Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla Łodzi-Widzewa w Łodzi

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 marca 2018 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi-Widzewa w Łodzi, I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodnicząca: S S.R. Kinga Grzegorczyk

Protokolant: st. sekr. sąd. Dorota Novottny

po rozpoznaniu w dniu 26 lutego 2018 roku w Łodzi

na rozprawie

sprawy z powództwa B. Z.

przeciwko G. W.

o zapłatę 10500 złotych

1.  zasądza od G. W. na rzecz B. Z. kwotę 10500 (dziesięć tysięcy pięćset) złotych z ustawowymi odsetkami od dnia 11 sierpnia 2015 roku do dnia 31 grudnia 2015 roku i ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dna 1 stycznia 2016 roku do dnia zapłaty,

2.  zasądza od G. W. na rzecz B. Z. kwotę 4311,05 (cztery tysiące trzysta jedenaście 05/100) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu,

3.  zwraca ze Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego dla Łodzi-Widzewa w Łodzi na rzecz G. W. kwotę 29,43 (dwadzieścia dziewięć 43/100) złotych tytułem niewydatkowanej zaliczki na poczet wynagrodzenia biegłego z kwoty zaksięgowanej pod pozycją 500018006550.

Sygn. akt I C 649/15

UZASADNIENIE

W dniu 28 sierpnia 2015 r. B. Z. wystąpiła z pozwem przeciwko G. W. o zapłatę kwoty 10500 zł z odsetkami ustawowymi od dnia 11 sierpnia 2015 r. W uzasadnieniu powódka wskazała, że w 2008 r. mąż pozwanej – P. W. zaciągnął pożyczkę w Spółdzielczej Kasie Oszczędnościowo-Kredytowej im. F. S. na kwotę 50000 zł, którą miał spłacić do 2014 r. Poręczycielami byli pozwana i mąż powódki – L. Z.. Z uwagi na to, że P. W. i jego żona zaprzestali spłacania pożyczki - przeciwko mężowi powódki zostało wszczęte postępowanie egzekucyjne. Powódka w niniejszym postępowaniu dochodzi zwrotu połowy kwot wyegzekwowanych przez komornika od jej męża jako poręczyciela przedmiotowej pożyczki. Ponadto powódka wniosła o zasądzenie od pozwanej na swoją rzecz zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

[pozew k.2-3, pismo k.30-32]

Postanowieniem z dnia 23 września 2015 r. Sąd oddalił wniosek powódki o zwolnienie od kosztów sądowych w całości oraz oddalił jej wniosek o ustanowienie pełnomocnika z urzędu.

[postanowienie k.23-24]

Pozwana nie uznała powództwa i wniosła o jego oddalenie oraz o zasądzenie na swoją rzecz kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Przyznała, że jej mąż zawarł ze Spółdzielczą Kasą Oszczędnościowo-Kredytową im. F. S. w G. umowę pożyczki nr (...). Podniosła jednak, że z otrzymanych środków małżonkowie W. udzielili L. Z. pożyczki w wysokości 20000 zł, która miała być zwrócona w 2010 r. Z uwagi na to, że mąż powódki nie oddał pozwanej i jej mężowi udzielonej pożyczki, to w dniu 21 maja 2014 r. doszło do zawarcia aneksu do umowy, w którym L. Z. potwierdził, że nie zwrócił pożyczki wraz z odsetkami, a ponadto oświadczył, że małżonkowie W. zwracają mu w pełnej kwocie środki, jakie od niego zostały wyegzekwowane w ramach postępowania egzekucyjnego w sprawie sygn. akt Km 744/12. Ponadto oświadczeniem z dnia 20 stycznia 2016 r., skierowanym do powódki, pozwana potrąciła przysługującą jej wierzytelność z tytułu zwrotu pożyczki w wysokości 20000 zł z wierzytelnością powódki z tytułu spłaty zobowiązania przez poręczyciela w wysokości 10500 zł. Oświadczenie o potrąceniu zostało złożone przez pozwaną z ostrożności, na wypadek, gdyby Sąd nie przyjął, że mąż powódki otrzymał od małżonków W. zwrot wyegzekwowanych od niego kwot.

