Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla Łodzi-Widzewa w Łodzi

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 czerwca 2017 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi-Widzewa w Łodzi VIII Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Anna Bielecka-Gąszcz

Protokolant: st. sekr. sąd. Anna Zuchora

po rozpoznaniu w dniu 9 czerwca 2017 roku w Łodzi

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w W.

przeciwko Ł. K.

o zapłatę 200,61 zł

1.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda 2,03 zł (dwa złote i trzy grosze);

2.  oddala powództwo w pozostałym zakresie.

Sygn. akt VIII C 2516/16

UZASADNIENIE

W dniu 26 kwietnia 2016 roku powód (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W., reprezentowany przez pełnomocnika będącego radcą prawnym, wytoczył przeciwko pozwanemu Ł. K. w elektronicznym postępowaniu upominawczym powództwo o zapłatę kwoty 200,61 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, a także wniósł o zasądzenie zwrotu kosztów sądowych oraz kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu powód podniósł, że pozwany zawarł z (...) Towarzystwem (...) S.A. umowę obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej, w oparciu o którą ubezpieczyciel wystawił polisę nr (...) dla samochodu marki (...) o nr rej. (...), z okresem ochrony ubezpieczeniowej od dnia 24 lipca 2014 roku do dnia 23 lipca 2015 roku. W trakcie trwania umowy pozwany utracił posiadanie przedmiotowego pojazdu. Uiszczona przez pozwanego rata składki ubezpieczeniowej nie pokryła jednak w całości okresu, w którym ochrona ubezpieczeniowa faktycznie była udzielana. Na podstawie umowy cesji z dnia 18 grudnia 2015 roku powód przejął od pierwotnego wierzyciela prawo do wierzytelności wobec pozwanego z tytułu przedmiotowej umowy. Strona powodowa wskazała ponadto, że na dochodzoną pozwem kwotę składają się: brakująca część składki w kwocie 175,07 zł wyliczona proporcjonalnie do okresu przez który ubezpieczyciel udzielał ochrony oraz skapitalizowane odsetki od tej kwoty za okres do dnia 25 kwietnia 2016 roku. (pozew w elektronicznym postępowaniu upominawczym k. 2-4)

W dniu 7 czerwca 2016 roku Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie wydał w przedmiotowej sprawie nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, który następnie utracił moc w całości na skutek wniesienia przez pozwanego sprzeciwu, zaś sprawa została przekazana do rozpoznania tutejszemu Sądowi.

W uzasadnieniu sprzeciwu pozwany podniósł, że w dniu 27 sierpnia 2014 roku zakupił przedmiotowy pojazd. W dniu 5 października 2014 roku wypowiedział umowę ubezpieczenia zawartą z pierwotnym wierzycielem, a następnie w dniu 10 czerwca 2015 roku zbył samochód. Pozwany nie zakwestionował przy tym, iż z tytułu umowy ubezpieczenia był obowiązany do zapłaty składki ubezpieczenia, wyjaśnił jednak, iż brak uiszczenia składki w terminie wynikał z trudnej sytuacji materialnej i zdrowotnej, dodając, że w dniu 27 czerwca 2016 roku wpłacił na konto powoda kwotę 201 zł (nakaz zapłaty k. 4v, sprzeciw k. 7v-9, postanowienie k. 11)

Następnie po przekazaniu sprawy z e.p.u. powód podtrzymał powództwo w całości. (pozew k. 15-17, odpowiedź na sprzeciw k. 44)

Na rozprawie w dniu 9 czerwca 2017 roku pełnomocnik powoda oraz pozwany nie stawili się, zostali prawidłowo zawiadomieni o terminie rozprawy. (protokół rozprawy k. 49, elektroniczne potwierdzenie odbioru k. 47 i k. 48)

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Pozwanego Ł. K., jako właściciela samochodu marki (...)o nr rej. (...), łączyła z pierwotnym wierzycielem (...) Towarzystwem (...) S.A. w W. umowa ubezpieczenia w zakresie odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych. Zgodnie z wystawioną przez ubezpieczyciela polisą nr (...), ochrona ubezpieczeniowa obejmowała okres od dnia 24 lipca 2014 roku do dnia 23 lipca 2015 roku.

W trakcie trwania okresu ubezpieczenia pozwany utracił posiadanie ubezpieczonego pojazdu. Składka za ubezpieczenie, za okres przez który ubezpieczyciel udzielał faktycznej ochrony ubezpieczeniowej, wyniosła 175,07 zł. Składka ta nie została przez pozwanego opłacona w terminie do dnia 27 sierpnia 2014 roku. (potwierdzenie zawarcia umowy ubezpieczenia k. 31-31v, okoliczności bezsporne)

W dniu 18 grudnia 2015 roku (...) Towarzystwo (...) Spółka Akcyjna w W. zawarło z (...) Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W., umowę o przelew wierzytelności m.in. wobec dłużnika Ł. K. opisanej powyżej. W wyciągu z załącznika do umowy o przelew wierzytelności z dnia 18 grudnia 2015 roku wskazano, że wysokość zobowiązania dłużnika wynikającego z polisy nr (...) 175,07 zł.

Pismem z dnia 11 stycznia 2016 roku powód poinformował pozwanego o cesji wierzytelności i wezwał do zapłaty kwoty 197,07 zł, na którą złożyła się należność główna w wysokości 175,07 zł oraz skapitalizowane odsetki naliczone za okres od dnia 28 sierpnia 2014 roku w kwocie 22 zł. (umowa przelewu wierzytelności k. 32-34, wyciąg z załącznika do umowy o przelew wierzytelności k. 35, wezwanie do zapłaty k. 36, wydruk z książki nadawczej k. 37, okoliczności bezsporne)

W dniu 27 czerwca 2016 roku pozwany wpłacił na rachunek bankowy powoda wskazany w wezwaniu do zapłaty, o którym mowa wyżej, kwotę 201 zł tytułując ten przelew „Ł. K. spłata zadłużenia”. (potwierdzenie przelewu k. 9v)

Odsetki ustawowe za opóźnienie naliczone od kwoty 200,61 zł za okres od dnia 26 kwietnia 2016 roku (data wniesienia pozwu) do dnia 27 czerwca 2016 roku (data zapłaty przez pozwanego kwoty 201 zł na rachunek powoda) wynoszą 2,42 zł.

Łącznie pozwany winien zapłacić powodowi kwotę 203,03 zł (należność główną 200,61 zł z tytułu zaległej składki z odsetkami za opóźnienie od dnia 26 kwietnia 2016 roku do dnia faktycznej zapłaty, czyli do dnia 27 czerwca 2016 roku, równymi 2,42 zł).

Z uwagi na to, że w dniu 27 czerwca 2016 roku pozwany zapłacił powodowi kwotę 201 zł, na dzień wyrokowania do zapłaty pozostała kwota 2,03 zł (203,03 zł – 201 zł = 2,03 zł). (wydruk z kalkulatora odsetek ustawowych k. 50)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił bądź jako bezsporny, bądź w oparciu o dowody z powołanych dokumentów, których prawdziwości ani rzetelności sporządzenia nie kwestionowała żadna ze stron procesu.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo na dzień wyrokowania było zasadne wyłącznie w niewielkiej części, tj. w zakresie kwoty 2,03 zł.

W sprawie znajdują zastosowanie przepisy Księgi pierwszej – części ogólnej Kodeksu cywilnego, przepisy Księgi trzeciej dotyczące umowy ubezpieczenia oraz przepisy ustawy z dnia 22 maja 2003 roku o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych, zwanej dalej ustawą.

Zgodnie z treścią przepisu art. 805 § 1 k.c., przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swojego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę. Ubezpieczyciel zobowiązany jest potwierdzić zawarcie umowy dokumentem ubezpieczenia (art. 809 § 1 k.c.).

W ocenie Sądu okoliczności faktyczne będące podstawą roszczenia powoda nie budziły wątpliwości. Pozwany nie kwestionował, że łączyła go z pierwotnym wierzycielem umowa obowiązkowego ubezpieczenia OC, na mocy której ochroną ubezpieczeniową objęty został pojazd marki (...) o nr rej. (...). Poza sporem pozostawało również, iż z tytułu przedmiotowej umowy pozwanego obciążała składka za ubezpieczenie za okres, przez który ubezpieczyciel udzielał faktycznej ochrony ubezpieczeniowej, w kwocie 175,07 zł, której to kwoty Ł. K. w terminie nie zapłacił. Za niebudzący wątpliwości Sąd uznał ponadto fakt, iż już po wytoczeniu powództwa w niniejszej sprawie pozwany w dniu 27 czerwca 2016 roku wpłacił na rachunek bankowy powoda kwotę 201 zł, co znajduje potwierdzenie w przedłożonej przez pozwanego kserokopii dokumentu księgowego (k. 9v).

Zgodnie z treścią art. 316 § 1 k.p.c., po zamknięciu rozprawy sąd wydaje wyrok, biorąc za podstawę stan rzeczy istniejący w chwili zamknięcia rozprawy. Powyższe oznacza, że jeśli w dacie wyrokowania żądanie powoda zostało zaspokojone przez pozwanego, a powód nie cofnął pozwu, Sąd jest zobligowany do oddalenia powództwa, jako niezasadnego w chwili orzekania (por. wyrok SA w Białymstoku z dnia 31 października 2006 roku, I ACa 504/06, LEX nr 516508). Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy należy wskazać, iż dokonana przez pozwanego wpłata (201 zł) w całości pokryła kwotę dochodzoną przez powoda (200,61 zł), co implikuje konstatację, iż na datę wyrokowania (23 czerwca 2017 roku) powód mógł się zasadnie domagać wyłącznie odsetek ustawowych za opóźnienie liczonych od kwoty 200,61 zł za okres od dnia wniesienia pozwu do dnia wpłaty pozwanego (27 czerwca 2016 roku). Odsetki te wyniosły 2,42 zł i zostały pokryte przez wpłatę pozwanego do kwoty 0,39 zł. W konsekwencji do zapłaty pozostała kwota 2,03 zł, którą to kwotę Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda. W pozostałym zakresie powództwo, jako niezasadne w dacie wyrokowania, Sąd oddalił.

ZARZĄDZENIE

Doręczyć odpis wyroku wraz z odpisem uzasadnienia pełnomocnikowi powoda oraz pozwanemu (z pouczeniem o prawie, terminie i sposobie wniesienia apelacji).

Sędzia SR Anna Bielecka-Gąszcz