Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla Łodzi-Widzewa w Łodzi

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

dnia 3 listopada 2016 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi – Widzewa w Łodzi w VIII Wydziale Cywilnym

w składzie: przewodniczący: SSR Bartek Męcina

protokolant: st. sekr. sąd. Ewa Ławniczak

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 października 2016 roku w Ł.

sprawy z powództwa N. K.

przeciwko (...) S.A. w W.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego (...) S.A. w W. na rzecz powoda N. K. kwotę 7.078 zł. (siedem tysięcy siedemdziesiąt osiem złotych) wraz z odsetkami ustawowymi, przy czym od dnia 1 stycznia 2016 r. z odsetkami ustawowymi za opóźnienie, od kwoty 6.000 zł. (sześć tysięcy złotych) od dnia 21 czerwca 2014 r. do dnia zapłaty, a od kwoty 1.078 zł. (jeden tysiąc siedemdziesiąt osiem złotych) od dnia 3 listopada 2016 r. do dnia zapłaty oraz kwotę 1.269 zł. (jeden tysiąc dwieście sześćdziesiąt dziewięć złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu,

2.  oddala powództwo w pozostałej części,

3.  nakazuje pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa- Sądu Rejonowego dla Łodzi Widzewa w Łodzi kwotę 875,10 zł. (osiemset siedemdziesiąt pięć złotych dziesięć groszy) tytułem tymczasowo poniesionych kosztów sądowych.

sygn. akt VIII C 1976/15

UZASADNIENIE

Pozwem złożonym w dniu 5 maja 2015 r. N. K., reprezentowany przez pełnomocnika będącego radcą prawnym, wniósł o zasądzenie od (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. kwoty 6.000 zł. tytułem zadośćuczynienia wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia 21 czerwca 2014 r. do dnia zapłaty. Ponadto powód wniósł o zasądzenie na swoją rzecz zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu stanowiska powód podał, że w dniu 28 lipca 2013 r. przebywał na basenie w W., na terenie Gminnego Ośrodka Sportu i Rekreacji (...). W drodze do baru, idąc z basenu, N. K. stanął na krawężniku, którego fragment się oderwał, a powód potknął się. Powód wrócił do domu, jednak z powodu nasilającego się bólu musiał udać się do Wojewódzkiej (...) w Ł., gdzie zdiagnozowano u niego nadłamanie podstawy piątej kości śródstopia prawego. Przez okres 3 tygodni powód musiał nosić gips. Pismem z dnia 25 kwietnia 2014 r. pełnomocnik powoda skierował swoje roszczenia do Gminnego Ośrodka Sportu i Rekreacji (...) w A., który z uwagi na zawarcie umowy ubezpieczenia z (...) S. A., przekazał pismo pozwanemu. Decyzją z dnia 20 czerwca 2014 r. (...) S. A. odmówiła wypłaty dochodzonej kwoty oraz nie uznała swojej odpowiedzialności za przedmiotowe zdarzenie.

(pozew k. 2- 7)

Postanowieniem z dnia 25 maja 2015 r. Sąd zwolnił powoda od kosztów sądowych w całości.

(postanowienie k. 26)

W odpowiedzi na pozew, (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. reprezentowane przez pełnomocnika będącego radcą prawnym, wniosło o oddalenie powództwa w całości, a także o zasądzenie od powoda kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Pozwany wskazał, że bezspornym jest fakt, iż w dniu 6 maja 2013 r. udzielił Gminnemu Ośrodkowi Sportu i Rekreacji (...) w A. ochrony ubezpieczeniowej w zakresie odpowiedzialności cywilnej związanej z posiadaniem nieruchomości, prowadzeniem ośrodka sportu i rekreacji, potwierdzonej polisą ubezpieczeniową nr (...). Natomiast pozwany kwestionując powództwo zarówno co do zasady, jak i wysokości oświadczył, że nadal pozostaje aktualna argumentacja wskazana w decyzji odmawiającej wypłaty odszkodowania. Pozwany wskazał, że nie zostało udowodnione, że załączone do pozwu zdjęcia przedstawiają krawężnik znajdujący się na terenie Gminnego Ośrodka Sportu i Rekreacji (...) w A., jak również, że zdjęcia te przedstawiają stan krawężnika z momentu przedmiotowego zdarzenia. W zakresie odsetek ustawowych pozwany wskazał, że powinny być ewentualnie liczone od daty wyrokowania.

