Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

VIII C 529/16 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy dla Łodzi-Widzewa w Łodzi z 2016-12-14

Sygn. akt VIII C 529/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 listopada 2016 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi-Widzewa w Łodzi VIII Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Anna Bielecka-Gąszcz

Protokolant: sekr. sąd. Kamila Zientalak

po rozpoznaniu w dniu 17 listopada 2016 roku w Łodzi

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego Niestandaryzowanego Funduszu Sekurytyzacyjnego w G.

przeciwko M. D.

o zapłatę 864,22 zł

oddala powództwo.

Sygn. akt VIII C 529/16

UZASADNIENIE

W dniu 10 września 2015 roku powód (...) Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny z siedzibą w G., reprezentowany przez pełnomocnika będącego radcą prawnym, wytoczył przeciwko pozwanej M. D. powództwo o zapłatę kwoty 864,22 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wniesieniu pozwu do dnia zapłaty oraz wniósł o zasądzenie zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu podniósł, że pozwana w dniu 25 listopada 2009 roku zawarła z pierwotnym wierzycielem (...) Sp. z o.o. w W. umowę o świadczenie usług. Pozwana nie wywiązała się z warunków umowy, na skutek czego została ona rozwiązana z dniem 31 lipca 2011 roku. W dniu 20 kwietnia 2015 roku na podstawie umowy o przelew wierzytelności, powód przejął prawa do wierzytelności wobec pozwanej z tytułu przedmiotowej umowy. Na dochodzoną pozwem kwotę składają się: 573,68 zł z tytułu należności głównej oraz 290,54 zł z tytułu odsetek ustawowych naliczonych od dnia następnego po dacie płatności dokumentu księgowego do dnia sporządzenia pozwu. (pozew k. 3-4)

W dniu 6 października 2015 roku referendarz sądowy w Sądzie Rejonowym dla Łodzi-Widzewa w Łodzi wydał w przedmiotowej sprawie nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym (VIII Nc 6814/15). (nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym k. 26)

Pozwana zaskarżyła powyższy nakaz zapłaty sprzeciwem w całości, wnosząc o oddalenie powództwa w całości. Nie kwestionując faktu zawarcia umowy będącej podstawą żądania powoda, pozwana podniosła, że dokonała zwrotu dekodera oraz zakwestionowała naliczanie opłat za faktury i naliczenie kary za dekoder. (sprzeciw k. 30-31)

W odpowiedzi na sprzeciw powód podtrzymał powództwo w całości. (odpowiedź na sprzeciw k. 47-49)

Na rozprawie w dniu 17 listopada 2016 roku w imieniu powoda nikt się nie stawił – pełnomocnik powoda został zawiadomiony o terminie rozprawy. Pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości, podtrzymując stanowisko wyrażone w sprzeciwie. Okazała oryginał zgłoszenia zdania dekodera, podniosła, że przekaz sygnału został jej odłączony w styczniu-lutym 2011 roku. Zgłosiła także zarzut przedawnienia roszczenia. Pozwana została przesłuchana na okoliczność jej sytuacji życiowej, w związku z jej wnioskiem o nieobciążanie kosztami procesu. (protokół rozprawy k. 97-99, płyta CD k. 100)

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 23 listopada 2009 roku pozwana M. D. zawarła z pierwotnym wierzycielem (...) Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. umowę o świadczenie usług w ramach określonej promocji. W związku z zawartą umową pozwana uiściła opłatę aktywacyjną. Umowa została zawarta na czas oznaczony 13 miesięcy + miesiąc aktywacji. Przy zawarciu umowy, pozwana potwierdziła, że otrzymała i zapoznała się z treścią Regulaminu Świadczenia Usług przez (...), Cennikiem oraz Warunkami (...). (dowód: kserokopia umowy o świadczenie usług k. 11, kserokopia cennika k. 51-53, kserokopia regulaminu k. 54-66, kserokopia warunków promocji k. 67-68, okoliczności bezsporne)

W związku z zawartą umową pierwotny wierzyciel wystawiał na pozwaną w comiesięcznych okresach dokumenty sprzedaży.

