Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla Łodzi-Widzewa w Łodzi

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

(...), dnia 7 czerwca 2016 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi – Widzewa w Łodzi w II Wydziale Cywilnym – Sekcji Egzekucyjnej

w składzie: przewodniczący sędzia Sądu Rejonowego Bartosz Lewandowski

protokolant asystent sędziego Konrad Buczkowski

po rozpoznaniu w dniu 7 czerwca 2016 roku w Łodzi

sprawy z powództwa J. K.

przeciwko Miastu Ł.

o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności

1.  pozbawia wykonalności tytuł wykonawczy w postaci nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym Sądu Rejonowego dla Łodzi – Widzewa w Łodzi, wydanego w sprawie VIII Nc 1334/04, zaopatrzony klauzulą wykonalności nadaną postanowieniem w dniu 26 listopada 2004 roku – w części, co do J. K., w zakresie odsetek od należności głównej za okres od 26 października 2004 roku do 18 czerwca 2012 roku;

2.  oddala powództwo w pozostałym zakresie;

3.  nie obciąża powoda obowiązkiem zwrotu pozwanemu kosztów postępowania .

sygnatura akt II 1 C 9/16

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 10 września 2015 roku, skierowanym przeciwko Miastu Ł., powód J. K. domagał się pozbawienia wykonalności w całości nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym, wydanego w sprawie VIII Nc 1334/04 przez Sąd Rejonowy dla Łodzi – Widzewa w Łodzi w dniu 10 września 2004 roku. Powód powołał się na przedawnienie egzekwowanego od niego roszczenia (pozew k. 1 – 4).

Postanowieniem wydanym po przekazaniu sprawy z Sądu Rejonowego dla Pragi – Północ w Warszawie zabezpieczono powództwo powoda poprzez zawieszenie prowadzonego przez komornika sądowego – do czasu prawomocnego rozpoznania sprawy (postanowienie k. 30).

W odpowiedzi na pozew pozwany wniósł o oddalenie powództwa. Podniósł, iż przerwał bieg przedawnienia w dniu 4 maja 2005 roku, składając wniosek egzekucyjny; następna egzekucja została wszczęta przed upływem 10 lat od zakończenia poprzedniej (odpowiedź na pozew k. 38 – 47).

Na termin rozprawy nikt się nie stawił (protokół skrócony rozprawy k. 48).

Sąd Rejonowy ustalił:

W dniu 10 września 2004 roku Sąd Rejonowy dla Łodzi – Widzewa w Łodzi wydał w sprawie VIII Nc 1334/04 nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, w którym nakazał L. K., J. K. i M. K., aby zapłacili solidarnie powódce kwotę 12.543,15 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 18 maja 2004 roku do dnia zapłaty, wraz z kwotą 2.674,50 zł tytułem zwrotu kosztów procesu (nakaz zapłaty k. 8).

Nakaz zapłaty wydany w sprawie VIII Nc 1334/04 jest prawomocny od 26 października 2004 roku (adnotacja o prawomocności k. 26 akt VIII Nc 1334/04).

16 maja 2005 roku wierzyciel złożył Komornikowi Sądowemu przy Sądzie Rejonowym dla Łodzi – Widzewa w Łodzi wniosek o wszczęcie egzekucji należności wynikającej z nakazu zapłaty. Postępowanie prowadzone przez komornika zostało umorzone postanowieniem z dnia 25 lipca 2005 roku jako bezskuteczne. W toku egzekucji komornik nie wyegzekwował żadnej kwoty (wniosek egzekucyjny k. 41, postanowienie o umorzeniu k. 42, wzmianka na tytule wykonawczym k. 3 akt egzekucyjnych Km 1671/15).

Ponowny wniosek egzekucyjny, dotyczący roszczenia potwierdzonego nakazem zapłaty VIII Nc 1334/04 wierzyciel złożył Komornikowi Sądowemu przy Sądzie Rejonowym dla Łodzi – Widzewa w Łodzi M. J. w dniu 18 czerwca 2015 roku (wniosek egzekucyjny k. 1 akt egzekucyjnych).

W toku egzekucji Komornik wyegzekwował i przekazał wierzycielowi kwotę 561,59 zł (karta rozliczeniowa w aktach Km 1671/15).

Stan faktyczny sprawy został ustalony na podstawie powołanych powyżej dokumentów, nie kwestionowanych i nie budzących wątpliwości co do rzetelności ich sporządzenia.

Sąd Rejonowy zważył:

Powództwo podlegało uwzględnieniu w części.