(odpowiedź na pozew k. 31- 34)

Pismem z dnia 8 czerwca 2016 r. pełnomocnik powoda rozszerzył powództwo o kwotę 1.078 zł. tytułem odszkodowania w zakresie kosztów opieki z ustawowymi odsetkami od dnia doręczenia odpisu pisma stronie pozwanej do dnia zapłaty. Przy wyliczeniu powyższej kwoty strona powodowa przyjęła stawkę 11 zł za godzinę wynikającą z zaświadczenia (...) Komitetu Pomocy (...).

(pismo pełn . powoda k. 155- 156)

W piśmie z dnia 7 października 2016 r. pełnomocnik powoda sprecyzował żądanie zasądzenia kosztów procesu, wskazując kwotę 2.459 zł., na którą składa się 2.400 zł. tytułem kosztów zastępstwa procesowego w podwójnej wysokości stawki minimalnej, 17 zł. tytułem opłaty od pełnomocnictwa i 42 zł. tytułem kosztów korespondencji.

(pismo pełn . powoda k. 190- 192)

Do zamknięcia rozprawy stanowisko stron nie uległo zmianie.

(protokół rozprawy k. 197- 198)

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

(...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. udzieliło Gminnemu Ośrodkowi Sportu i Rekreacji (...) w A. ochrony ubezpieczeniowej w zakresie odpowiedzialności cywilnej związanej z posiadaniem nieruchomości oraz prowadzeniem ośrodka sportu i rekreacji, na okres od 1 maja 2013 r. do 30 kwietnia 2014 r. Powyższe zostało potwierdzone polisą ubezpieczeniową nr (...).

(polisa nr (...) k. 93- 94)

W dniu 28 lipca 2013 r. N. K. przebywał na basenie w W. wraz ze znajomymi, K. L. i S. Ś.. Basen w W. był zarządzany przez Gminny Ośrodek Sportu i Rekreacji (...). W drodze do baru, idąc z basenu, N. K. stanął na krawężniku, którego fragment się oderwał. Na skutek tego powód przewrócił się na prawy bok. Z powodu upadku powód odczuwał ból prawej nogi.

(zeznania powoda k. 198 w zw. z informacyjnymi wyjaśnieniami k. 116, zeznania świadka S. Ś. k. 146, zeznania świadka K. L. k. 186 v., dokumentacja fotograficzna k. 15- 17)

Powód wrócił do domu, jednak z powodu nasilającego się bólu musiał udać się do Wojewódzkiej (...) w Ł., gdzie po przeprowadzeniu badania rtg zdiagnozowano u niego nadłamanie podstawy piątej kości śródstopia prawego. Z tego powodu założono powodowi but gipsowy oraz skierowano do poradni ortopedycznej.

(zeznania powoda k. 198 w zw. z informacyjnymi wyjaśnieniami k. 117, zaświadczenie (...) w Ł. k. 14, informacja dla lekarza kierującego k. 18)

Przez okres 3 tygodni powód musiał nosić unieruchomienie gipsowe. W związku z tym N. K. poruszał się przy pomocy kul. Przez cały czas noszenia unieruchomienia gipsowego powód odczuwał ból. Z tego powodu N. K. przyjmował leki przeciwbólowe i przeciwzapalne. W czasie noszenia unieruchomienia gipsowego powodem zajmowała się jego matka, szykowała posiłki, pomagała w poruszaniu się. Obecnie N. K. odczuwa ból w związku ze zmianą pogody oraz przy większym wysiłku fizycznym.

(zeznania powoda k. 198 w zw. z informacyjnymi wyjaśnieniami k. 117, zeznania M. K. k. 117)

Pismem z dnia 25 kwietnia 2014 r. pełnomocnik powoda skierował do Gminnego Ośrodka Sportu i Rekreacji (...) w A. zgłoszenie szkody wraz z wezwaniem do zapłaty 20.000 zł.

(pismo pełn . powoda k. 21)

Pismem z dnia 30 maja 2014 r. Gminny Ośrodek Sportu i Rekreacji (...) w A. odmówił uznania roszczeń powoda za zasadne z uwagi na zgłoszenie szkody po upływie roku od dnia zdarzenia, nie poinformowania o zdarzeniu nikogo z obsługi basenu oraz możliwości dojścia z basenu do bufetu jeszcze inną, powszechnie wykorzystywaną drogą.

(pismo Gminnego Ośrodka Sportu i Rekreacji (...) w A. k. 20)

Pismem z dnia 20 czerwca 2014 r. (...) S. A. odmówiło wypłaty dochodzonej kwoty oraz nie uznało swojej odpowiedzialności za przedmiotowe zdarzenie.

