Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla Łodzi-Widzewa w Łodzi

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 maja 2019 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi - Widzewa w Łodzi VIII Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący S.S.R. Małgorzata Sosińska-Halbina

Protokolant st. sekr. sąd. Izabella Bors

po rozpoznaniu w dniu 22 maja 2019 roku w Łodzi

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W.

przeciwko S. P.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 3.616,50 zł (trzy tysiące sześćset szesnaście złotych pięćdziesiąt groszy) z umownymi odsetkami w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie w stosunku rocznym od kwoty 3.000 zł (trzy tysiące złotych) od dnia 14 sierpnia 2018 roku do dnia zapłaty oraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od kwoty 616,50 zł (sześćset szesnaście złotych pięćdziesiąt groszy) od dnia 14 sierpnia 2018 roku do dnia zapłaty;

2.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 963 zł (dziewięćset sześćdziesiąt trzy złote) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt VIII C 3110/18

UZASADNIENIE

W dniu 14 sierpnia 2018 roku powód (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W., reprezentowany przez pełnomocnika będącego adwokatem, wytoczył przeciwko S. P. w elektronicznym postępowaniu upominawczym powództwo o zapłatę kwoty 3.616,50 zł wraz z umownymi odsetkami w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie od kwoty 3.000,00 zł od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od kwoty 616,50 zł również od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, a także wniósł o zasądzenie zwrotu kosztów procesu. W uzasadnieniu powód podniósł, że w dniu 22 października 2017 roku zawarł z pozwanym przy wykorzystaniu środków porozumiewania się na odległość umowę pożyczki. Tego samego dnia powód dokonał przelewu na rzecz pozwanego kwoty 3.114,78 zł. Pozwany nie wywiązał się ze swojego zobowiązania, w związku z czym powód wystąpił z przedmiotowym powództwem.

(pozew w elektronicznym postępowaniu upominawczym k. 3-6)

W dniu 17 września 2018 roku Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie wydał w przedmiotowej sprawie nakaz zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym, którym zasądził od pozwanego na rzecz powoda dochodzoną wierzytelność wraz z kosztami procesu.

(nakaz zapłaty k. 6 v)

Nakaz ten pozwany zaskarżył sprzeciwem w całości wnosząc o oddalenie powództwa. S. P. podniósł, że jego zobowiązanie względem pożyczkodawcy prawie w całości zostało spłacone.

(sprzeciw k. 7)

Postanowieniem z dnia 10 października 2018 roku Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie przekazał rozpoznanie sprawy do Sądu Rejonowego dla Łodzi-Widzewa w Łodzi z uwagi na skuteczne wniesienie sprzeciwu.

(postanowienie k. 9 v)

W toku dalszego postępowania stanowiska procesowe stron nie uległy zmianie, a na rozprawie w dniu 20 kwietnia 2018 roku nikt się nie stawił, przy czym wobec tego, że pozwany był zobowiązany do osobistego stawiennictwa celem przesłuchania pod rygorem pominięcia dowodu z jego zeznań, Sąd odstąpił od dopuszczenia dowodu z przesłuchania stron.

(pismo procesowe pełnom. powoda z dn. 10.01.2019 k. 12, pismo procesowe pełnom. powoda z dn. 05.02.2019 k. 42-44 v, protokół rozprawy k. 49)

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 29 czerwca 2017 roku S. P. dokonał przelewu na rachunek bankowy powoda kwoty 0,01 zł, potwierdzając rejestrację i zgodę na zawarcie umowy pożyczki z powodem.

(wyciąg z rachunku bankowego k. 29, okoliczność bezsporna)

