Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla Łodzi-Widzewa w Łodzi

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 lutego 2020 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi-Widzewa w Łodzi VIII Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Anna Bielecka-Gąszcz

Protokolant: staż. Katarzyna Górniak

po rozpoznaniu w dniu 5 lutego 2020 roku w Łodzi

na rozprawie

sprawy z powództwa E. D. Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego Niestandaryzowanego Funduszu Sekurytyzacyjnego z siedzibą w G.

przeciwko K. K.

o zapłatę 2.314,42 zł

1.  umarza postępowanie w sprawie w zakresie roszczenia o zasądzenie kwoty 800 zł (osiemset złotych);

2.  zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 1.514,42 zł (jeden tysiąc pięćset czternaście złotych i czterdzieści dwa grosze) wraz z umownymi odsetkami w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie od dnia 8 czerwca 2018 roku do dnia zapłaty;

3.  zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 947 zł (dziewięćset czterdzieści siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt VIII C 2278/18

UZASADNIENIE

W dniu 8 czerwca 2018 roku powód E. D. Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny w G. wytoczył przeciwko pozwanej K. K. w elektronicznym postępowaniu upominawczym powództwo o zapłatę kwoty 2.314,42 zł wraz z umownymi odsetkami w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie od dnia 8 czerwca 2018 roku do dnia zapłaty, ponadto wniósł o zasądzenie zwrotu kosztów procesu.

W uzasadnieniu powód podniósł, że dochodzona pozwem wierzytelność wynika z braku zapłaty przez pozwaną kwoty z tytułu zawartej w dniu 27 października 2017 roku umowy pożyczki z (...) Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością w S., którą to wierzytelność powód nabył wskutek cesji z dnia 19 marca 2018 roku. Na dochodzoną pozwem kwotę składają się: niespłacony kapitał 2.161 zł oraz odsetki. (pozew w elektronicznym postępowaniu upominawczym k. 3-4)

W dniu 16 lipca 2018 roku Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie VI Wydział Cywilny wydał przeciwko pozwanej nakaz zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym, który następnie utracił moc w całości na skutek wniesienia przez pozwanego sprzeciwu, zaś sprawa została przekazana do rozpoznania tutejszemu Sądowi.

W sprzeciwie pozwana podniosła, że nie posiadała wiedzy o dokonaniu cesji. (nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym k. 5, sprzeciw k. 7-7v, postanowienie k. 10)

Po przekazaniu sprawy z e.p.u. powód podtrzymał powództwo w całości, zaś w piśmie procesowym z dnia 3 lutego 2020 roku cofnął powództwo w zakresie kwoty 800 zł, z uwagi na zapłatę tej kwoty przez pozwaną, co było połączone ze zrzeczeniem się roszczenia w tej części. (pismo procesowe k. 13-14, pismo procesowe k. 58-61)

Na rozprawie w dniu 5 lutego 2020 roku pełnomocnik powoda oraz pozwana nie stawili się. (protokół rozprawy k. 68)

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Pozwana K. K. zawarła w dniu 27 października 2017 roku z (...) Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością w S. umowę pożyczki na kwotę 1.700 zł, którą zobowiązała się zwrócić na warunkach i w terminie określonym w umowie, czego nie uczyniła. W dniu 19 marca 2018 roku pierwotny wierzyciel dokonał cesji wierzytelności z tytułu pożyczki na rzecz powoda.

Po wytoczeniu powództwa do dnia wyrokowania pozwana zapłaciła powodowi kwotę 800 zł, stąd powód cofnął powództwo ze zrzeczeniem się dochodzonego roszczenia w tej części. (kserokopia umowy pożyczki z in. dokumentami k. 31-40, kserokopia cesji z zał. k. 41-45, zawiadomienie k. 46-48, potwierdzenia k. 49-50, okoliczności bezsporne)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił jako bezsporny oraz na podstawie dowodów z dokumentów znajdujących się w aktach sprawy, których prawidłowość i rzetelność sporządzenia nie budziła wątpliwości, nie była również kwestionowana przez strony.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo było zasadne i zasługiwało na uwzględnienie w całości.

Powód wykazał swoje roszczenie w stosunku do pozwanej załączonymi do pozwu dokumentami, zatem Sąd zasądził od pozwanej na rzecz powoda kwotę 1.514,42 zł wraz z umownymi odsetkami w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie od dnia 8 czerwca 2018 roku do dnia zapłaty, co było zgodne z żądaniem powoda. Wprawdzie umowa załączona do pozwu nie była podpisana, jednak pozwana nie kwestionowała jej zawarcia, a podnosiła, że ją spłacała. Do akt sprawy załączono potwierdzenia wypłaty pożyczki na kwotę 1.000 zł i 550 zł, natomiast wypłata 150 zł wynika z wydruku z systemu k. 63, czego pozwana także nie kwestionowała. Prowizja mieściła się w granicach ustawowych.

O umorzeniu postępowania w sprawie w zakresie roszczenia o zasądzenie kwoty 800 zł orzeczono na podstawie art. 355 § 1 k.p.c., biorąc pod uwagę, że cofnięcie powództwa ze zrzeczeniem się roszczenia w części nie było sprzeczne z prawem, zasadami współżycia społecznego, ani nie zmierzało do obejścia prawa (art. 203 § 4 k.p.c.)

O kosztach procesu orzeczono na podstawie przepisu art. 98 § 1 k.p.c.