Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla Łodzi-Widzewa w Łodzi

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 czerwca 2020 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi – Widzewa w Łodzi Wydział I Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący : Asesor sądowy Magdalena Jóźwiak

Protokolant : staż. Jarosław Ciski

po rozpoznaniu w dniu 16 czerwca 2020 roku w Łodzi

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego z siedzibą w W.

przeciwko (...) z siedzibą w Ł.

o zapłatę

1.  oddala powództwo;

2.  zasądza od powoda (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego z siedzibą w W. na rzecz pozwanego (...) z siedzibą w Ł. kwotę 1 817 zł (jeden tysiąc osiemset siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt I C 888/19

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 9 kwietnia 2019 roku, skierowanym do Sądu Rejonowego Lublin -Zachód w Lublinie w elektronicznym postępowaniu upominawczym, powód (...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w W., reprezentowany przez pełnomocnika w osobie radcy prawnego, domagał się zasądzenia od pozwanego (...) z siedzibą w Ł. kwoty 9.697,97 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie oraz zasądzenia zwrotu kosztów sądowych. W uzasadnieniu pozwu wskazano, iż źródłem roszczenia jest zobowiązanie pozwanego względem (...) S.A., wynikające z umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych. Powód nabył przedmiotową wierzytelność od (...) S.A. na mocy umowy ramowej cyklicznego przelewu wierzytelności z dnia 29.09.2016 r. oraz umowy cesji wierzytelności: Porozumienie nr 7 z dnia 31.05.2017 r.

/pozew, akta elektronicznego postępowania upominawczego k. 5-9/

W dniu 24 kwietnia 2019 r. referendarz sądowy wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, w którym uwzględnił żądanie powoda w całości.

/nakaz zapłaty, akta elektronicznego postępowania upominawczego k. 9v/

Pozwany, reprezentowany przez pełnomocnika w osobie adwokata, wniósł sprzeciw od nakazu zapłaty, w którym zaskarżył nakaz zapłaty w całości, wniósł o oddalenie powództwa i o zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego zwrotu kosztów procesu według norm przepisanych. Wniósł także o zobowiązanie powoda do przedłożenia oryginałów lub uwierzytelnionych odpisów dokumentów powołanych w pozwie oraz o zobowiązanie powoda do przedłożenia oryginału lub uwierzytelnionego odpisu umowy będącej źródłem roszczenia powoda oraz dowodu doręczenia pozwanemu odpisu przedmiotowej umowy. W uzasadnieniu sprzeciwu wskazano iż projekt umowy został podpisany niezgodnie z zasadami reprezentacji pozwanego, zaś pozwane stowarzyszenie nigdy nie otrzymało umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych zawierającej podpis osoby umocowanej przez (...) S.A., zatem między pozwanym a wierzycielem pierwotnym nie powstała więź obligacyjna.

/sprzeciw, akta elektronicznego postępowania upominawczego k. 10v – 13v/

Postanowieniem z dnia 26 czerwca 2019 roku referendarz sądowy w Sądzie Rejonowym Lublin – Zachód w Lublinie stwierdził skuteczne wniesienie sprzeciwu i utratę mocy przez nakaz zapłaty i przekazał sprawę do tut. Sądu.

/postanowienie, akta elektronicznego postępowania upominawczego k. 34/

Pismem z dnia 4 września 2019 r. (data nadania w UP) powód uzupełnił braki formalne pozwu, załączając pełnomocnictwo wraz z pozwem na urzędowym formularzu i załącznikami wskazanymi w liście dowodów.

/pismo procesowe wraz z załącznikami k. 38-149/

Zarządzeniem z dnia 23 października 2019 r. pełnomocnik pozwanego został wezwany do wskazania w terminie tygodniowym, czy podtrzymuje zawarte w sprzeciwie złożonym w elektronicznym postępowaniu upominawczym wnioski o zobowiązanie pozwanego do złożenia oryginałów lub uwierzytelnionych odpisów dokumentów powołanych w pozwie oraz do zobowiązania powoda do przedłożenia oryginału lub uwierzytelnionego odpisu umowy będącej źródłem roszczenia powoda oraz dowodu doręczenia pozwanemu odpisu umowy pod rygorem uznania, że ich nie podtrzymuje. Pismo z zobowiązaniem zostało odebrane przez pełnomocnika pozwanego w dniu 28 października 2019 r. Wskazany w zobowiązaniu termin upłynął bezskutecznie.