[odpowiedź na pozew k.57-58]

Pełnomocnik powódki zakwestionował prawdziwość podpisów L. Z. na dokumencie umowy pożyczki kwoty 20000 zł oraz aneksie do tej umowy, jak i sam fakt zawarcia rzekomej pożyczki przez L. Z. z pozwaną i jej mężem oraz przekazania mu tej kwoty. W konsekwencji podniósł również, że oświadczenie pozwanej o potrąceniu wierzytelności nie jest skuteczne.

[pismo k.70-71]

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 16 kwietnia 2008 r. P. W. zawarł ze Spółdzielczą Kasą Oszczędnościowo-Kredytową im. F. S. w G. umowę pożyczki konsumenckiej nr (...) kwoty 50000 zł na okres od dnia 16 kwietnia 2008 r. do dnia 15 kwietnia 2014 r. Poręczycielami pożyczki zostali żona pożyczkobiorcy – pozwana G. W. oraz mąż powódki – L. Z..

[dowód: deklaracja k.8-9 i 40-41, oświadczenie k.10 i 37, umowa pożyczki k.34-36, plan spłat pożyczki k.42-43, zeznania świadka A. W. e-protokół 00:06:14-00:12:23 CD k.264, zeznania powódki e-protokół 00:25:28-00:32:39 CD k.264]

Pismem z dnia 29 lipca 2010 r. Spółdzielcza Kasa Oszczędnościowo-Kredytowa im. F. S. w G. zawiadomiła L. Z. jako poręczyciela o zaległościach w spłacie zadłużenia wynikającego z przedmiotowej umowy. Łączna wysokość zadłużenia na dzień sporządzenia pisma wynosiła 1275,52 zł. Pismem z dnia 16 sierpnia 2010 r. mąż powódki został ponownie poinformowany o braku spłaty pozostałej kwoty pożyczki. Wysokość zaległości wynosiła wówczas 2552,59 zł.

[dowód: pisma k.45-46]

Pismem datowanym 25 października 2010 r. Spółdzielcza Kasa Oszczędnościowo-Kredytowa im. F. S. w G. wypowiedziała umowę nr (...).

[dowód: wypowiedzenie umowy k.39]

Pismem z dnia 27 lutego 2013 r. Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym dla Łodzi-Widzewa w Łodzi J. Z. (1) zawiadomił L. Z. o wszczęciu przeciwko niemu egzekucji w sprawie sygn. akt Km 744/12.

[dowód: zawiadomienie o wszczęciu egzekucji k.11 i 44]

W toku postępowania egzekucyjnego od L. Z. zostały wyegzekwowane następujące kwoty: 11 marca 2013 r. – 939,27 zł, 11 kwietnia 2013 r. – 595,96 zł, 13 maja 2013 r. – 729,60 zł, 11 czerwca 2013 r. – 1104,97 zł, 8 lipca 2013 r. – 1028,56 zł, 12 sierpnia 2013 r. – 864,82 zł, 11 września 2013 r. – 976,06 zł, 11 października 2013 r. – 1035,41 zł, 12 listopada 2013 r. – 933,94 zł, 11 grudnia 2013 r. – 1824,57 zł, 13 stycznia 2014 r. – 1022,86 zł, 10 lutego 2014 r. – 871,05 zł, 11 marca 2014 r. – 873,16 zł, 25 marca 2014 r. – 2379,99 zł, 11 kwietnia 2014 r. – 809,27 zł, 17 kwietnia 2014 r. – 71,69 zł, 12 maja 2014 r. – 926,08 zł, 23 maja 2014 r. – 4,21 zł, 12 czerwca 2014 r. – 930,14 zł, 10 lipca 2014 r. – 972,03 zł, 8 sierpnia 2014 r. – 799,07 zł, 12 września 2014 r. – 1109,61 zł, 13 października 2014 r. – 1015,31 zł, 12 listopada 2014 r. – 2300,07 zł, tj. łącznie 24117,70 zł.

[dowód: zaświadczenia k.54-54 odwr. i 139-139 odwr.]

W toku postępowania egzekucyjnego komornik sprzedał również akcje (...) o wartości ok. 9000 zł.