W dniu 22 października 2017 roku S. P. zawarł z (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. umowę pożyczki w kwocie 3.000 zł, która to kwota została przelana na konto pozwanego w dniu 23 października 2017 roku. Całkowita kwota do spłaty wyniosła 4.628,10 zł. Prowizja za udzielenie pożyczki została określona na kwotę 365,90 zł, odsetki na kwotę 24,70 zł, zaś termin jej zwrotu został oznaczony na dzień 21 listopada 2017 roku. Zgodnie z § 9 umowy w przypadku opóźnienia w spłacie pożyczki pożyczkodawca zastrzegł sobie możliwość naliczenia odsetek za czas opóźnienia w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie. Paragraf 10 umowy stanowił, że pożyczkobiorca, któremu została udzielona pożyczka, ma prawo do wnioskowania o przedłużenie okresu spłaty pożyczki przed upływem terminu spłaty pożyczki. Przedłużenie to jest możliwe jedynie po wcześniejszym uiszczeniu na rzecz pożyczkodawcy opłat za przedłużenie okresu spłaty. Przedłużenie może nastąpić dwukrotnie w przypadku pierwszej pożyczki, w przypadku kolejnych jednokrotnie. Załącznik do umowy określał procentowo opłaty za przedłużenie,
o 7, 14 i 30 dni. Zgodnie z § 7 umowy kwoty wpłacane przez pożyczkobiorcę miały być zaliczane kolejno na: prowizję za przedłużenie terminu spłaty pożyczki, w przypadku skutecznego złożenia takiego wniosku, odsetki, prowizję, kwotę pożyczki, koszty dochodzenia zwrotu pożyczki oraz odsetki za opóźnienie.

Pozwany na podstawie § 10 zawnioskował o przedłużenie terminu spłaty pożyczki uiszczając opłatę w wysokości 375,40 zł. W konsekwencji termin spłaty pożyczki został odroczony do dnia 30 grudnia 2017 roku.

(umowa pożyczki k. 21-26, potwierdzenie przelewu k. 28, regulamin świadczenia usług drogą elektroniczną k. 30-31, okoliczności bezsporne)

Do dnia wyrokowania pozwany nie uregulował zadłużenia dochodzonego przedmiotowym powództwem.

(okoliczności bezsporne)

Opisany stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie znajdujących się w sprawie dowodów z dokumentów, których prawidłowość i rzetelność sporządzenia nie budziła wątpliwości Sądu. Wobec nieusprawiedliwionego niestawiennictwa na terminie rozprawy pozwanego wezwanego do osobistego stawiennictwa celem przesłuchania pod rygorem pominięcia dowodu z jego zeznań, Sąd odstąpił od przesłuchania pozwanego.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo, jest zasadne w całości i podlega uwzględnieniu.

W ocenie Sądu powód wykazał swoje roszczenie w stosunku do pozwanego załączonymi do pozwu dokumentami w postaci umowy pożyczki, regulaminu świadczenia usług drogą elektroniczną oraz przelewów bankowych opłaty rejestracyjnej i kwoty pożyczki. Ponadto należy zauważyć, że pozwany w treści sprzeciwu nie kwestionował ani faktu zawarcia umowy pożyczki, ani okoliczności otrzymania kwoty stanowiącej przedmiot umowy. Pozwany podniósł jedynie, że dokonywał co miesiąc wpłat w wysokości po 390 zł, a łącznie przekazał powodowi około 1.100 zł. Twierdzenia te nie zostały jednak przez pozwanego udowodnione (art. 6 k.c., art. 232 k.p.c.), w szczególności nie przedstawił on dowodów wpłat, dlatego też twierdzenia te Sąd uznał za gołosłowne, przyjmując za powodem, że jedyna uiszczona przez pozwanego wpłata w wysokości 375,40 zł została dokonana tytułem przedłużenia terminu spłaty pożyczki.

Mając powyższe na uwadze Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 3.616,50 zł wraz z umownymi odsetkami w wysokości dwukrotności wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie w stosunku rocznym, od kwoty 3.000 zł od dnia 14 sierpnia 2018 roku do dnia zapłaty oraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od kwoty 616,50 zł od dnia 14 sierpnia 2018 roku do dnia zapłaty, co było zgodne z przepisami art. 359 k.c., art. 481 § 1, § 2 i § 2 ¹ k.c. i w całości zgodne z żądaniem powoda.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie przepisu art. 98 § 1 k.p.c.

Na koszty procesu poniesione przez powoda w przedmiotowej sprawie w łącznej wysokości 963 zł złożyły się: opłata sądowa od pozwu 46 zł, 900 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego oraz 17 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

Z powyższych względów orzeczono, jak w sentencji.