(pismo pozwanego k. 19)

Na skutek upadku w dniu 28 lipca 2013 r. N. K. doznał nadłamania podstawy V kości śródstopia prawego bez przemieszczenia odłamów. Stały uszczerbek na zdrowiu powoda w zakresie narządów ruchu wynosi 3 %. Cierpienie psychiczne i fizyczne związane z przedmiotowym zdarzeniem było miernego stopnia. W okresie unieruchomienia gipsowego prawej kończyny dolnej powód wymagał częściowej pomocy osób trzecich przy pielęgnacji podstawowej w wymiarze 2 godzin dziennie i całkowitej pomocy osób trzecich przy prowadzeniu gospodarstwa domowego w wymiarze 2 godzin dziennie. Po zdjęciu unieruchomienia gipsowego przez okres 2 tygodni wymagał całkowitej pomocy osób trzecich przy prowadzeniu gospodarstwa domowego w wymiarze 2 godzin dziennie. Rokowania na przyszłość powoda są pomyślne.

(opinia biegłego z zakresu ortopedii k. 127- 132)

Stawka jednej roboczogodziny dla opiekunki domowej według (...) Komitetu Pomocy (...) od lipca 2013 r. wynosi 11 zł.

(pismo (...) Komitetu Pomocy (...) k. 157)

Stan faktyczny w niniejszej sprawie został ustalony w oparciu o złożone przez strony dokumenty i ich kserokopie (na podstawie art. 308 k.p.c.), zeznania powoda oraz świadków K. L. i S. Ś., a także w oparciu o opinię biegłego z zakresu ortopedii.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo uznać należy za zasadne w przeważającej części.

Powód dochodził od pozwanego łącznej kwoty 7.078 zł, w tym kwoty 6.000 zł z tytułu zadośćuczynienia oraz kwoty 1.078 zł z tytułu odszkodowania związanego z kosztami pomocy osób trzecich. Pozwany kwestionował okoliczności zdarzenia, a w konsekwencji własną odpowiedzialność, jak również w dalszej kolejności wysokość dochodzonych roszczeń.

(...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. posiada legitymację czynną w przedmiotowym postępowaniu, gdyż udzieliło Gminnemu Ośrodkowi Sportu i Rekreacji (...) w A. ochrony ubezpieczeniowej w zakresie odpowiedzialności cywilnej związanej z posiadaniem nieruchomości oraz prowadzeniem ośrodka sportu i rekreacji, na okres od 1 maja 2013 r. do 30 kwietnia 2014 r. Powyższe zostało potwierdzone polisą ubezpieczeniową nr (...).

Zgodnie z art. 822 k.c., przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony. Zobowiązany do naprawienia szkody ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła (art. 361§ 1 k.c.). Normalnymi następstwami zdarzenia, z którego wynikła szkoda są następstwa, jakie tego rodzaju zdarzenie jest w ogóle w stanie wywołać i w zwyczajnym biegu rzeczy, a nie tylko na skutek szczególnego zbiegu okoliczności, który z reguły je wywołuje. W przedmiotowej sprawie fakt zaistnienia wypadku ubezpieczeniowego implikującego odpowiedzialność pozwanego był między stronami sporny.

W ocenie Sądu przeprowadzone na wniosek strony powodowej postępowanie dowodowe wykazało wiarygodność relacji przytoczonej w uzasadnieniu pozwu, a mianowicie to, że w dniu 28 lipca 2013 r. N. K. przebywając na basenie w W.. w drodze do baru, stanął na krawężniku, którego fragment się oderwał. Na skutek tego powód przewrócił się na prawy bok, doznając nadłamania podstawy V kości śródstopia prawego bez przemieszczenia odłamów. Powyższą wersję N. K. potwierdza nie tylko jego matka, ale również znajomi powoda, K. L. i S. Ś.. Relacje świadków oraz powoda są logiczne, jasne i spójne ze sobą. Zarówno powód, jak i świadkowie potwierdzili nie tylko przebieg wypadku, ale również to, że do oderwania się fragmentu krawężnika doszło z powodu jego złego stanu. Fakt przewrócenia się powoda na basenie będącym pod zarządem Gminnego Ośrodka Sportu i Rekreacji (...) w A. znajduje również potwierdzenie w zaświadczeniu Wojewódzkiej (...) w Ł., wydanego w dniu zdarzenia, z którego wynika, że do zdarzenia doszło właśnie na basenie. Wobec przeprowadzenia powyższych dowodów wiarygodności relacji N. K. nie może podważać fakt tak późnego zgłoszenia roszczeń do pozwanego zakładu ubezpieczeniowego, ani to, że poza swoimi znajomymi powód nie był w stanie wskazać innych świadków zdarzenia. Bezpośrednio po zdarzeniu N. K. nie zdawał sobie sprawy z jego poważnych konsekwencji, powód wrócił do domu. Nie można również zapominać o młodym wieku powoda, co pociąga za sobą mniejsze doświadczenie życiowe.

Zgodnie z ugruntowanym w doktrynie i orzecznictwie poglądem zadośćuczynienie stanowi sposób naprawienia szkody niemajątkowej na osobie wyrażającej się krzywdą w postaci doznanych cierpień fizycznych i psychicznych. Inaczej niż przy odszkodowaniu, w przypadku zadośćuczynienia, ustawodawca nie wprowadza jasnych kryteriów ustalania jego wysokości. Wskazuje jedynie ogólnikowo, iż suma przyznana z tego tytułu winna być odpowiednia. W judykaturze i piśmiennictwie podkreśla się, że zadośćuczynienie ma charakter kompensacyjny i jako takie musi mieć odczuwalną wartość ekonomiczną, jednocześnie nie może być nadmierne. Wskazuje się na potrzebę poszukiwania obiektywnych i sprawdzalnych kryteriów oceny jego wysokości, choć przy uwzględnieniu indywidualnej sytuacji stron (tak między innymi Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 12 września 2002 roku, IV CKN 1266/00, LEX 80272). Do podstawowych kryteriów oceny w tym zakresie zalicza się stopień i czas trwania cierpień fizycznych i psychicznych, trwałość obrażeń, prognozy na przyszłość, wiek poszkodowanego, skutki w zakresie życia osobistego oraz zawodowego, konieczność wyrzeczenia się określonych czynności życiowych, korzystania z pomocy innych osób, czy wreszcie stopień przyczynienia się poszkodowanego i winy sprawcy szkody (tak między innymi Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 4 czerwca 1968 roku, I PR 175/68, OSNCP 1968, nr 2, poz.37; Sąd Najwyższy w uchwale pełnego składu Izby Cywilnej z dnia 8 grudnia 1973 roku, III CZP 37/73, OSNCP 1974, nr 9, poz.145; Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 12 września 2002 roku, IV CKN 1266/00, niepubl; Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 19 sierpnia 1980 roku, IV CR 238/80, OSNCP 1981, nr 5, poz.81; Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 30 stycznia 2004 roku, I CK 131/03, OSNC 2004 r, nr 4, poz.40). Zważyć przy tym należy, iż doznanej przez poszkodowanego krzywdy nigdy nie można wprost, według całkowicie obiektywnego i sprawdzalnego kryterium przeliczyć na wysokość zadośćuczynienia. Charakter szkody niemajątkowej decyduje bowiem o jej niewymierności (tak między innymi Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 9 lutego 2000 roku, III CKN 582/98, niepubl.), zaś pojęcie „odpowiedniej sumy zadośćuczynienia” użyte w art. 445 § 1 k.c. ma charakter niedookreślony (tak między innymi Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 28 września 2001 roku, III CKN 427/00, LEX 52766). Dlatego też w orzecznictwie wskazuje się, że oceniając wysokość należnej sumy zadośćuczynienia sąd korzysta z daleko idącej swobody (tak między innymi Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 11 lipca 2000 roku, II CKN 1119/98, LEX 50884). Ustawodawca nie wprowadza bowiem żadnych sztywnych kryteriów ustalania wysokości zadośćuczynienia, pozostawiając to zagadnienie w całości uznaniu sędziowskiemu.

W rozpatrywanej sprawie, powód na skutek zdarzenia z dnia 28 lipca 2013 r. doznał stałego uszczerbku na zdrowiu w wysokości 3 %. Jak wynika z opinii biegłego ortopedy wypadek wiązał się dla powoda zarówno z cierpieniami fizycznymi jak i psychicznymi miernego stopnia. Powód zmuszony był do noszenia unieruchomienia gipsowego prawej kończyny dolnej przez okres 3 tygodni, przyjmowania środków przeciwbólowych i przeciwzapalnych. N. K. zmuszony był także korzystać z pomocy i wyręki matki, co jasno świadczy, że doznane obrażenia były na tyle poważne, że wpłynęły na dotychczasowy tryb życia powoda. Biorąc pod uwagę powyższe względy i dyrektywy określania wysokości zadośćuczynienia zaprezentowane w wyżej powoływanym orzecznictwie, Sąd uznał, że odpowiednią kwotą tytułem zadośćuczynienia krzywdzie powoda będzie 6.000 zł.