/zarządzenie k. 168, elektroniczne potwierdzenie odbioru – w aktach/

W odpowiedzi na sprzeciw pełnomocnik powoda wniósł o zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kwoty dochodzonej pozwem wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz o zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych. Wniósł o przedłużenie terminu do złożenia dokumentacji w postaci umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych oraz korespondencji pomiędzy stronami w przedmiocie reklamacji wysokości kwoty wynikającej z noty obciążeniowej z uwagi na zwrócenie się do poprzedniego wierzyciela z wnioskiem o wydanie ww. dokumentacji względem pozwanego.

/odpowiedź na sprzeciw k. 173-175/

Do zamknięcia rozprawy strony pozostały przy swoich stanowiskach.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Dnia 11 sierpnia 2016 r. E. W. podpisał projekt umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych nr (...). (...), która miała być zawarta pomiędzy (...) S.A. w W. (Operatorem) a (...) (Abonentem). W tym samym dniu E. W. podpisał potwierdzenie odbioru aparatu telefonicznego w ramach oferty przyjętej przez klienta.

/projekt umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych k. 84-92, potwierdzenie odbioru aparatu telefonicznego k. 93/

Zgodnie z odpisem pełnym z KRS stowarzyszenia kultury fizycznej (...) z siedzibą w Ł. organem uprawnionym do reprezentacji stowarzyszenia jest zarząd, natomiast do ważności oświadczeń w zakresie praw i obowiązków majątkowych, wymagany jest współudział dwóch osób: prezesa lub wiceprezesa i jednego z członków zarządu. Prezesem zarządu stowarzyszenia od chwili założenia jest E. W., wiceprezesem – M. F., sekretarzem – M. W., członkami zarządu – P. T. i Z. D..

/odpis pełny z KRS pozwanego k. 163-165/

W dniu 24 listopada 2016 r. operator wystawił (...) notę obciążeniową nr (...) na kwotę 6544,10 zł z terminem płatności do dnia 8 grudnia 2016 r. W dniu 24 września 2016 r. świadczeniodawca wystawił na rzecz pozwanego stowarzyszenia fakturę nr (...) na kwotę 119,30 zł z terminem płatności w dniu 10 października 2016 r., zaś w dniu 24 sierpnia 2016 r. – fakturę nr (...) na kwotę 164,17 zł z terminem płatności do dnia 7 września 2016 r.

/ nota obciążeniowa k. 124, faktura k. 124, faktura k. 126/

W dniu 29 września 2016 r. w (...) S.A. w W. (Cedent) zawarła z (...) Niestandaryzowanym Sekurytyzacyjnym Funduszem Inwestycyjnym Zamkniętym we W. (Cesjonariuszem) umowę ramową cyklicznego przelewu wierzytelności, przedmiotem której było ustalenie zasad, w oparciu o które nastąpi przeniesienie wierzytelności przez Cedenta na rzecz Cesjonariusza. Cedent oświadczył, że zgodnie z jego najlepszą wiedzą przysługują mu istniejące i wymagalne wierzytelności pieniężne względem klientów Cedenta, stwierdzone fakturami, notami obciążeniowymi i notami odsetkowymi. Zgodnie z postanowieniami umowy, strony miały zawrzeć porozumienia, mocą których Cedent miał przelewać na rzecz Cesjonariusza wierzytelności, szczegółowo wskazane w załącznikach do poszczególnych porozumień.

/umowa ramowa cyklicznego przelewu wierzytelności k. 72-78/

Dnia 31 maja 2017 r. (...) S.A. w W. (Cedent) i (...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty we W. (Cesjonariusz) zawarli Porozumienie nr 7 do Umowy Ramowej Cyklicznego Przelewu Wierzytelności z dnia 29 września 2016 r. z późniejszym Aneksem nr (...) z dnia 31 maja 2017 r. Zgodnie z załącznikiem do umowy, cesją objęte były wierzytelności przysługujące (...) S.A. w W. względem (...) E. W. wynikające z dokumentów nr (...), wystawionego w dniu 24 listopada 2016 r. na kwotę 6544,10 zł z terminem płatności w dniu 8 grudnia 2016 r., nr (...), wystawionego w dniu 24 sierpnia 2016 r. na kwotę 119,89 zł z terminem płatności w dniu 7 września 2016 r., nr (...), wystawionego w dniu 24 września 2016 r. na kwotę 75,02 zł z terminem płatności w dniu 10 października 2016 r. oraz (...). (...), wystawionego w dniu 10 sierpnia 2016 r. na kwotę 1594,06 zł z terminem płatności w dniu 7 grudnia 2016 r.

/porozumienie nr 7 wraz z załącznikiem k. 80-83/

W dniu 30 czerwca 2017 r. (data nadania w UP) (...) S.A. Centrum Operacyjne z siedzibą w M. skierowało do (...) w Ł. wezwanie do zapłaty kwoty 8.694,80 zł. W piśmie wskazano, iż zadłużenie wynika z umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych, zawartej z (...) S.A. w W., z której to wierzytelność została przeniesiona w drodze cesji z 31 maja 2017 r. na rzecz (...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą we W.. Na kwotę wskazaną w wezwaniu składają się kwota 8.618,10 zł tytułem należności głównej oraz kwota 76,70 zł tytułem odsetek wyliczonych na dzień 29 czerwca 2017 r. Do pisma załączono zawiadomienie o cesji wierzytelności.

/wezwanie do zapłaty k. 55, zawiadomienie o cesji k. 56, kserokopia książki nadawczej k. 57-58/

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie materiału dowodowego złożonego przez strony, do którego nie powziął wątpliwości w zakresie wiarygodności przedstawionych w nim okoliczności. Wskazać należy, że przedstawiony przez powoda dowód w postaci wydruku harmonogramu spłat rat z dnia 24 sierpnia 2016 r. nie jest dokumentem księgowym, a jedynie pomocniczym wykazem należności, nie stanowi więc dowodu na istnienie zadłużenia we wskazanej w nim wysokości.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

W niniejszym postępowaniu powód domagał się zasądzenia na jego rzecz kwoty 9697,97 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie z tytułu niespłaconych faktur i not obciążeniowych, wystawionych przez (...) S.A. w W. wobec (...) z siedzibą w Ł..

Powództwo podlegało oddaleniu w całości, ze względu na nieudowodnienie przez powoda istnienia przysługującego mu roszczenia.

Podkreślić należy, że zgodnie z art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne, natomiast obowiązek przedstawienia dowodów mających dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie spoczywa na stronach (por. art. 3 k.p.c. w zw. z art. 227 k.p.c. w zw. z art. 232 k.p.c.). Istota ciężaru przedstawienia materiału dowodowego sprowadza się do ryzyka poniesienia przez stronę ujemnych konsekwencji braku wywiązania się z powinności przedstawienia dowodów. Skutkiem braku wykazania przez stronę prawdziwości twierdzeń o faktach istotnych dla sprawy jest tylko to, że twierdzenia takie zasadniczo nie będą mogły leżeć u podstaw sądowego rozstrzygnięcia. Strona, która nie udowodni przytoczonych twierdzeń, utraci korzyści, jakie uzyskałaby aktywnym działaniem (vide wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku - I Wydział Cywilny z dnia 19 lipca 2019 r., I ACa 63/19 i powołane tam orzecznictwo).

W pierwszej kolejności Sąd zauważa, że przedstawiony przez stronę powodową projekt umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych z dnia 10 sierpnia 2016 r. nr (...). (...), która miała być zawarta pomiędzy (...) S.A. w W. a (...) w Ł. został podpisany w imieniu świadczeniobiorcy-abonenta przez E. W., prezesa zarządu pozwanego stowarzyszenia, zaś zgodnie z wpisem w KRS pozwanego, organem uprawnionym do reprezentacji stowarzyszenia jest zarząd, natomiast do ważności oświadczeń w zakresie praw i obowiązków majątkowych, wymagany jest współudział dwóch osób: prezesa lub wiceprezesa i jednego z członków zarządu. Przedstawiony dokument stanowi więc jedynie projekt umowy i nie tworzy stosunku zobowiązaniowego pomiędzy (...) S.A. w W. a pozwanym stowarzyszeniem.