[okoliczność bezsporna]

W tym czasie P. W. miał również inne zobowiązania finansowe i toczyły się przeciwko niemu postępowania egzekucyjne, w tym również z tytułu niespłacania przedmiotowej pożyczki ze Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo-Kredytowej im. F. S. w G..

[okoliczność bezsporna]

P. W. od wszczęcia postępowania egzekucyjnego do końca sierpnia 2014 r. oddawał L. Z. miesięcznie po 250-300 zł tytułem zwrotu kwot wyegzekwowanych od L. Z. w toku postępowania egzekucyjnego.

[dowód: zeznania powódki e-protokół 00:25:28-00:45:52 CD 264]

L. Z. zmarł w dniu 21 października 2014 r. Jego żona przyjęła spadek po nim z dobrodziejstwem inwentarza.

[dowód: odpis aktu zgonu k.12, akt notarialny k.13-14]

P. W. zmarł później niż L. Z., tj. wiosną 2015 r.

[okoliczność bezsporna]

Pismem z dnia 3 sierpnia 2015 r. przesłanym listem poleconym, B. Z. wezwała G. W. do zapłaty kwoty 10500 zł tytułem zwrotu połowy kwoty wyegzekwowanej przez Komornika Sądowego w sprawie sygn. akt Km 744/12 od L. Z., w terminie do dnia 10 sierpnia 2015 r., przekazem pocztowym na wskazany w piśmie adres, pod rygorem skierowania sprawy na drogę postępowania sądowego.

[dowód: wezwanie do zapłaty z dowodem nadania k.47]

Został sporządzony dokument zatytułowany „umowa pożyczki”. Z jego treści wynikało, że w dniu 16 kwietnia 2008 r. L. Z. pożyczył od P. W. i G. W. kwotę 20000 zł z pożyczki udzielonej P. W. ze Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo-Kredytowej im. F. S. nr (...), którą dobrowolnie poręczył. Zgodnie z treścią tego dokumentu zaciągniętą pożyczkę od małżonków W., L. Z. zobowiązał się oddać w całości wraz z odsetkami w terminie późniejszym, przy czym jako przypuszczalny okres zwrotu pożyczki został wskazany 2010 r. Następnie został sporządzony dokument datowany 21 maja 2014 r. zatytułowany „Aneks do umowy pożyczki”, z którego treści wynikało, że L. Z. oświadczył, że jeszcze nie oddał pożyczki zaciągniętej od państwa W. w wysokości 20000 zł wraz z odsetkami, a kwoty, jakie ściąga komornik w sprawie Km 744/12 państwo W. regularnie mu oddają w pełnej kwocie.

[dowód: umowa k.61 i 81, aneks k.62 i 82]

Zarówno na umowie pożyczki z dnia 16 kwietnia 2008 r. zawartej rzekomo pomiędzy L. Z. a P. W. i G. W., jak i na aneksie do tej umowy z dnia 21 maja 2014 r. ani podpisy w brzmieniu (...) nie zostały nakreślone przez męża pozwanej, ani podpisy w brzmieniu (...) nie zostały nakreślone przez męża powódki.

[dowód: pisemna opinia biegłego sądowego z zakresu badania porównawczego pisma ręcznego, podpisów, pisma maszynowego i odcisków pieczątek A. C. k.170-192, pisemna opinia uzupełniająca biegłego sądowego z zakresu badania porównawczego pisma ręcznego, podpisów, pisma maszynowego i odcisków pieczątek A. C. k.228-238]

W dniu 22 października 2014 r. B. Z. sporządziła pisemne oświadczenie następującej treści: „Ja B. Z. odebrałam od P. W. w dniu 22.10.2014 pieniądze w wysokości 1140 za kredyt skoku który pobiera Komornik J. Z. (2) za zmarłego męża L. Z., który był żyrantem.”

