Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla Łodzi-Widzewa w Łodzi

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 października 2015 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi-Widzewa w Łodzi VIII Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: S.S.R. Bartek Męcina

Protokolant: sekr. sąd. Dorota Piasek

po rozpoznaniu w dniu 15 października 2015 roku w Łodzi

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Bank (...) Spółki Akcyjnej we W.

przeciwko I. J.

o zapłatę

zasądza od pozwanego I. J. na rzecz powoda (...) Bank (...) Spółki Akcyjnej we W. kwotę 4.213,02 zł. (cztery tysiące dwieście trzynaście złotych dwa grosze) wraz z umownymi odsetkami w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego w skali roku liczonymi od kwoty 3.166,92 zł (trzy tysiące sto sześćdziesiąt sześć złotych dziewięćdziesiąt dwa grosze) od dnia 4 lipca 2014 roku do dnia zapłaty oraz kwotę 70 zł (siedemdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu w całości.

Sygn. akt VIII C 1305/15

UZASADNIENIE

W dniu 23 lipca 2014 roku powód (...) Bank (...) Spółka Akcyjna we W., reprezentowany przez pełnomocnika będącego pracownikiem tej jednostki, wytoczył w elektronicznym postępowaniu upominawczym przeciwko pozwanemu I. J. powództwo o zapłatę 4.213,02 zł wraz z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego w stosunku rocznym od kwot i dat wskazanych w pozwie oraz wniósł o zasądzenie zwrotu kosztów procesu.

W uzasadnieniu pozwu wskazał, że w dniu 18 czerwca 2008 roku zawarł z pozwanym umowę nr (...), na podstawie której pozwanemu udzielono limitu kredytowego w wysokości 3.600 zł. Pozwany był zobowiązany do spłaty kredytu zgodnie z comiesięcznymi wyciągami, lecz pomimo wezwań i monitów nie wywiązał się z obowiązku spłaty. W związku z tym, po upływie określonego terminu, do którego pozwany był zobowiązany uregulować zadłużenie, jego całość stała się wymagalna. Pomimo wezwania do zapłaty pozwany nie uregulował zadłużenia dochodzonego przedmiotowym powództwem (pozew k. 2-3)

W dniu 2 września 2014 roku Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie wydał przeciwko pozwanemu nakaz zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym, który następnie utracił moc w całości na skutek wniesienia przez pozwanego sprzeciwu, zaś sprawa została przekazana do rozpoznania tutejszemu Sądowi.

W sprzeciwie pełnomocnik pozwanego wniósł o oddalenie powództwa w całości, podnosząc zarzut nieudowodnienia wysokości roszczenia. Stwierdził, że powód nie przedstawił żadnych dokumentów potwierdzających zasadność dochodzonej należności zarówno co do zasady, jaki i co do wysokości. (nakaz zapłaty k. 5, sprzeciw k. 8-9, postanowienie k. 12)

Powód uzupełnił braki formalne pozwu w postępowaniu uproszczonym w terminie. Pełnomocnik powoda podtrzymał powództwo w całości. W odniesieniu do podniesionego przez pozwanego zarzutu nieudowodnienia istnienia roszczenia co do wysokości, załączył zestawienie, na podstawie którego zostało ono wyliczone.

Pełnomocnik powoda wskazał, że roszczenie dochodzone niniejszym pozwem składają się: należność główna w kwocie 3.166,92 zł wraz z odsetkami umownymi
w wysokości 722,72 zł, opłaty, prowizje i opłaty za prowadzenie rachunku w wysokości 323,38 zł, a także dalsze odsetki naliczane od dnia 4 lipca 2014 roku do dnia zapłaty, obliczone od kwoty 3.166,92 zł według zmiennej stopy procentowej równej czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP w stosunku rocznym. Podniósł, że należne koszty opłat i prowizji wynikają z umowy o limit kredytowy i kartę zawartej z pozwanym, a ich wysokość jest zgodna z tabelą opłat i prowizji, która stanowiła integralną część umowy zawartej z pozwanym. (pismo powoda k. 16-18, pozew k. 19-20)

Na rozprawie w dniu 15 października 2015 roku w imieniu powoda nikt się nie stawił - pełnomocnik powoda oraz pełnomocnik pozwanego zostali prawidłowo zawiadomieni o terminie rozprawy; pełnomocnik powoda złożył wniosek o rozpoznanie sprawy pod nieobecność strony powodowej (k. 19v). (protokół rozprawy k. 54, potwierdzenie odbioru k. 52-53)

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 18 czerwca 2008 roku pozwany I. J. zawarł z (...) Bank S.A. we W. umowę o przyznanie limitu kredytowego nr (...)
i umowę o wydanie i korzystanie z karty kredytowej V. Silver nr (...), na mocy której Bank przyznał mu limit kredytowy do kwoty 3.600 zł. Pozwany był zobowiązany do spłaty kredytu zgodnie z comiesięcznymi wyciągami.

Zgodnie z postanowieniami umowy integralną jej część stanowił Regulamin wydawania i użytkowania kart kredytowych V. Silver, Regulamin przyznawania
i korzystania z limitu kredytowego V. Silver oraz Tabela Opłat i Prowizji dla limitu kredytowego V. Silver.

W umowie ustalono, że odsetki od przeterminowanego kapitału obliczane będą według stopy stanowiącej równowartość czterokrotności bieżącej stopy kredytu lombardowego NBP w stosunku rocznym. W § 6 pkt 1c) rozdziału VII Regulaminu określono, że Bank może wypowiedzieć umowę tylko z ważnych przyczyn, a
w szczególności w przypadku braku wymaganej spłaty minimalnej przez okres 2 miesięcy (dowód: umowa o przyznanie limitu kredytowego i umowa o wydanie
i korzystanie z karty kredytowej V. Silver k. 30-31, Tabela opłat i prowizji k. 31v, , Regulamin przyznawania i korzystania z limitu kredytowego V. Silver k. 41-42, lista operacji k. 32-40, okoliczności bezsporne)

Pozwany nie uregulował zadłużenia w ustalonych przez strony umowy terminach – nie dokonał wymaganej spłaty minimalnej przez okres co najmniej 2 miesięcy, wobec czego Bank w dniu 24 września 2013 roku wypowiedział w/w umowę o limit kredytowy i kartę. W związku z wypowiedzeniem przedmiotowej umowy, powód wezwał pozwanego do niezwłocznego, nie później niż w terminie 30 dni od dnia otrzymania powyższego pisma, zwrotu kredytu wraz z odsetkami należnymi bankowi za okres korzystania z kredytu oraz zapłaty zaległych opłat i prowizji. (wypowiedzenie umowy k. 44, okoliczności bezsporne)

W dniu 21 lutego 2012 roku (...) Bank Spółka Akcyjna z siedzibą we W. zmienił nazwę na (...) Bank (...) Spółka Akcyjna z siedzibą we W. (dowód: odpis pełny KRS k. 23-27)

Do dnia wyrokowania pozwany nie uregulował zadłużenia dochodzonego przedmiotowym powództwem, zobowiązanie pozwanego względem powoda na dzień 3 lipca 2014 roku wynosiło łącznie kwotę 4.213,02 zł oraz dalsze odsetki naliczane od dnia następnego po dniu wystawienia bankowego tytułu egzekucyjnego do dnia zapłaty, obliczone od kwoty 3.166,92 zł według zmiennej stopy procentowej równej czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP w stosunku rocznym. (dowód: wyciąg z ksiąg banku z dnia 3lipca 2014 roku k. 43, okoliczności bezsporne)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił jako bezsporny, a także na podstawie znajdujących się w aktach sprawy dowodów z dokumentów, które nie budziły wątpliwości, co do prawidłowości i rzetelności ich sporządzenia, nie były także kwestionowane przez żadną ze stron procesu.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo jest zasadne i zasługuje na uwzględnienie w całości.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że pełnomocnik pozwanego
w sprzeciwie od nakazu zapłaty zakwestionował wysokość zadłużenia pozwanego względem powoda, podnosząc iż powód nie przedstawił żadnych dokumentów potwierdzających zasadność wysokości przedmiotowego roszczenia.

W ocenie Sądu, na podstawie zebranego materiału dowodowego uznać należało, iż strona powodowa obaliła podniesiony przez pozwanego zarzut nieudowodnienia wysokości roszczenia dochodzonego niniejszym pozwem.

Powód udokumentował swoje roszczenie w stosunku do pozwanego załączonym do pozwu wyciągiem z ksiąg banku, podpisanym przez osobę upoważnioną do składania oświadczeń w zakresie praw i obowiązków majątkowych banku i opatrzonym pieczęcią banku, który to dokument, zgodnie z przepisem art. 95 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Prawo bankowe (Dz. U. 2002 r., Nr 72, poz. 665 ze zm.), ma moc prawną dokumentu urzędowego, co oznacza, że stanowi dowód tego, co zostało w nim urzędowo zaświadczone (w myśl przepisu art. 244 § 1 k.p.c.). Nadto powód załączył do akt postępowania szczegółowy wykaz ilustrujący sposób i wysokość wyliczenia zobowiązania pozwanego wraz z historią jego rachunku, który w sposób precyzyjny wskazywał terminy wpłat i wypłat pozwanego, a przez to istnienie i wysokość obciążającego pozwanego zadłużenia od momentu zawarcia umowy. Tym samym powód wykazał swoją legitymację czynną do występowania w tym procesie.

Mając powyższe na względzie, Sąd zasądził od pozwanego I. J. na rzecz powoda (...) Bank (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą we W. kwotę 4.213,02 zł wraz z umownymi odsetkami w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego w stosunku rocznym od kwoty 3.166,92 zł od dnia 4 lipca 2014 roku do dnia zapłaty, zgodnie z przepisami art. 481 § 1 i 2 k.c., art. 482 § 1 i 2 k.c. oraz art. 359 § 1, § 2 ¹ i 2 ² k.c., co było zgodne z żądaniem powoda.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie przepisu art. 98 § 1 k.p.c., który stanowi, że strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw.

Powód wygrał proces w całości, a zatem należy mu się od pozwanego zwrot kosztów procesu w pełnej wysokości. Na koszty poniesione przez stronę powodową złożyły się: opłata od pozwu w wysokości 53 zł oraz 17 zł tytułem opłaty skarbowej od udzielonego pełnomocnictwa.

Z tych względów, orzeczono jak w sentencji.