Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla Łodzi-Widzewa w Łodzi

POSTANOWIENIE

Dnia 2 grudnia 2016 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi – Widzewa w Łodzi Wydział II Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: sędzia SR W. S.

Protokolant: stażysta W. Ł.

po rozpoznaniu w dniu 25 listopada 2016 roku na rozprawie

sprawy z wniosku (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowej we W.

z udziałem E. C., I. S. (1), J. S. (1), P. S. (1), W. S., E. S., A. C. i A. G.

o stwierdzenie nabycia spadku po M. S. (1)

postanawia:

1.  stwierdzić, że spadek po M. S. (1), synu C. i S., zmarłym w dniu 6 września 2009 roku w Ł., ostatnio stale zamieszkałym w Ł. na podstawie ustawy nabyli: syn Z. S. (syn M. i J.), syn M. S. (2) (syn M. i J.), wnuczka W. S. (córka P. i J.), wnuk J. S. (1) (syn I. i E.) i prawnuk A. G. (syn M. i A.) po 1/5 (jednej piątej) części każde z nich z dobrodziejstwem inwentarza;

2.  zasądzić na rzecz (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowej we W. od E. C., I. S. (1), J. S. (1), P. S. (1), W. S., E. S., A. C. i A. G. kwoty po 91,77 złotych (dziewięćdziesiąt jeden złotych i siedemdziesiąt siedem groszy) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Sygn. akt II Ns 795/14

UZASADNIENIE

(...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa we W. złożyła 11 kwietnia 2014 r. wniosek o stwierdzenie nabycia spadku po M. S. (1), zmarłym 6 września 2009 r., ostatnio zamieszkałym w Ł..

Wnioskodawczyni wskazała uczestników będących spadkobiercami ustawowymi zmarłego: córkę i wnuki. Wniosła o zasądzenie od spadkobierców na jej rzecz kosztów postępowania: kosztów zastępstwa procesowego w wysokości czterokrotności stawki minimalnej określonej w § 8 pkt 2 w zw. z art. 4 § 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu, tj. kwotę 240 złotych, kosztów wniesionej opłaty od wniosku – 50 złotych, opłaty od pełnomocnictwa – 17 złotych, kosztów poniesionych w celu ustalenia następców prawnych zmarłego - w łącznej wysokości 273 złotych oraz kosztów ogłoszeń – 600 złotych.

W uzasadnieniu wnioskodawczyni podniosła, że posiada wierzytelność wobec dłużnika M. S. (1) z tytułu niespłaconej pożyczki udzielonej na podstawie umowy nr (...) z dnia 1 kwietnia 2009 r.

[wniosek – k. 2, pisma przygotowawcze – k. 28, 72, 130]

Uczestniczka postępowania E. C. przyłączyła się do wniosku, co do zasady. Podniosła, że ona nie dziedziczy ze względu na skuteczne odrzucenie spadku po zmarłym ojcu.

[pismo przygotowawcze – k. 53-54, protokół rozprawy – k. 109, 192]

Małoletnia uczestniczka W. S., reprezentowana przez matkę J. S. (2) również podniosła, że nie dziedziczy po zmarłym dziadku. Powołała się na złożenie oświadczenia o odrzuceniu spadku, co nastąpiło w ramach postępowania przed Sądem Rejonowym dla Łodzi – Widzewa w Łodzi w sprawie o sygn. akt II Ns 2053/12.

P. S. (1) w imieniu własnym podniósł, że skutecznie odrzucił spadek po ojcu i nie dziedziczy po nim. Poza tym przyłączył się do stanowiska córki W. S..

[pismo przygotowawcze – k. 104-105, protokół rozprawy – k. 109, 192, 218-219]

Uczestniczka postępowania A. C., działająca w imieniu własnym oraz w imieniu małoletniego syna A. G. wniosła, by sąd rozstrzygając o stwierdzeniu nabycia po M. S. (1) wyłączył od dziedziczenia A. G..

[protokół rozprawy – k. 218-219]

Sąd Rejonowy ustalił, następujący stan faktyczny:

M. S. (1), syn C. i S., zmarł 6 września 2009 roku w Ł., gdzie ostatnio stale zamieszkiwał, w dzielnicy G.. Był wdowcem.

[bezsporne, odpis skrócony aktu zgonu M. S. – k. 29]

M. S. (1) miał sześcioro dzieci:

- synów P. S. (1) (syna J.), P. S. (1) (syna K.), I. S. (1) (syna K.), Z. S. (syna J.), M. S. (2) (syna J.),

- córkę E. C. (córkę J.).