[dowód: oświadczenie k.246]

W dniu 20 stycznia 2016 r. G. W. sporządziła oświadczenie o potrąceniu wierzytelności, wskazując, że na podstawie umowy pożyczki z dnia 16 kwietnia 2008 r. L. Z. jako pożyczkobiorca był zobowiązany do zwrotu na rzecz P. i G. W. kwoty pożyczki w wysokości 20000 zł wraz z odsetkami ustawowymi. Pozwana oświadczyła, że z uwagi na zgłoszenie przez powódkę wobec pozwanej wierzytelności w wysokości 10500 zł z tytułu zwrotu kwot, jakie miały zostać wyegzekwowane od L. Z. jako poręczyciela zmarłego P. W., potrąca przysługującą jej wierzytelność w wysokości 20000 zł z wierzytelnością służącą powódce w wysokości 10500 zł. Pozwana wskazała, że na skutek potrącenia obie wierzytelności umarzają się wzajemnie do wysokości wierzytelności niższej, w związku z czym do zapłaty na rzecz pozwanej pozostaje kwota 9500 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 31 grudnia 2010 r. Oświadczenie o potrąceniu zostało nadane do powódki listem poleconym i przez nią odebrane w dniu 2 lutego 2016 r.

[dowód: oświadczenie o potrąceniu k.63, potwierdzenie nadania k.64-64 odwr. i 69-69 odwr., potwierdzenie odbioru k.68-68 odwr.]

Pełnomocnik powódki w piśmie z dnia 18 lutego 2016 r., nadanym listem poleconym, poinformował pozwaną, że oświadczenie o potrąceniu wierzytelności nie jest skuteczne, albowiem podpisy widniejące na przedstawionych przez pozwaną dokumentach w postaci umowy pożyczki z dnia 16 kwietnia 2008 r. i aneksie do tej umowy, nie należą do L. Z.. W związku z tym powódka kwestionuje również roszczenie pozwanej wyrażone w oświadczeniu o potrąceniu wierzytelności.

[dowód: pismo k.72, potwierdzenie nadania k.73]

Postanowieniem z dnia 7 marca 2016 r., wydanym w sprawie sygn. akt II Ns 2373/15, Sąd Rejonowy dla Łodzi-Widzewa w Łodzi stwierdził, że spadek po L. Z. na podstawie ustawy nabyła z dobrodziejstwem inwentarza w całości żona B. Z. oraz postanowił sporządzić spis inwentarza majątku spadkodawcy.

[dowód: postanowienie k.83]

Po zmarłym P. W. nie było przeprowadzone postępowanie o stwierdzenie nabycia spadku.

[okoliczność bezsporna]

Sąd pominął opinię biegłego sądowego M. H. (k.92-115) z uwagi na wyłączenie biegłego postanowieniem z dnia 20 października 2016 r. od wykonywania obowiązków biegłego sądowego w rozpoznawanej sprawie (k.159).

Sąd pominął oryginały dokumentów z podpisami L. Z. i P. W. znajdujące się w aktach na k.212, 214, 218, 220 i 222, albowiem zostały one złożone jedynie w celu wykorzystania ich przez biegłego sądowego z zakresu porównania pisma przy opracowywaniu opinii uzupełniającej.

Z przyczyn wskazanych w dalszej części uzasadnienia Sąd nie dał wiary zeznaniom świadka A. W. oraz pozwanej w zakresie twierdzenia, że po otrzymaniu pożyczki ze (...) pozwana wraz z mężem przekazali mężowi powódki jakąś kwotę tytułem pożyczki oraz że P. W. oddawał L. Z. w ratach pieniądze ściągane przez komornika w toku postępowania egzekucyjnego w kwocie po ponad 1000 zł miesięcznie.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

W dniu 16 kwietnia 2008 r. P. W. zawarł ze Spółdzielczą Kasą Oszczędnościowo-Kredytową im. F. S. w G. umowę pożyczki konsumenckiej nr (...), na podstawie której otrzymał 50000 zł. Umowa została zawarta na okres od dnia 16 kwietnia 2008 r. do dnia 15 kwietnia 2014 r. Poręczycielami tej pożyczki była żona P. W. – pozwana w niniejszym procesie oraz L. Z. – mąż powódki. Okoliczność ta potwierdzona pisemnymi umową i oświadczeniami poręczycieli nie była kwestionowana przez strony niniejszego procesu.

