Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla Łodzi-Widzewa w Łodzi

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 sierpnia 2017 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi - Widzewa w Łodzi VIII Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący S.S.R. Małgorzata Sosińska-Halbina

Protokolant sekr. sąd. Izabella Bors

po rozpoznaniu w dniu 9 sierpnia 2017 roku w Łodzi

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego z siedzibą w K.

przeciwko A. B.

o zapłatę

oddala powództwo.

Sygn. akt VIII C 334/17

UZASADNIENIE

W dniu 6 grudnia 2016 roku powód (...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w K., reprezentowany przez pełnomocnika będącego radcą prawnym, wytoczył przeciwko pozwanej A. B. powództwo o zapłatę kwoty 109,33 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od kwoty 1,140,45 zł od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz wniósł o zasądzenie zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu powód podniósł, że pozwana zawarła z pierwotnym wierzycielem (...) S.A. z siedzibą w W. umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych, które to usługi były przez pierwotnego wierzyciela świadczone na rzecz pozwanej. Pozwana nie uiściła kwot wynikających z wystawionych przez usługodawcę dokumentów księgowych, zaś wierzyciel pierwotny zawarł w dniu 6 września 2016 roku z powodem umowę przelewu wierzytelności.

Na kwotę pieniężną dochodzoną pozwem składają się skapitalizowana na dzień 25 października 2016 roku odsetki wynikająca z niezapłacenia w terminie należności głównej oraz dalsze odsetki od nich za opóźnienie od chwili złożenia przedmiotowego pozwu do dnia zapłaty.

(pozew k. 4-6)

W dniu 16 grudnia 2016 roku Sąd Rejonowy dla Łodzi-Widzewa w Łodzi wydał w sprawie nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, który pozwana zaskarżyła sprzeciwem w całości.

(nakaz zapłaty k. 17, sprzeciw k. 24-27)

W dalszym toku postępowania strony podtrzymały swoje stanowiska
w sprawie. W piśmie procesowym opatrzonym datą 28 października 2016 roku pełnomocnik powoda wskazał, że powód domaga się zasądzenia na jego rzecz kwoty stanowiącej żądanie pozwu w postaci skapitalizowanych odsetek z tytułu niespłaconych dokument ów księgowych wskazanych w pozwie, liczonych od wartości poszczególnych dokumentów księgowych w przedziale od następnego dnia po dacie wymagalności poszczególnych dokumentów księgowych do dnia poprzedzającego wygenerowanie pozwu. Obok wskazanej kwoty żądaniem pozwu objęte są odsetki ustawowe za opóźnienie od należności głównej wynikającej z wymienionych dokumentów księgowych od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty.

(pisma procesowe powoda k. 14, 33-35, k. 39-41)

Na rozprawie w dniu 9 sierpnia 2017 roku pełnomocnik powoda i pozwana nie stawili się, zostali prawidłowo zawiadomieni o terminie rozprawy.

(protokół rozprawy k. 47, potwierdzenia odbioru k. 45-46)

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Pozwana A. B. zawarła z pierwotnym wierzycielem (...) S.A. z siedzibą w W. umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych, na mocy której operator zobowiązany był do świadczenia na rzecz pozwanej usług telekomunikacyjnych, zaś pozwana do uiszczania należności wynikających z wystawionych przez operatora dokumentów księgowych.

(okoliczności bezsporne)

W dniu 28 maja 2015 roku (...) S.A. z siedzibą w W. wystawił na pozwaną notę obciążeniową nr (...) na kwotę 620,75 zł tytułem „kary za rozwiązanie umowy w okresie podstawowym (...)” płatną do dnia 18 maja 2015 roku. Tego samego dnia (...) S.A. sporządził zaadresowane na pozwaną pismo o rozwiązaniu umowy ze skutkiem natychmiastowym umowy o numerze (ID kontraktu) (...) i jednocześnie wzywając do zapłaty należności w wysokości 800,45 zł.

W dniu 22 marca 2016 roku (...) S.A. z siedzibą w W. wystawił na pozwaną notę obciążeniową nr (...) na kwotę 340 zł z datą płatności 22 marca 2016 roku tytułem kary umownej z tytułu braku zwrotu sprzętu (...)- (...).W aktach sprawy brak jest dowodów doręczenia przedmiotowych dokumentów pozwanej.

(kserokopia noty obciążeniowej k. 34, pismo z zestawieniem k. 40-41, kserokopia noty obciążeniowej k. 35)

W dniu 6 września 2016 roku powód zawarł z (...) S.A. z siedzibą
w W. umowę o przelew wierzytelności m.in. wobec dłużnika A. B., wynikającej z tytułu umów o świadczenie usług telekomunikacyjnych. W wyciągu z listy dłużników, stanowiącym załącznik do umowy cesji, zadłużenie pozwanej zostało określone na łączną kwotę 1.140,45 zł.

(umowa przelewu wierzytelności k. 11-12, wyciąg z listy dłużników k. 9v, okoliczności bezsporne)

Pismem opatrzonym datą 22 października 2016 roku powód wezwał pozwaną do zapłaty kwoty 1.249,78 zł, na którą poza kwotą 1.140,45 zł wskazaną w załączniku do umowy cesji, składała się kwota 109,33 zł z tytułu naliczonych odsetek. W aktach sprawy brak jest dowodu doręczenia przedmiotowego pisma pozwanej.

(wezwanie przedsądowe k. 10)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił bądź jako niesporny, bądź w oparciu o dowody z powołanych dokumentów, których prawdziwości nie kwestionowała żadna ze stron.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo nie jest zasadne i jako nieudowodnione nie zasługuje na uwzględnienie.

Powód twierdził, że jego roszczenie znajduje swoje źródło w umowie o świadczenie usług telekomunikacyjnych zawartej przez pozwaną A. B. z (...) S.A. z siedzibą w W..

Strona powodowa nie załączyła jednak do akt sprawy żadnego dokumentu, z którego wynikałyby przyczyny oraz sposób wyliczenia kwot, od których powód dochodzi odsetek przedmiotowym powództwem a także, z którego wynikałaby wymagalność poszczególnych należności i w konsekwencji zasadność obciążenia pozwanej odsetkami z tytułu opóźnienia w ich płatności. W szczególności do akt sprawy nie została załączona umowa o świadczenie usług telekomunikacyjnych, regulamin czy cennik związane z przedmiotową umową, które to dokumenty mogłyby określać zasadność ewentualnego obciążenia pozwanej przedmiotowymi należnościami, ich wysokość, czy termin płatności, od uchybienia którego (w przypadku wykazania, że w istocie taki był termin płatności danej należności) przysługiwałoby uprawnienie do naliczania odsetek za opóźnienie.

Do akt nie załączono również dokumentów księgowych w postaci faktur za: pakiet X HD z datą wymagalności 27-06-2014 o wartości 5,00 zł, pakiet (...) z datą wymagalności 27-06-2014 o wartości 5,00 zł, pakiet F. M. HD z datą wymagalności 27-06-2014 o wartości 49,90 zł, pakiet X HD z datą wymagalności 27-07-2014 o wartości 5,00 zł, pakiet (...) z datą wymagalności 27-07-2014 o wartości 5,00 zł, na które powołuje się wprost powód jako uzasadniające żądnie pozwu.

Tym samym wobec braku dokumentów źródłowych nie jest możliwa jakakolwiek weryfikacja zasadności powództwa, przy czym podkreślić należy, że pozwana składając sprzeciw nie potwierdziła zasadności obciążenia jej przedmiotowymi należnościami. Pozwana, choć zdaniem Sądu zawarła prawnie wiążącą umowę z pierwotnym wierzycielem (co A. B. przyznała w treści sprzeciwu), jednocześnie zanegowała w złożonym sprzeciwie, aby była zobowiązana do zapłaty na rzecz powoda należności dochodzonej pozwem.

W konsekwencji uznać należy, że powód nie udowodnił zasadności swojego roszczenia.

Powód poprzestał wyłącznie na załączeniu do akt sprawy kopii not obciążeniowych wystawionych w dniu 28 maja 2015 roku oraz w dniu 22 marca 2016 roku, jednakże tego rodzaju dokumenty nie mogą stanowić i nie stanowią dowodu na istnienie zobowiązania pozwanej (tak co do zasadności, jak i wysokości), w szczególności wobec stanowiska pozwanej kwestionującej zasadność żądania pozwu. Opisane noty stanowią tzw. dokumenty prywatne, którego formalna moc dowodowa, jak stanowi art. 245 k.p.c., ogranicza się do domniemania, że złożono oświadczenie nim objęte. Tylko w takim zakresie dokumenty te nie budzą wątpliwości Sądu. Natomiast materialna moc dowodowa takich dokumentów bez poparcia ich odpowiednimi dokumentami źródłowymi, z których wynikałby sposób naliczenia odszkodowania
– jest nikła.

Podkreślić również należy, że wykaz dokumentów księgowych stanowiący załącznik do pozwu również nie dowodzi zasadności powództwa, nadto wobec niepodpisania go nie jest nawet dokumentem prywatnym.

Powód w żaden sposób nie wykazał, aby zaistniały okoliczności uzasadniające żądanie pozwu, w szczególności nie wykazał, że pozwana była zobligowana do uiszczenia kwoty dochodzonej pozwem. Zgodnie zaś z treścią przepisu art. 6 k.c., ciężar udowodnienia twierdzenia faktycznego spoczywa na tej stronie, która z tego twierdzenia wywodzi skutki prawne. W konsekwencji w przedmiotowej sprawie to powód winien udowodnić, że pozwana powinna zapłacić mu należność w opisanej wysokości, tj. że pozwana jako strona przedmiotowej umowy nie wywiązała
się ze ściśle określonych obowiązków umownych. Stosownie, bowiem do treści
art. 232 k.p.c., strony są obowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne. Oznacza to, że obecnie Sąd nie jest odpowiedzialny za wynik postępowania dowodowego, a ryzyko nieudowodnienia podstawy faktycznej żądania ponosi powód.

Sąd orzekający w przedmiotowej sprawie w pełni podziela stanowisko Sądu Najwyższego, wyrażone w wyroku z dnia 17 grudnia 1996 roku (I CKU 45/96, OSNC 1997/6-7/76), że rzeczą sądu nie jest zarządzenie dochodzeń w celu uzupełnienia lub wyjaśnienia twierdzeń stron i wykrycia środków dowodowych pozwalających na ich udowodnienie ani też sąd nie jest zobowiązany do przeprowadzenia z urzędu dowodów zmierzających do wyjaśnienia okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy, w szczególności jeżeli strona jest reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika (art. 232 k.p.c.). Obowiązek przedstawienia dowodów spoczywa na stronach (art. 3 k.p.c.), a ciężar udowodnienia faktów mających dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie (art. 227 k.p.c.) spoczywa na stronie, która z faktów tych wywodzi skutki prawne (art. 6 k.c.).

Z opisanych powyżej przyczyn uznać należy, że powód nie udowodnił, że pozwana, jako strona umowy zawartej z pierwotnym wierzycielem, ma obowiązek zapłaty na jego rzecz kwoty dochodzonej niniejszym powództwem.

Mając powyższe na uwadze, Sąd oddalił powództwo w całości.