[odpisy skrócone aktów: małżeństwa E. C. – k. 3, urodzenia P. S. (1) –k. 76, urodzenia I. S. (1) – k. 77, zgonu Z. S. – k. 75, zgonu P. S. (1) – k. 128, zgonu M. S. (2) – k. 129]

P. S. (1) (syn J.) zmarł przed swoim ojcem, w dniu 21 listopada 1997 roku, jako kawaler.

[odpis skrócony aktu zgonu P. S. (1) – k. 128]

Z. S. (syn J.) zmarł 5 grudnia 2010 roku. Pozostawił żonę M. S. (4) oraz dwoje dzieci: syna D. S. i córkę P. S. (2).

Prawomocnym postanowieniem z 12 marca 2014 roku Sąd Rejonowy dla Łodzi – Widzewa w Łodzi, w sprawie o sygn. akt II Ns 90/14, zatwierdził uchylenie się przez M. S. (4), D. S. i P. S. (2) od skutków niezachowania terminu do złożenia oświadczenia o odrzuceniu spadku po Z. S.. M. S. (4), D. S. i P. S. (2) złożyli oświadczenia o odrzuceniu spadku po Z. S. na rozprawie w dniu 12 marca 2014 roku.

[odpisy skrócone aktów: zgonu Z. S. – k. 75, małżeństwa Z. i M. S. (4) – k. 74, urodzenia D. S. – k. 78, urodzenia P. S. (2) – k. 79, protokół rozprawy z 12.03.2014 r. i postanowienie z 12.03.2014 r. – k. 19-23 w załączonych aktach II Ns 90/14]

M. S. (2) (syn J.) zmarł 4 grudnia 2011 roku w Ł. jako kawaler. Pozostawił córkę E. S. z domu D..

E. S. złożyła 15 lutego 2016 r. oświadczenie o odrzuceniu spadku po M. S. (1). Protokół przyjęcia tego oświadczenia sporządziła notariusz K. M. za nr Rep. A 201/2016.

[odpisy skrócone aktów: zgonu M. S. (2) – k. 129, małżeństwa E. S. – k. 73, wypis z aktu notarialnego Rep. A nr (...) – k. 3 i 3 w załączonych aktach II Ns 402/16]

I. S. (1) (syn K.) złożył w dniu 26 stycznia 2010 roku oświadczenie o odrzuceniu spadku po M. S. (1). Protokół przyjęcia tego oświadczenia sporządziła notariusz A. B. za nr Rep. A 633/2010.

I. S. (1) ma małoletniego syna J. S. (1).

[odpisy skrócone aktów: urodzenia I. S. (1) – k. 77, urodzenia J. S. (1) – k. 5 i 178, wypis z aktu notarialnego Rep. A nr (...) – k. 7 w załączonych aktach II Ns 140/10]

P. S. (1) (syn K.) złożył w dniu 26 stycznia 2010 roku oświadczenie o odrzuceniu spadku po M. S. (1). Protokół przyjęcia tego oświadczenia sporządziła notariusz A. B. za nr Rep. A 636/2010.

P. S. (1) ma małoletnią córkę W. S..

[odpisy skrócone aktów: urodzenia P. S. (1) –k. 76, urodzenia W. S. – k. 4, wypis z aktu notarialnego Rep. A nr (...) – k. 4 w załączonych aktach II Ns 140/10]

W dniu 27 listopada 2012 roku J. S. (2) wystąpiła do Sądu Rejonowego dla Łodzi – Widzewa w Łodzi VI Wydziału Rodzinnego i Nieletnich z wnioskiem o zezwolenie na odrzucenie w imieniu W. spadku po jej dziadku M. S. (1). Powoływała się na okoliczność, że spadek obciążony jest długiem. Postanowieniem z 18 lutego 2013 roku Sąd Rejonowy oddalił ten wniosek (sygn. akt VI Nsm 805/13). Postanowieniem z 5 czerwca 2013 roku Sąd Okręgowy w Łodzi zmienił powyższe postanowienie w ten sposób, że zezwolił J. S. (2) na dokonanie czynności prawnej przekraczającej zwykły zarząd majątkiem małoletniej W. S., polegającej na złożeniu oświadczenia o odrzuceniu spadku w imieniu małoletniej po M. S. (1).