Pozwana twierdziła, że z otrzymanej ze (...) pożyczki wraz z mężem przekazała L. Z. kwotę 20000 zł tytułem pożyczki, która miała być przez niego spłacona w późniejszym terminie, tj. w 2010 r. Sąd nie dał wiary zeznaniom pozwanej w tym zakresie. Jako dowód na potwierdzenie swoich zeznań pozwana złożyła dwa dokumenty – umowę pożyczki datowaną 16 kwietnia 2008 r. wraz z aneksem datowanym 21 maja 2014 r. Oba dokumenty, jak i okoliczności z nich wynikające, zostały zakwestionowane przez powódkę. Jak wynika z opinii biegłego sądowego z zakresu porównania pisma - A. C., której ostatecznie żadna ze stron nie kwestionowała, podpisy widniejące zarówno na przedmiotowej umowie, jak i na aneksie do niej, w brzmieniu (...) i (...) nie zostały nakreślone przez te osoby, tj. ani przez męża pozwanej, ani przez męża powódki. Nie jest wiadomo, kto i kiedy sporządził oba dokumenty, jednakże ich nieautentyczność negatywnie wpływa na ocenę wiarygodności zeznań pozwanej i jej syna – świadka A. W. w zakresie twierdzenia, że pozwana wraz z mężem udzielili L. Z. jakiejkolwiek pożyczki.

Sąd nie dał również wiary zeznaniom pozwanej w zakresie, w jakim twierdziła, że jej mąż w toku postępowania egzekucyjnego prowadzonego przeciwko L. Z. oddawał mu co miesiąc kwoty większe, aniżeli 300 zł, o których zeznała powódka. Pozwana nie dysponowała na tą okoliczność żadnymi pisemnymi potwierdzeniami. Do akt zostało złożone potwierdzenie przyjęcia przez powódkę kwoty 1140 zł w dniu 22 października 2014 r. tytułem spłaty wyegzekwowanych przez komornika kwot, którego powódka nie kwestionowała. Jeżeli – jak twierdzi pozwana, a czemu Sąd nie dał wiary – L. Z. nie chciał kwitować przekazywania pieniędzy przez P. W. i jego żonę, to nie było przeszkód, aby małżonkowie W. przekazywali te kwoty chociażby przekazem pocztowym. Sam fakt zwrotu mężowi powódki egzekwowanych przez komornika kwot został przyznany przez powódkę, jednakże zgodnie z jej zeznaniami, które są spójne, logiczne i nie są wewnętrznie sprzeczne, Sąd przyjął, że miesięcznie P. W. przekazywał L. Z. kwoty 250-300 zł.

Sąd nie dał również wiary zeznaniom świadka A. W. w zakresie twierdzenia, że po otrzymaniu pieniędzy tytułem pożyczki ze (...) pozwana wraz z mężem przekazali mężowi powódki jakąś kwotę tytułem pożyczki oraz że później zwracali L. Z. kwoty wyegzekwowane od niego przez komornika. Świadek nie wiedział dokładnie, jaka była kwota rzekomej pożyczki, tj. 10000 czy 20000 zł. Ponadto początkowo zeznał, że dwa razy pożyczał pieniądze swojemu ojcu na spłatę L. Z., natomiast później zeznał, że nie wie, na jaki cel ojciec pożyczał od niego pieniądze, a świadek jedynie się domyśla, że chodziło o zwrot pieniędzy L. Z.. Pozwana ani świadek nie przedstawili żadnych dowodów, chociażby w postaci wyciągów bankowych, że z konta bankowego należącego do świadka były wypłacane kwoty w wysokości ponad 1000 zł. Ponadto, nawet gdyby przyjąć, że tak było, to ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego wynika, że w tym czasie P. W. posiadał również inne długi, które mógł spłacać z pieniędzy pożyczonych od syna. Świadek A. W. jest synem pozwanej i pośrednio jest zainteresowany wynikiem niniejszego procesu, co także ma istotne znaczenie dla oceny wiarygodności jego zeznań.

Reasumując, Sąd przyjął za nieudowodnione, że małżonkowie W. udzielili mężowi powódki pożyczki w kwocie 20000 zł z pieniędzy otrzymanych ze (...) na podstawie umowy pożyczki konsumenckiej z dnia 16 kwietnia 2008 r.

Złożone przez pozwaną oświadczenie o potrąceniu dochodzonej w niniejszej sprawie przez pozwaną wierzytelności nie wywołuje zatem żadnych skutków prawnych. Zgodnie bowiem z art. 498 k.c. gdy dwie osoby są jednocześnie względem siebie dłużnikami i wierzycielami, każda z nich może potrącić swoją wierzytelność z wierzytelności drugiej strony, jeżeli przedmiotem obu wierzytelności są pieniądze lub rzeczy tej samej jakości oznaczone tylko co do gatunku, a obie wierzytelności są wymagalne i mogą być dochodzone przed sądem lub przed innym organem państwowym. Wskutek potrącenia obie wierzytelności umarzają się nawzajem do wysokości wierzytelności niższej. Obie wierzytelności muszą zatem istnieć, natomiast – jak już wskazano wcześniej w uzasadnieniu – pozwana nie udowodniła, aby przysługiwała jej wierzytelność w stosunku do powódki z tytułu pożyczki w wysokości 20000 zł udzielonej rzekomo L. Z..

Poza sporem była okoliczność, że L. Z. był poręczycielem pożyczki zaciągniętej w (...) przez P. W. w dniu 16 kwietnia 2008 r.

Zgodnie z art. 876 k.c. przez umowę poręczenia poręczyciel zobowiązuje się względem wierzyciela wykonać zobowiązanie na wypadek, gdyby dłużnik zobowiązania nie wykonał. Oświadczenie poręczyciela powinno być pod rygorem nieważności złożone na piśmie. O zakresie zobowiązania poręczyciela rozstrzyga każdoczesny zakres zobowiązania dłużnika (art. 879 § 1 k.c.). W braku odmiennego zastrzeżenia poręczyciel jest odpowiedzialny jak współdłużnik solidarny (art. 881 k.c.).

Powódka – jako spadkobierczyni swego męża – dochodzi od pozwanej w drodze regresu zwrotu części kwot wyegzekwowanych przez komornika od L. Z. z tytułu umowy pożyczki ze (...).

Reasumując powyższe, Sąd ustalił, że w toku postępowania egzekucyjnego prowadzonego przeciwko L. Z. została od niego wyegzekwowana kwota w łącznej wysokości 24117,70 zł. Ponadto komornik sprzedał akcje PKP, należące do L. Z., o wartości ok. 9000 zł. Od początku wszczęcia egzekucji przeciwko mężowi powódki, tj. marca 2013 r., do sierpnia 2014 r. P. W. zwracał L. Z. kwoty po 250-300 zł miesięcznie, a ponadto w dniu 22 października 2014 r. pozwana przekazała powódce kwotę 1140 zł.

Mając powyższe na uwadze, Sąd przyjął roszczenie powódki za udowodnione i w pkt 1 wyroku zasądził od pozwanej na rzecz powódki kwotę 10500 zł.

O odsetkach Sąd orzekł na podstawie art. 481 § 1 i 2 k.c. Pismem z dnia 3 sierpnia 2015 r. powódka wezwała pozwaną do zapłaty kwoty 10500 zł w terminie do dnia 10 sierpnia 2015 r., a zatem żądanie zasądzenia odsetek ustawowych od dnia 11 sierpnia 2015 r. jest w pełni uzasadnione.

O kosztach procesu w pkt 2 wyroku Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. statuującego zasadę odpowiedzialności stron za wynik procesu. Pozwana przegrała powództwo w całości, a zatem zobowiązana jest do zwrotu na rzecz powódki kosztów procesu w kwocie 4311,05 zł, na którą składają się: 525 zł – opłata sądowa od pozwu, 800 zł – wydatkowana zaliczka na poczet wynagrodzenia biegłego, 586,05 zł – zwrot wynagrodzenia biegłego tymczasowo wydatkowanego ze Skarbu Państwa i 2400 zł – koszty zastępstwa procesowego.

Z uwagi na to, że w dniu 4 lipca 2017 r. pozwana uiściła 300 zł tytułem zaliczki na poczet wynagrodzenia biegłego, z której biegłemu została wypłacona kwota 270,57 zł, to na podstawie art. 84 ust. 1 i 2 w zw. z art. 80 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (tj. Dz. U. z 2018 r., poz. 300 z późn. zm.) Sąd zwrócił ze Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego dla Łodzi-Widzewa w Łodzi na rzecz pozwanej kwotę 29,43 zł.