Również żądanie powoda w zakresie odszkodowania związanego z opieką osób trzecich Sąd uznał za zasadne w całości. Zgodnie z treścią art. 444 § 1 k.c. w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia naprawienie szkody obejmuje wszelkie wynikłe z tego powodu koszty. Powód zgłosił i udowodnił roszczenie z tytułu pomocy osób trzecich, w jego przypadku świadczonej przez matkę. Biegły ortopeda potwierdził, że N. K. wymagał pomocy osób trzecich W okresie unieruchomienia gipsowego prawej kończyny dolnej powód wymagał częściowej pomocy osób trzecich przy pielęgnacji podstawowej w wymiarze 2 godzin dziennie i całkowitej pomocy osób trzecich przy prowadzeniu gospodarstwa domowego w wymiarze 2 godzin dziennie. Po zdjęciu gipsu przez okres 2 tygodni wymagał całkowitej pomocy osób trzecich przy prowadzeniu gospodarstwa domowego w wymiarze 2 godzin dziennie. Przy przyjęciu stawki opieki według (...) Komitetu Pomocy (...) obowiązującej od lipca 2013 r. w wysokości 11 zł. pełna kwota odszkodowania wynosi 1.078zł. (21 dni x 11 zł. x 4 godziny + 14 dni x 11 zł. x 1 godzina = 1.078 zł.). Dlatego też Sąd zasądził na rzecz N. K. kwotę 1.078 zł. tytułem odszkodowania.

Zawiadomienie ubezpieczyciela o wypadku rodzi po jego stronie obowiązek spełnienia świadczenia w ustawowym terminie. Niespełnienie świadczenia w terminie powoduje po stronie dłużnika konsekwencje przewidziane w art. 481 § 1 k.c., zgodnie z którym, jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Jeżeli stopa odsetek za opóźnienie nie była z góry oznaczona, należą się odsetki ustawowe (§ 2 art. 481 k.c.). W zakresie zasądzonego zadośćuczynienia Sąd uznał, że odsetki należne są powodowi zgodnie z żądaniem pozwu tj. od dnia 21 czerwca 2014, gdyż pismem z dnia 20 czerwca 2014 r. (...) S. A. odmówiło wypłaty dochodzonej kwoty oraz nie uznało swojej odpowiedzialności za przedmiotowe zdarzenie. Natomiast w części dotyczącej odszkodowania z tytułu kosztów pomocy osób trzecich strona powodowa wnosiła o zasądzenie odsetek ustawowych od kwoty 1.078 zł. od dnia doręczenia pełnomocnikowi pozwanego odpisu pisma rozszerzającego powództwo. Jednak powód nie udowodnił kiedy powyższe doręczenie nastąpiło. Dlatego też w zakresie kwoty 1.078 zł. tytułem odszkodowania Sąd zasądził odsetki ustawowe od dnia ogłoszenia orzeczenia. Skutkowało to oddaleniem powództwa dotyczącego odsetek ustawowych od kwoty tytułem odszkodowania za okres od dnia doręczenia pełnomocnikowi pozwanego odpisu pisma rozszerzającego powództwo do dnia wydania wyroku, co znalazło swoje odzwierciedlenie w pkt. 2 orzeczenia.

W rozpoznawanej sprawie roszczenie powoda zostało uwzględnione w przeważającej części. Zatem o kosztach Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. obciążając pozwanego, jako stronę przegrywającą w przeważającej części, obowiązkiem zwrotu na rzecz powoda całości kosztów procesu. Na koszty te złożyły się wynagrodzenie pełnomocnika powoda w wysokości 1.200 zł. (§ 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu), opłata od pełnomocnictwa w wysokości 17 zł. oraz koszty korespondencji strony powodowej opisane w jej piśmie z dnia 7 października 2016 r. w wysokości 42 zł.

Sąd przy tym nie znalazł podstaw do uwzględnienia wniosku pełnomocnika powoda o zasądzenie zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w podwójnej wysokości. Przedmiotowa sprawa jest typową sprawą z zakresu zadośćuczynienia i odszkodowania za szkodę na osobie, nie wymagającą większego niż zwykle nakładu pracy ze strony pełnomocnika powoda. W sprawie przeprowadzono 3 terminy rozpraw, przesłuchano powoda oraz 2 świadków oraz przeprowadzono jeden dowód z opinii biegłego.

Z uwagi na to, że N. K. korzystał z całkowitego zwolnienia z kosztów sądowych, Sąd w punkcie 3 wyroku nakazał pobrać od pozwanego kwotę 875,10 zł., tytułem tymczasowo poniesionych przez Skarb Państwa kosztów sądowych w postaci wynagrodzenia biegłego ortopedy.