015 roku pełnomocnik powoda wniósł o ustanowienie kuratora dla nieznanej z miejsca pobytu pozwanej, proponując na kuratora pracownika sądu, a następnie uiścił na poczet wynagrodzenia kuratora zaliczkę.

Postanowieniem z dnia 11 sierpnia 2015 roku Sąd podjął zawieszone postępowanie w sprawie oraz ustanowił dla pozwanej A. K., której miejsce pobytu nie jest znane, kuratora będącego pracownikiem sądu , o czym postanowił ogłosić publicznie w budynku tutejszego Sądu oraz w siedzibie Urzędu Miasta Ł. na okres jednego miesiąca, określając jednocześnie wysokość wynagrodzenia kuratora na kwotę 90 zł.

Pod adresem zamieszkania ojca pozwanej w Ł., kurator ustalił, że pozwana przebywa w Wielkiej Brytanii od 2006 roku i nie posiada tam stałego miejsca zamieszkania, pozwana jedynie czasem telefonuje do ojca, lecz nie posiada on ani jej adresu ani numeru telefonu. (postanowienie k. 30, pismo procesowe powoda k. 36, zaliczka k. 39-39v, postanowienie k. 41, notatka urzędowa k. 53)

Na rozprawie w dniu 8 grudnia 2015 roku pełnomocnik powoda oraz kurator dla nieznanej z miejsca pobytu pozwanej nie stawili się, zostali prawidłowo zawiadomieni o terminie rozprawy. W charakterze publiczności stawił się ojciec pozwanej, który podał, że pozwana spłaciła z zadłużenia 3.227,31 zł. (protokół rozprawy k. 57, potwierdzenia odbioru k. 52) .

W piśmie procesowym z dnia 29 stycznia 2016 roku pełnomocnik powoda, w związku z dokonaniem spłaty, cofnął powództwo w zakresie kwoty 3.227,31 zł ze zrzeczeniem się dochodzonego roszczenia, popierając jednocześnie żądanie zasądzenia kwoty 96,46 zł oraz kosztów procesu. (pismo procesowe powoda k. 64-65)

Na rozprawie w dniu 2 marca 2016 roku pełnomocnik powoda nie stawił się, został prawidłowo zawiadomiony o terminie rozprawy. Kurator pozostawił powództwo do uznania Sądu. W charakterze publiczności stawił się ojciec pozwanej, który podał, że córka chciałaby wpłacić pozostałą część zadłużenia. (protokół rozprawy k. 68)

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 24 marca 2006 roku pozwana A. K. zawarła z (...) Bank Spółką Akcyjną we W. (następnie (...) Bank (...) S.A. we W.) umowę kredytu na zakup towarów numer (...), na mocy której Bank udzielił pozwanej kredytu w kwocie 2.621,21 zł, który pozwana zobowiązała się spłacać zgodnie z harmonogramem spłaty, na warunkach określonych w umowie. Bank przekazał do dyspozycji pozwanej umówioną sumę pieniężną, zaś pozwana nie wywiązała się z obowiązku terminowej spłaty kredytu, pomimo wezwań i monitów. W związku z tym, po upływie określonego terminu, do którego pozwana była zobowiązana uregulować zadłużenie, jego całość stała się wymagalna.

W dniu 31 marca 2014 roku Bank wystawił wyciąg z ksiąg banku, w którym wskazano, że na dzień wystawienia wyciągu, w księgach rachunkowych Banku figurowało zadłużenie pozwanej z tytułu powyższej umowy w kwocie łącznej 3.227,31 zł, obejmujące: 1.105,59 zł należności głównej, 1.600,02 zł odsetek za okres od dnia 24 marca 2006 roku do dnia 31 marca 2014 roku, 521,70 zł tytułem opłat i prowizji i dalsze odsetki od dnia 1 kwietnia 2014 roku do dnia zapłaty liczone od kwoty niespłaconego kapitału według czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP w stosunku rocznym.

Do dnia wytoczenia powództwa, pozwana nie zapłaciła powodowi kwoty dochodzonej pozwem. (okoliczności bezsporne, kserokopia umowy kredytu k. 10, wyciąg z ksiąg banku k. 11, wezwanie do zapłaty wraz z dowodem doręczenia k. 12-13zestawienie wpłat k. 21).

W dniu 2 grudnia 2015 roku pozwana zapłaciła powodowi 3.227,31 zł (równowartość 531,69 (...)). Na dzień wyrokowania pozwana winna była zapłacić powodowi 96,46 zł tytułem zadłużenia dochodzonego przedmiotowym powództwem. (okoliczności bezsporne, zestawienie wpłat k. 55, k. 61, k. 64, kserokopia wezwania do zapłaty k. 22).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił jako bezsporny, a także na podstawie znajdujących się w aktach sprawy dowodów z dokumentów, które nie były kwestionowane przez strony.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo było zasadne na dzień jego wytoczenia w całości, zaś na dzień wyrokowania zostało uwzględnione w zakresie kwoty 96,46 zł, w związku z zapłatą części długu przez pozwaną po wytoczeniu powództwa, co było zgodne całkowicie z żądaniem powoda.

Na wstępie wskazać należy, że w związku z nieustaleniem adresu zamieszkania pozwanej w Wielkiej Brytanii, Sąd nie zwolnił od udziału w sprawie kuratora, który został ustanowiony dla pozwanej nieznanej z miejsca pobytu (choć zapewne za pośrednictwem ojca pozwana dowiedziała się o toczącym się postępowaniu, czego wyrazem była spłata większości długu).

Powództwo nie było kwestionowane co do zasady ani co do wysokości, zaś okoliczności faktyczne istotne dla rozstrzygnięcia sprawy nie były sporne. Niesporna była także okoliczność faktyczna dotycząca spłaty części długu przez pozwaną w toku procesu, w konsekwencji czego powód cofnął powództwo w zakresie kwoty 3.227,31 zł ze zrzeczeniem się dochodzonego roszczenia, popierając jednocześnie żądanie zasądzenia kwoty 96,46 zł oraz kosztów procesu.

Mając powyższe na uwadze, Sąd zasądził od pozwanej na rzecz powoda kwotę 96,46 zł (pkt 1 sentencji wyroku), natomiast w punkcie 2 sentencji wyroku, Sąd orzekł o umorzeniu postępowania w sprawie w pozostałym zakresie, na podstawie art. 355 § 1 k.p.c. i art. 203 § 1 k.p.c., uznając, że częściowe cofnięcie powództwa przez powoda ze zrzeczeniem się roszczenia nie jest sprzeczne z prawem ani zasadami współżycia społecznego, nie zmierza również do obejścia prawa (art. 203 § 4 k.p.c.).

O kosztach procesu orzeczono na podstawie przepisu art. 98 § 1 k.p.c., który stanowi, że strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw.

Powód wygrał proces w całości (na dzień wytoczenia powództwa było ono zasadne w całości), a zatem należy mu się od pozwanej zwrot kosztów procesu w pełnej wysokości. Na koszty procesu poniesione przez stronę powodową złożyły się: opłata od pozwu 30 zł, opłata skarbowa od udzielonego pełnomocnictwa 17 zł,

wynagrodzenie kuratora ustanowionego w sprawie 90 zł, pozostałe wydatki, to jest 4,92 zł za notarialne poświadczenie odpisu pełnomocnictwa i 24,60 zł za notarialne poświadczenie odpisu KRS powoda.

Z powyższych względów orzeczono, jak w sentencji.