[bezsporne, kopia wniosku – k. 106, kopia postanowienia SO w Łodzi z 5.06.2013 r. – k. 107, kopia postanowienia SR z 18.02.2013 r. – k. 24 w załączonych aktach VI Nsm 805/12, odpisy postanowień – k. 50-51 w załączonych aktach II Ns 2053/12]

J. i P. małż. S., występując w imieniu małoletniej córki W. S., złożyli w dniu 27 listopada 2012 r. wniosek o zatwierdzenie oświadczenia o uchyleniu się od skutków prawnych niezachowania terminu do złożenia oświadczenia o odrzuceniu spadku po M. S. (1) (sygn. akt II Ns 2053/12). Na rozprawie w dniu 13 lutego 2014 roku J. S. (2) w imieniu małoletniej córki odrzuciła spadek po jej dziadku M. S. (1). Na tym samym terminie rozprawy wnioskodawcy cofnęli wniosek o zatwierdzenie oświadczenia o uchyleniu się od skutków prawnych niezachowania terminu do złożenia powyższego oświadczenia. Postanowieniem z 27 marca 2014 roku Sąd Rejonowy umorzył postępowanie w powyższej sprawie.

[wniosek – k. 2, protokół rozprawy z 13.02.2014 r. – k. 98-101, postanowienie z 27.03.2014 r. – k. 118 –w aktach II Ns 2053/12]

E. C. złożyła oświadczenie o odrzuceniu spadku po Z. S. na rozprawie w dniu 4 kwietnia 2013 roku w sprawie o sygn. akt II Ns 20/13. Prawomocnym postanowieniem z 9 września 2013 roku Sąd Rejonowy dla Łodzi – Widzewa w Łodzi, w sprawie o sygn. akt II Ns 20/13, zatwierdził uchylenie się przez E. C. od skutków prawnych niezłożenia oświadczenia o odrzuceniu spadku po M. S. (1).

Przed Sądem Rejonowym dla Łodzi – Widzewa w Łodzi toczyła się sprawa ze skargi Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo – Kredytowej im. F. S. w G. o wznowienie postępowania w sprawie o sygn. akt II Ns 20/13. W tej sprawie (sygn. akt II Ns 463/14) prawomocnym postanowieniem z dnia 10 lutego 2015 roku skarga została oddalona.

[odpis skrócony aktu małżeństwa E. C. – k. 3, odpis protokołu rozprawy z 4.04.2013 r. w sprawie II Ns 20/13 – k. 57-58, odpis postanowienia z 9.09.2014 r. – k. 53 i to samo – k. 158, odpis postanowienia z 10.02.2015 r. – k. 159]

E. C. ma córkę A. C.. E. C. i A. C. złożyły w dniu 2 grudnia 2013 roku oświadczenia o odrzuceniu spadku po M. S. (1). Protokół przyjęcia tych oświadczeń sporządziła notariusz I. S. (2) za nr Rep. A 13757/13. Składając oświadczenie, E. C. powoływała się na postanowienie Sądu Rejonowego dla Łodzi – Widzewa w Łodzi z 9 września 2013 roku, wydane w sprawie o sygn. akt II Ns 20/13.

[odpisy skrócone aktów: małżeństwa E. C. – k. 3, urodzenia A. C. – k. 206, wypis z aktu notarialnego Rep. A nr (...) – k. 2 w załączonych aktach II Ns 2201/13]

A. C. ma małoletniego syna A. G..

Przed Sądem Rejonowym dla Łodzi – Widzewa w Łodzi toczyła się sprawa z wniosku A. C. występującej w imieniu małoletniego syna A. G. o zatwierdzenie oświadczenia o uchyleniu się od skutków prawnych niezachowania terminu do złożenia oświadczenia o odrzuceniu spadku po M. S. (1) (sygn. akt II Ns 2524/15). Prawomocnym postanowieniem z 25 kwietnia 2016 roku sąd odmówił zatwierdzenia oświadczenia A. G. o uchyleniu się od skutków prawnych niezachowania terminu do złożenia oświadczenia o odrzuceniu spadku po M. S. (1).

[odpisy skrócone aktów: urodzenia A. C. – k. 206, urodzenia A. G. – k. 177, postanowienie z 25.04.2016 roku – k. 55 w załączonych aktach II Ns 2524)

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Dziedziczenie w prawie polskim odbywa się według porządku określonego ustawą (art. 931 i nast. k.c.) bądź na podstawie testamentu (art. 941 i nast. k.c.), jeżeli został sporządzony przez spadkodawcę. W niniejszej sprawie nie zostało ujawnione, by M. S. (1) sporządził testament, dlatego stwierdzenie nabycia spadku po nim następuje w porządku określonym ustawą.

Stosownie do art. 931 § 1 k.c., w pierwszej kolejności do dziedziczenia powołani są dzieci spadkodawcy i jego małżonek. Jeżeli dziecko spadkodawcy nie dożyło otwarcia spadku, udział spadkowy, który by mu przypadał, przypada jego dzieciom w częściach równych. Ten przepis stosuje się odpowiednio do dalszych zstępnych (§ 2 art. 931 k.c.). Nie zawsze jednak osoba należąca do kręgu spadkobierców rzeczywiście nabywa spadek. Spadkobierca może bowiem spadek odrzucić i w takim przypadku zostaje wyłączony od dziedziczenia, tak jakby nie dożył otwarcia spadku (art. 1020 k.c.). Skuteczność oświadczenia o odrzuceniu spadku jest uzależniona od zachowania sposobu i formy, wymaganych przez art. 1018 k.c. oraz od zachowania terminu przewidzianego w art. 1015 § 1 k.c. Oświadczenie o przyjęciu lub odrzuceniu spadku może być złożone w ciągu sześciu miesięcy od dnia, w którym spadkobierca dowiedział się o tytule swojego powołania.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt rozpoznawanej sprawy należy wskazać, że nie wchodzi w grę dziedziczenie po M. S. (1) przez jego żonę, ponieważ spadkodawca w chwili śmierci był wdowcem. Pozostawił sześcioro dzieci, ale nie wszystkie one doszły do dziedziczenia. Syn zmarłego P. S. (1) zmarł przed nim w 1997 roku, dlatego zgodnie z art. 931 § 2 k.c. nie dziedziczy po ojcu. Postępowanie dowodowe nie wykazało, by pozostawił dzieci.

Do dziedziczenia po M. S. (1) mogły dojść jego pozostałe dzieci, w tym synowie Z. S. i M. S. (2). Wprawdzie zmarli oni przed wszczęciem niniejszej sprawy, ale dożyli otwarcia spadku. Nie udowodniono, by którykolwiek z nich odrzucił spadek po ojcu. Wprawdzie E. S. podnosiła, że jej ojciec M. S. (2) odrzucił spadek po spadkodawcy, ale w Sądzie Rejonowym dla Łodzi – Widzewa w Łodzi nie zarejestrowano ani nie odebrano takiego oświadczenia. Uczestniczka była wzywana do przedłożenia dowodu złożenia takiego oświadczenia, ale go nie przedstawiła. Jej twierdzenia pozostały zatem nieudowodnione. Zatem zarówno Z. S., jak i M. S. (2) dziedziczą po swoim ojcu po 1/5 części.

Pozostałe dzieci zmarłego, tj. P. S. (1), I. S. (1) i E. C. skutecznie odrzucili spadek po nim. (...) spadkodawcy uczynili to w ciągu 6 miesięcy od dnia otwarcia spadku. E. C. swoje oświadczenie złożyła z uchybieniem terminowi z art. 1015 § 1 k.c., ale uzyskała stosowne orzeczenie sądu. Nie ma więc wątpliwości, że jest wyłączona od dziedziczenia po ojcu.

Ze zgromadzonego materiału dowodowego wynika, że I. S. (1) ma syna J. S. (1). Uczestnik nie działał aktywnie w tej sprawie, nie zajął stanowiska i nie wyjaśnił, czy w imieniu syna złożył oświadczenie o odrzuceniu spadku M. S. (1). Podobnie, jak w przypadku M. S. (2), w tutejszym Sądzie nie zarejestrowano ani nie odebrano takiego oświadczenia. Okoliczność tę sprawdzano kilka razy w toku sprawy. Wobec skutecznego odrzucenia spadku przez I. S. (1) udział, który by mu przypadał (1/5) dziedziczy po swoim dziadku J. S. (1).

Analogiczna sytuacja zachodzi w odniesieniu do udziału, który przypadłby E. C. (1/5). Uczestniczka ostatecznie skutecznie odrzuciła spadek po swoim ojcu. Ma córkę A. C., której ten udział przypadłby zgodnie z art. 931 § 2 k.c. Jednak wnuczka spadkodawcy odrzuciła spadek po nim, zachowując 6 - miesięczny termin. Dla A. C. termin ten należy liczyć nie wcześniej niż od dnia prawomocnego zatwierdzenia uchylenia się przez E. C. od skutków prawnych niezłożenia oświadczenia o odrzuceniu spadku po M. S. (1). Nastąpiło to we wrześniu 2013 roku, zatem oświadczenie A. C. złożone 2 grudnia 2013 roku jest skuteczne. Ostatecznie więc omawiany udział w spadku dziedziczy prawnuk spadkodawcy, małoletni A. G.. Małoletni nie jest wyłączony od dziedziczenia, ponieważ sąd nie uwzględnił jego wniosku o zatwierdzenie oświadczenia o uchyleniu się od skutków prawnych niezachowania terminu do złożenia oświadczenia o odrzuceniu spadku po M. S. (1).

