Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla Łodzi-Widzewa w Łodzi

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 października 2018 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi-Widzewa w Łodzi VIII Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: S.S.R. Bartek Męcina

Protokolant: staż. Przemysław Staszczyk

po rozpoznaniu w dniu 12 października 2018 roku w Łodzi

na rozprawie

z powództwa Miasta Ł.- Zarząd Lokali Miejskich w Ł.

przeciwko J. S.

o zapłatę

oddala powództwo.

Sygn. akt VIII C 911/18

UZASADNIENIE

W pozwie wniesionym w dniu 25 kwietnia 2018 r. Miasto Ł.- Zarząd Lokali Miejskich w Ł., reprezentowane przez pełnomocnika będącego radcą prawnym, wniosło o zasądzenie od J. S. kwoty 301,28 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od kwoty 218,39 zł od dnia 12 kwietnia 2018 r. do dnia zapłaty, a od kwoty 82,89 zł od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty. Nadto powód wniósł o zasądzenie na jego rzecz od pozwanego kosztów procesu według norm przepisanych. W uzasadnieniu powód wskazał, że J. S. był najemcą pomieszczenia tymczasowego nr 10 przy ul. (...) w Ł.. Na podstawie umowy najmu pozwany był zobowiązany do zapłaty czynszu do 10 dnia każdego miesiąca. Na dochodzoną pozwem kwotę składa się 218,39 zł tytułem należności głównej za okres od 15 października 2013 r. do 14 kwietnia 2014 r. oraz 82,89 zł tytułem odsetek skapitalizowanych na dzień 11 kwietnia 2018 r.

(pozew k. 4)

W odpowiedzi na pozew J. S. wniósł o oddalenie powództwa w całości. W uzasadnieniu pozwany potwierdził, że w okresie od 30 października 2013 r. do 14 lutego 2017 r. zajmował pomieszczenie tymczasowe nr 10 położone przy ul. (...) w Ł..

(odpowiedź na pozew k. 19- 20)

Na rozprawie w dniu 12 października 2018 r. pozwany podtrzymał stanowisko przedstawione w odpowiedzi na pozew, a ponadto podniósł zarzut przedawnienia roszczenia.

(protokół rozprawy k. 37)

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 15 października 2013 r. pomiędzy Miastem Ł., a J. S. doszło do zawarcia umowy najmu pomieszczenia tymczasowego nr 10 przy ul. (...) w Ł.. Na podstawie umowy najmu pozwany był zobowiązany do zapłaty czynszu w wysokości 72,04 zł miesięcznie do 10 dnia każdego miesiąca. Umowa została zawarta na czas oznaczony do dnia 14 kwietnia 2014 r.

(umowa najmu pomieszczenia tymczasowego k. 7- 9).

W dniu 12 kwietnia 2017 r. J. S. przekazał wynajmującemu pomieszczenie tymczasowe nr 10 położone przy ul. (...) w Ł..

(protokół zdawczo- odbiorczy k. 10- 13)

Powyższy stan faktyczny został ustalony na podstawie powołanych wyżej dowodów w postaci dokumentów.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo podlegało oddaleniu w całości.

Miasto Ł.- Zarząd Lokali Miejskich wniósł o zasądzenie od J. S. kwoty 301,28 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od kwoty 218,39 zł od dnia 12 kwietnia 2018 r. do dnia zapłaty, a od kwoty 82,89 zł od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, tytułem zaległości w opłatach czynszu najmu pomieszczenia tymczasowego nr 10 położonego przy ul. (...) w Ł.. Pozwany wnosząc o oddalenie powództwa podniósł zarzut nieistnienia zobowiązania oraz przedawnienia roszczenia.

Odnosząc się w pierwszej kolejności do zarzutu dalej idącego, a mianowicie przedawnienia roszczenia, należy stwierdzić, że zasługuje on w pełni na uwzględnienie. Zgodnie z art. 117 § 2 kc po upływie terminu przedawnienia ten, przeciwko komu przysługuje roszczenie, może uchylić się od jego zaspokojenia, chyba że zrzeka się korzystania z zarzutu przedawnienia. Nie ulega wątpliwości, że zobowiązanie pozwanego wobec powoda wynika z umowy najmu pomieszczenia tymczasowego. Zgodnie z łączącą strony umową J. S. był zobowiązany do uiszczania czynszu do 10 dnia każdego miesiąca. Zatem pozwany był zobowiązany do świadczenia okresowego. W myśl przepisu art. 118 kc jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, termin przedawnienia wynosi lat sześć, a dla roszczeń o świadczenia okresowe oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej- trzy lata. Wobec tego nie ulega wątpliwości, że termin przedawnienia roszczeń wynikających z umowy najmu wynosi 3 lata. W myśl art. 120 § 1 kc zdanie pierwsze bieg przedawnienia zaczyna się od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne. W przypadku roszczenia objętego pozwem stawało się ono wymagalne oddzielnie dla czynszu należnego za każdy miesiąc z osobna, od 11 dnia każdego miesiąca. Na dochodzoną pozwem kwotę składa się 218,39 zł tytułem należności głównej za okres od 15 października 2013 r. do 14 kwietnia 2014 r. oraz 82,89 zł tytułem odsetek skapitalizowanych na dzień 11 kwietnia 2018 r. Zatem w przypadku najpóźniej wymagalnego roszczenia z tytułu czynszu najmu za kwiecień 2014 r., bieg przedawnienia rozpoczął się od dnia 11 kwietnia 2014 r. Biorąc pod uwagę powyższe rozważania, roszczenie powoda przedawniło się w całości w dniu 12 kwietnia 2017 r. Tymczasem powództwo w przedmiotowej sprawie zostało wniesione w dniu 25 kwietnia 2018 r. W związku z przedawnieniem należności głównej, nie ulega wątpliwości, że przedawnieniu uległo również roszczenie o odsetki od należności głównej. Uwzględnienie podniesionego przez pozwanego zarzutu przedawnienia roszczenia skutkowało oddaleniem powództwa w całości.

Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w sentencji wyroku.