Wskazać należy, że wpisy do Krajowego Rejestru Sądowego należy traktować jako fakty powszechnie znane w rozumieniu art. 228 KPC w związku z art. 15 ust. 1 w związku z art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 1203 ze zm.) (vide: Postanowienie Sądu Najwyższego - Izby Cywilnej z dnia 26 listopada 2014 r., III CSK 254/13). Wierzyciel pierwotny, (...) S.A. w W., w szczególności jako przedsiębiorca prowadzący działalność w zakresie świadczenia usług telekomunikacyjnych, nie może zasłaniać się nieznajomością wpisów w rejestrze. Powód zaś jest przedsiębiorcą, który prowadzi działalność inwestycyjną w zakresie obrotu wierzytelnościami. Jako profesjonalista powinien dysponować kompletem dokumentów, związanych z nabytą przez siebie wierzytelnością na etapie wytoczenia powództwa.

W art. 56 ust. 2 zd. 1 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. Prawo telekomunikacyjne, w brzmieniu obowiązującym w dacie rzekomego zawarcia przedmiotowej umowy, wskazano, iż umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych zawiera się w formie pisemnej lub elektronicznej za pomocą formularza udostępnionego na stronie internetowej dostawcy usług. Podkreślić należy, iż niezachowanie pisemnej lub elektronicznej formy zawarcia umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych nie skutkuje nieważnością umowy, bowiem zgodnie z art. 73 ust. 1 k.c. jeżeli ustawa zastrzega dla czynności prawnej formę pisemną, dokumentową albo elektroniczną, czynność dokonana bez zachowania zastrzeżonej formy jest nieważna tylko wtedy, gdy ustawa przewiduje rygor nieważności. Zastrzeżenie formy pisemnej lub elektronicznej w cytowanym przepisie dotyczy jedynie formy umowy dla celów dowodowych (rygor ad probationem). Jakkolwiek niezachowanie tej formy nie wpływa na ważność umowy, skutkuje jednak utrudnieniami dowodowymi co do wykazania faktu zawarcia umowy. Zgodnie bowiem z art. 74 § 1 i 2 k.c., w takim przypadku nie jest dopuszczalny dowód ze świadków lub z przesłuchania stron, chyba że obie strony wyrażą na to zgodę, jeżeli zażąda tego konsument w sporze z przedsiębiorcą albo jeżeli fakt dokonania czynności będzie uprawdopodobniony za pomocą dokumentu.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt rozpoznawanej sprawy wskazać należy, że niewątpliwie powód nie wykazał, że doszło do zawarcia przedmiotowej umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych w formie pisemnej z przyczyn wyżej opisanych. Należy również zauważyć, że powód nie udowodnił ani nawet nie próbował wykazać, że doszło do zawarcia umowy w sposób dorozumiany, np. poprzez wykazanie iż operator przystąpił do świadczenia usług na rzecz pozwanego. Wobec zakwestionowania przez stronę pozwaną faktu zawarcia umowy, to na stronie powodowej spoczywał ciężar dowodu w tym zakresie, tymczasem powód, reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika nie wspomniał nawet o tym, czy umowa została wykonana. Nie można w niniejszej sprawie przyjąć, że fakt zawarcia tej umowy został uprawdopodobniony, z uwagi na to, że zarzuty strony pozwanej dotyczyły właśnie nieprawidłowej reprezentacji pozwanego przy podpisaniu dokumentu znajdującego na k. 84-92 akt sprawy, który to dokument strona pozwana nazwała jedynie projektem, nie zaprzeczając samemu faktowi istnienia tego dokumentu. Wobec powyższego i jak wskazano powyżej – niewykazania przez powoda wykonania przedmiotowej umowy przez podmiot, od którego nabył on wierzytelność, konsekwencją było nieudowodnienie przez powoda podstawy wystawienia dokumentów księgowych, na które powołuje się w pozwie i istnienia roszczenia. Powództwo podlegało zatem oddaleniu na podstawie art. 6 k.c.

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c. zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu. Na koszty postępowania należne pozwanemu od powoda w łącznej kwocie 1817 zł składają się kwota 1800 zł tytułem wynagrodzenia profesjonalnego pełnomocnika w osobie adwokata, zgodnie z § 2 pkt 4 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokackie z dnia 22 października 2015 r. (Dz.U. z 2015 r. poz. 1800 ze zm.) oraz kwota 17 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.