Najbardziej problematyczna była ocena, czy małoletnia W. S. dziedziczy po swoim dziadku. Jej rodzice złożyli wniosek o zatwierdzenie oświadczenia o uchyleniu się od skutków prawnych niezachowania terminu do złożenia oświadczenia o odrzuceniu spadku po M. S. (1), ale następnie go cofnęli. W następstwie tego sąd umorzył postępowanie. Tym samym postępowanie w sprawie II Ns 2053/12 zostało ograniczone do odebrania oświadczenia o odrzuceniu spadku w imieniu małoletniej. Sąd nie dokonał oceny skuteczności tego oświadczenia, bo nie wydał rozstrzygnięcia merytorycznego, lecz formalne. Umorzenie nastąpiło na skutek cofnięcia wniosku, więc należy uznać, że umorzenie zniweczyło skutki jego wniesienia.

J. S. (2) domagała się zatwierdzenia oświadczenia o uchyleniu się od skutków prawnych niezachowania terminu do złożenia oświadczenia o odrzuceniu spadku po M. S. (1) wywodząc, że o długach spadkodawcy dowiedziała się dopiero w listopadzie 2012 roku. Wiedzę miała z wezwania do zapłaty, skierowanego do córki, bo ojciec dziecka nie poinformował jej o tym, że sam spadek odrzucił na początku 2010 roku.

Oceniając sytuację małoletniej W. S. podkreślić należy, że oboje jej rodzice mają prawo działać w jej imieniu. Nie zostało dowiedzione (i nikt na to się nie powoływał), by P. S. (1) miał ograniczoną władzę rodzicielską lub został jej pozbawiony. Złożenie przez niego oświadczenia o odrzuceniu spadku po ojcu, otwierało małoletniej uczestniczce termin do złożenia takiego oświadczenia. Termin ten upłynął bezskutecznie w dniu 26 lipca 2010 roku. Złożone na rozprawie w dniu 13 lutego 2014 roku oświadczenie w imieniu W. uchybia terminowi z art. 1015 § 1 k.c. Bez znaczenia jest przy tym, kiedy o możliwości dziedziczenia dowiedziała się matka dziecka, skoro jego ojciec był uprawniony do działania w imieniu córki. Podkreślić należy, że na gruncie obowiązujących przepisów (art. 1012 - 1017 k.c.) termin do złożenia oświadczenia o przyjęciu lub odrzuceniu spadku rozpoczyna swój bieg od dnia, w którym spadkobierca dowiedział się z właściwego, pewnego źródła o tytule powołania. Oddzielnie liczony jest jego bieg zarówno co do każdego spadkobiercy, jak i co do każdego z tytułów powołania. Jeżeli spadkobierca nie ma zdolności do czynności prawnych, początkiem terminu w stosunku do niego jest dzień, w którym o tytule jego powołania dowiedział się jego przedstawiciel ustawowy. Przy czym termin ten biegnie dla małoletniego spadkobiercy, który jedynie działa przez swych przedstawicieli ustawowych. Nie jest to termin przysługujący przedstawicielom ustawowym małoletniego. W związku z tym jest to dla każdego z małoletnich jeden termin, a nie dwa różne terminy przysługujące odrębnie każdemu z jego przedstawicieli ustawowych.

Skoro P. S. (1) odrzucił spadek w dniu 26 stycznia 2010 r., to będąc przedstawicielem ustawowym małoletniej W. S., wiedział od tej daty o powołaniu do spadku córki. Od tej daty rozpoczął bieg termin dla złożenia imieniem małoletniej oświadczenia o odrzuceniu spadku. Wiedza matki małoletniej – J. S. (2) - nie miała znaczenia, ponieważ zgodnie z art. 98 § 1 k.r.o. każde z rodziców może działać samodzielnie jako przedstawiciel ustawowy dziecka (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 25 lutego 2015 r., IV CSK 304/14, opubl. LEX nr 1663137; postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 13 grudnia 2012 r., V CSK 18/12, opubl. LEX nr 1293843; postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 25 maja 2012 r., I CSK 414/11, opubl. LEX nr 1254617; postanowienie Sądu Okręgowego w Łodzi z dnia 13 stycznia 2016 r., III Ca 1491/15, opubl. Portal Orzeczeń SO w Łodzi).