W dniu 20 stycznia 2011 roku świadczeniodawca wystawił dokument nr (...) opiewający na kwotę 86 zł, z terminem płatności do dnia 27 stycznia 2011 roku, z którego pozostało do zapłaty 17,68 zł.

W dniu 31 maja 2011 roku świadczeniodawca wystawił dokument nr (...) opiewający na kwotę 356 zł, z terminem płatności do dnia 9 czerwca 2011 roku, z którego pozostało do zapłaty 356 zł.

W dniu 14 czerwca 2011 roku świadczeniodawca wystawił dokument nr (...) opiewający na kwotę 92 zł, z terminem płatności do dnia 21 czerwca 2011 roku, z którego pozostało do zapłaty 92 zł.

Z uwagi na nieuiszczanie przez pozwaną comiesięcznych opłat usługodawca wypowiedział przedmiotową umowę, która uległa rozwiązaniu w dniu 31 lipca 2011 roku.

W dniu 22 września 2011 roku pierwotny wierzyciel wystawił na pozwaną notę obciążeniową nr NB/8000/1109/O, z terminem płatności do dnia 6 października 2011 roku, opiewającą na kwotę 500 zł z tytułu kary za niezwrócony sprzęt oraz na kwotę 15 zł z tytułu kary za zerwanie umowy w czasie oznaczonym, a także 43 zł z tytułu kary za zerwanie warunków promocji głównej, z której do zapłaty pozostało 58 zł.

W dniu 23 listopada 2011 roku pierwotny wierzyciel wystawił na pozwaną notę obciążeniową nr (...), z terminem płatności do dnia 9 grudnia 2011 roku, opiewającą na kwotę 50 zł z tytułu kary za opóźniony zwrot, z której do zapłaty pozostało 50 zł. (dowód: kopia not obciążeniowych i faktur k. 12-19, kserokopia cennika k. 51-53, okoliczności bezsporne)

W dniu 20 kwietnia 2015 roku powód (...) Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny z siedzibą w G. zawarł z (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. umowę o przelew wierzytelności, m.in. wobec dłużnika M. D.. W liście wierzytelności do umowy z dnia 20 kwietnia 2015 roku zadłużenie pozwanej zostało określone na łączną kwotę 573,68 zł.

Pismami z dnia 1 czerwca 2015 roku pozwana została zawiadomiona o dokonanej cesji wierzytelności oraz wezwana do zapłaty kwoty 852,65 zł. (dowód: umowa przelewu wierzytelności z dn. 20.04.2015 r. k. 69-72, KRS k. 73-75, lista wierzytelności k. 76, zawiadomienie k. 10, wezwanie do zapłaty k. 11okoliczności bezsporne)

Do dnia wyrokowania pozwana nie uregulowała zadłużenia dochodzonego przedmiotowym powództwem. (okoliczności bezsporne)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił bądź jako bezsporny, bądź na podstawie dowodów z powołanych dokumentów, których prawdziwości nie kwestionowała żadna ze stron.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo jako niezasadne podlegało oddaleniu w całości.

Rozważania w niniejszej sprawie rozpocząć należy od oceny zgłoszonego przez stronę pozwaną zarzutu przedawnienia roszczenia, skuteczne podniesienie przedmiotowego zarzutu jest bowiem wystarczające do oddalenia powództwa bez potrzeby ustalenia, czy zachodzą wszystkie inne przesłanki prawno-materialne uzasadniające jego uwzględnienie, a ich badanie w takiej sytuacji staje się zbędne (por. uzasadnienie uchwały pełnego składu Izby Cywilnej Sądu Najwyższego z dnia 17 lutego 2006 r. III CZP 84/05, OSNC 2006/7-8/114 oraz uzasadnienie wyroku Sądu Najwyższego z dnia 11 sierpnia 2010 r., I CSK 653/09, Lex nr 741022).

Podniesiony przez pozwaną zarzut przedawnienia jest zasadny w odniesieniu do wszystkich kwot dochodzonych przedmiotowym powództwem.