Częściowo zasadne okazało się powództwo oparte o zarzut przedawnienia roszczenia. Jak stanowi art. 125 kodeksu cywilnego, roszczenie stwierdzone prawomocnym orzeczeniem sądu przedawnia się z upływem lat dziesięciu, chociażby termin przedawnienia roszczeń tego rodzaju był krótszy. Jeżeli stwierdzone w ten sposób roszczenie obejmuje świadczenia okresowe, roszczenie o świadczenia okresowe należne w przyszłości ulega przedawnieniu trzyletniemu. Zajście po wydaniu tytułu egzekucyjnego zdarzenia, na skutek którego zobowiązanie nie może być egzekwowane, to między innymi podniesienie zarzutu przedawnienia zasądzonych roszczeń. W tym zakresie powód powołał się więc na uprawnioną przesłankę pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności, opisaną w art. 840 § 1 punkt 2 kodeksu postępowania cywilnego.

W tej sprawie wystąpił upływ długiego czasu od wydania orzeczenia. Pozwany wykazał jednak, iż przerwał bieg terminu przedawnienia. Przerwanie biegu terminu przedawnienia jest instytucją uregulowaną w art. 123 § 1 k.c. i art. 124 k.c. Bieg terminu przedawnienia przerywa się przez każdą czynność przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczeń danego rodzaju albo przed sądem polubownym, przedsięwziętą bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia lub zabezpieczenia roszczenia. Po każdym przerwaniu bieg przedawnienia biegnie na nowo, jednak przedawnienie nie biegnie, dopóki postępowanie przed sądem lub innym organem nie zostanie zakończone.

W tej sprawie brak jest co najmniej dziesięcioletniego okresu bezczynności wierzyciela, która mogłaby skutkować przedawnieniem należności głównej.

Przedawnienia uległa natomiast część odsetek, które stanowiąc należności okresowe należne w przyszłości – w rozumieniu art. 125 § 1 K.c., przedawniają się w terminie trzyletnim. Odsetkami takimi są odsetki należne po uprawomocnieniu się tytułu egzekucyjnego (za wcześniejszy okres stanowiąc roszczenia nie będące należnymi w przyszłości).

Zagadnienie to zostało przekonująco wyjaśnione w wyroku Sądu Najwyższego z 15 stycznia 2014 roku I CSK 197/13 (niepublikowane – dostępne w programie komputerowym Lex).

Ponieważ zaś termin przedawnienia takich odsetek wynosi 3 lata, przedawnieniu uległy odsetki od daty prawomocności nakazu zapłaty (26 października 2004 roku) do daty poprzedzającej o 3 lata złożenie wniosku o wszczęcie egzekucji w sprawie Km 1671/15 Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym dla Łodzi – Widzewa w Łodzi M. J. (18 czerwca 2012 roku).

Nie budzi wątpliwości w orzecznictwie sądów powszechnych oraz doktrynie prawa postępowania cywilnego, że dla orzeczenia o pozbawieniu tytułu wykonawczego wykonalności – musi on nadawać się do egzekucji. Przymiot ten tytuł wykonawczy traci w momencie przeprowadzenia na jego podstawie skutecznej egzekucji. W tej sprawie komornik wyegzekwował kwotę 561,59 zł. Pozostawało to jednak bez wpływu na treść wyroku w tej sprawie, ponieważ wobec braku innego oświadczenia wierzyciela, zastosowanie miała zasada zarachowywania wpłat dłużnika, wynikająca z art. 451 § 1 K.c. Kwota wypłacona wierzycielowi podlegała zatem zaliczeniu na należne mu koszty procesu, nie dotycząc w żadnym zakresie odsetek należnych na podstawie nakazu zapłaty.

Dlatego też orzeczono jak w punkcie 1 wyroku. Dalej idące żądania powoda, jako dotyczące nieprzedawnionej części roszczenia, podlegały oddaleniu jako niezasadne.

Rozstrzygnięcie o kosztach zostało w tej sprawie wydane na podstawie art. 102 K.p.c.

Powód wygrał sprawę w 40%. Suma egzekwowanej wierzytelności wyraża się bowiem kwotą 29.711,97 zł, zaś wartość odsetek, co do których tytuł został pozbawiony wykonalności – 11.905,08 zł. Suma kosztów postępowania to z kolei kwota 5.554 zł (opłata od pozwu 628 zł, 17 zł opłaty skarbowej od pełnomocnictwa udzielonego przez powoda, koszty zastępstwa prawnego stron 2 * 2.400 zł).

Z sumy kosztów powoda obciążało 60% (bo w takim zakresie przegrał sprawę). Powinien zatem ponieść 3.267 zł, a poniósł faktycznie 3.045 zł. Do zasądzenia od powoda na rzecz pozwanego pozostała wała zatem kwota 222 zł. Kwotą tą sąd nie obciążył jednak powoda, dochodząc do przekonania, że na kanwie faktów sprawy miał on usprawiedliwione okolicznościami przekonanie o zasadności swego roszczenia w całości.

Z/

odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi powoda.