Dla oceny skuteczności oświadczenia o odrzuceniu spadku imieniem małoletniej W. S. jest bez znaczenia, że zostało złożone przed sądem. Stosownie do art. 1018 § 3 k.c. oświadczenie o przyjęciu lub o odrzuceniu spadku składa się przed sądem lub przed notariuszem. Można je złożyć ustnie lub na piśmie z podpisem urzędowo poświadczonym. Powołany przepis spadkobiercom pozostawia wybór, czy swoje oświadczenia złożą przed notariuszem, czy przed sądem. Sąd ma obowiązek odebrać oświadczenie od spadkobiercy. Jest to czynność o charakterze technicznym. Sąd nie wydaje przy tym żadnego orzeczenia; nie ocenia też skuteczności składanego oświadczenia.

Reasumując: zebrany w sprawie materiał dowodowy i poczynione na jego podstawie ustalenia faktyczne dają podstawę do stwierdzenia, że spadek po M. S. (1) na podstawie ustawy nabyli: synowie Z. S. i M. S. (2), wnuki W. S. i J. S. (1) oraz prawnuk A. G. po 1/5 części każde z nich. Dziedziczenie następuje z dobrodziejstwem inwentarza – stosownie do art. 1015 § 2 k.c. i art. 1016 k.c. w brzmieniu obowiązującym do 18.10.2015 r.

O kosztach postępowania sąd orzekł mając na uwadze zasadę wyrażoną w art. 520 § 1 k.p.c., stosownie do której każdy z uczestników ponosi koszty postępowania związane ze swoim udziałem w sprawie.

Sąd nie znalazł powodów uzasadniających odstąpienie od powyższej zasady regulującej ponoszenie kosztów w postępowaniu nieprocesowym. Wnioskodawczyni i uczestnicy postępowania w równym stopniu byli zainteresowani jego wynikiem. Wprawdzie wnioskodawczyni nie rościła sobie prawa do spadku, ale jako wierzyciel zmarłego niewątpliwie była zainteresowana wynikiem postępowania. W jej interesie było uzyskanie orzeczenia wskazującego spadkobierców zmarłego dłużnika.

W tym samym stopniu uczestnicy byli zainteresowani wynikiem sprawy. Ustawa nie nakłada na spadkobierców obowiązku przeprowadzenia postępowania o stwierdzenie nabycia spadku. Sami spadkobiercy zmarłego M. S. (1) nie wystąpili z wnioskiem o stwierdzenie nabycia spadku. Niemniej jednak wszyscy mieli potrzebę wykazania następstwa prawnego po zmarłym, także te osoby które twierdziły, że po zmarłym nie dziedziczą. Chodzi bowiem nie tylko o uzyskanie potwierdzenia, że osoba z kręgu spadkobierców ustawowych rzeczywiście spadek nabyła, ale i o wykluczenie tych osób, które spadek odrzuciły. Dla tych osób brak ich wymienienia w postanowieniu jako spadkobierców jest ostatecznym potwierdzeniem, że nie dziedziczą, co eliminuje ich udział w sprawach o zapłatę długów pozostawionych przez spadkodawcę.

W realiach niniejszej sprawy powstały niezbędne koszty postępowania, które wyłożyła wnioskodawczyni. Należą do nich:

- opłata od wniosku – 50 złotych,

- koszt ogłoszenia w prasie o toczącym się postępowaniu (w sprawie nie złożono zapewnienia spadkowego) – 600 złotych,

- koszty uzyskania odpisów skróconych aktów stanu cywilnego – ogółem 176 złotych.

Łącznie daje to kwotę 826 złotych. Uwzględniając, że wnioskodawczyni i 8 uczestników powinno wyłożyć te koszty w równych częściach, na rzecz wnioskodawczyni od uczestników należało zasądzić po 91,77 złotych.

Pozostałe koszty każdy z uczestników powinien wyłożyć za siebie. Są to koszty zastępstwa procesowego i opłat skarbowych od udzielonych pełnomocnictw, bo od każdego z zainteresowanych zależało, czy będzie w sprawie występował samodzielnie, czy z pomocą pełnomocnika będącego radcą prawnym lub adwokatem.