Zgodnie z art. 117 § 2 k.c., po upływie terminu przedawnienia ten, przeciwko komu przysługuje roszczenie może uchylić się od jego zaspokojenia, chyba że zrzeka się korzystania z zarzutu przedawnienia. Należy jednocześnie zaznaczyć, iż od wejścia w życie ustawy nowelizującej Kodeks cywilny (ustawa z dnia 28 lipca 1990 roku „o zmianie ustawy- kodeks cywilny - Dz. U. Nr 55, poz. 321) Sąd bada zarzut przedawnienia tylko wówczas, jeżeli zostanie zgłoszony przez stronę (jak w przedmiotowej sprawie).

Przepis art. 117 § 1 k.c. stanowi z kolei, że z zastrzeżeniem wyjątków przewidzianych w ustawie, roszczenia majątkowe ulegają przedawnieniu. Roszczenie dochodzone niniejszym powództwem bez wątpienia jest roszczeniem majątkowym, a termin jego przedawnienia wynosi 2 lata, do umów o świadczenie usług, które nie są uregulowane innymi przepisami, stosuje się bowiem odpowiednio przepisy o zleceniu (art. 750 k.c. w zw. z art. 751 pkt 1 k.c.).

Bieg terminu przedawnienia rozpoczyna się od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne. W omawianej sprawie wymagalność poszczególnych należności przypadała w okresie od 27 stycznia 2011 roku do 9 grudnia 2011 roku. Skoro zaś termin płatności najpóźniej wymagalnej kwoty przypadał na 9 grudnia 2011 roku, a powództwo zostało wytoczone dopiero w dniu 10 września 2015 roku należało uznać, że roszczenie dochodzone pozwem jest przedawnione i pozwana miała prawo uchylić się od jego zaspokojenia, podnosząc taki zarzut, co też uczyniła.

Powód nie wykazał przy tym, by w świetle przepisów regulujących przerwanie i zawieszenie biegu terminu przedawnienia, doszło do przerwania bądź zawieszenia tego terminu. Nie wykazał także by pozwana zrzekła się korzystania z zarzutu przedawnienia.

Zarówno orzecznictwo Sądu Najwyższego, jak i doktryna, dopuszczają możliwość nieuwzględnienia zarzutu przedawnienia na podstawie art. 5 k.c. Podstawowym jednak warunkiem takiej możliwości jest ocena zarzutu przedawnienia jako czynienia przez uprawnionego do jego podnoszenia z przysługującego mu prawa użytku sprzecznego z zasadami współżycia społecznego. W rozpoznawanej sprawie powód nie wykazał, aby zachodziły szczególne okoliczności przemawiające za uznaniem zarzutu przedawnienia jako naruszającego zasady współżycia społecznego. Nie można pozwanej obciążać zaniedbaniem powoda w dochodzeniu świadczenia. Przyjęcie odmiennego stanowiska prowadziłoby do wniosku, że wierzyciel mógłby dochodzić przedawnionej należności w dowolnym momencie po upływie terminu przedawnienia, powołując się na zasady współżycia społecznego, co niweczyłoby cel instytucji przedawnienia.

W konsekwencji żądanie powoda należało oddalić, wobec skutecznego podniesienia przez pozwaną zarzutu przedawnienia.

Nawet gdyby nie podzielić przytoczonej powyżej argumentacji dotyczącej dwuletniego terminu przedawnienia roszczenia (art. 750 k.c. w zw. z art. 751 pkt 1 k.c.)., roszczenie i tak uległoby przedawnieniu z upływem trzyletniego terminu od daty jego wymagalności, zgodnie z przepisem art. 118 k.c., jako roszczenie okresowe (należności płatne miesięcznie) i związane z prowadzeniem działalności gospodarczej przez pierwotnego wierzyciela.

Mając na uwadze powyższe rozważania, Sąd oddalił powództwo w całości.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Monika Karajewska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy dla Łodzi-Widzewa w Łodzi
Osoba, która wytworzyła informację:  Anna Bielecka-Gąszcz
Data wytworzenia informacji: