Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

II1 C 19/24 - zarządzenie, wyrok, uzasadnienie Sąd Rejonowy dla Łodzi-Widzewa w Łodzi z 2024-09-18

Sygnatura akt II 1 C 19/24

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 września 2024 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi- Widzewa w Łodzi II Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Anna Braczkowska

po rozpoznaniu w dniu 18 września 2024 roku w Łodzi

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa B. M.

przeciwko Prokura Niestandaryzowanemu Funduszowi Wierzytelności Funduszowi Inwestycyjnemu Zamkniętemu z siedzibą we W.

o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności

1.  oddala powództwo w całości;

2.  nie obciąża powódki B. M. obowiązkiem zwrotu na rzecz pozwanego Prokura Niestandaryzowanego Funduszu Wierzytelności Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego we W. kosztów postępowania.

Sędzia Anna Braczkowska

Sygnatura akt II 1 C 19/24

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 16 maja 2024 roku (prezentata Sądu Rejonowego), skierowanym przeciwko pozwanemu Prokura Niestandaryzowanemu Funduszowi Inwestycyjnemu Zamkniętemu Wierzytelności z siedzibą w W., powódka B. M. – reprezentowana przez pełnomocnika fachowego w osobie adwokata, wniosła o pozbawienie w całości wykonalności tytułu wykonawczego w postaci nakazu zapłaty wydanego przez Sąd Rejonowy Lublin – Z. w L., Wydział VI Cywilny w sprawie VI Nc-e (...), zaopatrzonego w klauzulę wykonalności w dniu 25 stycznia 2011 roku. Jako podstawę faktyczną swojego roszczenia powódka wskazała na przedawnienie w całości roszczeń objętych spornym tytułem wykonawczym. Jako podstawę prawną swojego roszczenia powódka powołała się na treść art. 125 k.c. i art. 840 § 1 pkt 2 k.p.c. Powódka wniosła również o zwolnienie jej z kosztów sądowych w całości oraz o zasądzenie na jej rzecz zwrotu kosztów postępowania według norm prawem przepisanych ( pozew k. 2-5, pełnomocnictwo k. 4).

Postanowieniem z dnia 17 maja 2024 roku, prawomocnym od dnia 1 czerwca 2024 roku, Sąd Rejonowy dla Łodzi – Widzewa w Łodzi, II Wydział Cywilny Sekcja Egzekucyjna zwolnił powódkę od kosztów sądowych w zakresie opłaty sądowej od pozwu w wysokości 750 złotych oddalając ten wniosek w pozostałym zakresie ( postanowienie k. 9).

W odpowiedzi na pozew z dnia 6 czerwca 2024 roku (data nadania w UP) pozwany, reprezentowany przez pełnomocnika w osobie radcy prawnego, wniósł o oddalenie powództwa w całości. Na uzasadnienie swojego stanowiska procesowego wskazał, że na podstawie spornego tytułu wykonawczego, objętego żądaniem pozwu były wszczynane w przeszłości przeciwko powódce kolejne postępowania egzekucyjne, co powodowało wielokrotne przerwanie biegu terminu przedawnienia objętych nim roszczeń. Pozwany wniósł również o zasądzenie na jego rzecz od powódki zwrotu kosztów postępowania według norm prawem przepisanych ( odpowiedź na pozew k. 18-42).

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 25 stycznia 2011 roku, w sprawie VI Nc-e (...) Sąd Rejonowy Lublin – Z. w L., VI Wydział Cywilny wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, w którym nakazał pozwanej B. K. (obecnie M.), aby ta zapłaciła w terminie 14 dni na rzecz powoda Prokura Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego z siedzibą w W. kwotę 5.326,85 złote wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 13 stycznia 2011 roku do dnia zapłaty oraz kwotę 1.268,21 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania, albo wniosła w tym terminie sprzeciw. Nakaz zapłaty został zaopatrzony w klauzulę wykonalności w dniu 9 maja 2011 roku ( tytuł wykonawczy k. 2-2v w załączonych aktach Km 1298/20, także – okoliczność bezsporna).

Na podstawie wyżej opisanego tytułu wykonawczego pozwany wszczynał przeciwko powódce kolejne postępowania egzekucyjne, w tym:

- w dniu 22 marca 2012 roku zostało wszczęte postępowanie egzekucyjne prowadzone w sprawie Km 3623/12 przed Komornikiem Sądowym przy Sądzie Rejonowym w Żyrardowie M. B. (1), które zostało umorzone wskutek stwierdzenia jego bezskuteczności na mocy postanowienia z dnia 27 czerwca 2013 roku. W jego toku nie doszło do wyegzekwowania na rzecz pozwanego od powódki żadnych kwot ( kopia wniosku egzekucyjnego k. 27-28, kopia postanowienia z dnia 27 czerwca 2013 roku k. 29, pismo komornika sądowego k. 56);

- w dniu 28 kwietnia 2014 roku zostało wszczęte postępowanie egzekucyjne prowadzone w sprawie Km 5493/14 przed Komornikiem Sądowym przy Sądzie Rejonowym dla Łodzi – Widzewa w Łodzi A. P., które zostało umorzone wskutek stwierdzenia jego bezskuteczności na mocy postanowienia z dnia 30 czerwca 2014 roku. W jego toku nie doszło do wyegzekwowania na rzecz pozwanego od powódki żadnych kwot ( kopia wniosku egzekucyjnego k. 30-31, kopia postanowienia z dnia 30 czerwca 2014 roku k. 32, pismo komornika sądowego k. 50-54);

- w czerwcu 2015 roku zostało wszczęte postępowanie egzekucyjne prowadzone w sprawie Km 72062/15 przed Komornikiem Sądowym przy Sądzie Rejonowym w Łasku M. K., które zostało umorzone wskutek stwierdzenia jego bezskuteczności na mocy postanowienia z dnia 6 października 2015 roku. W jego toku nie doszło do wyegzekwowania na rzecz pozwanego od powódki żadnych kwot ( kopia wniosku egzekucyjnego k. 33-34, kopia postanowienia z dnia 6 października 2015 roku k. 29);

- w listopadzie 2017 roku zostało wszczęte postępowanie egzekucyjne prowadzone w sprawie Km 2007/17 przed Komornikiem Sądowym przy Sądzie Rejonowym w Pabianicach M. J., które zostało umorzone wskutek stwierdzenia jego bezskuteczności na mocy postanowienia z dnia 6 czerwca 2018 roku. W jego toku nie doszło do wyegzekwowania na rzecz pozwanego od powódki żadnych kwot ( kopia wniosku egzekucyjnego k. 36-37, kopia postanowienia z dnia 6 czerwca 2018 roku k. 38-39);

- w dniu 16 kwietnia 2020 roku zostało wszczęte postępowanie egzekucyjne prowadzone w sprawie Km 1298/20 przed Komornikiem Sądowym przy Sądzie Rejonowym w Pabianicach G. P. – obecnie Komornikiem Sądowym J. M., które obecnie jest w dalszym ciągu w toku. W jego toku nie doszło do wyegzekwowania na rzecz pozwanego od powódki żadnych kwot ( kopia wniosku egzekucyjnego k. 40-41, pismo komornika sądowego z dnia 8 sierpnia 2024 roku k. 55, dokumenty w załączonych aktach Km 1298/20, w tym karta rozliczeniowa, wniosek egzekucyjny, tytuł wykonawczy, pismo komornika sądowego z dnia 18 marca 2024 roku).

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

W przedmiotowej sprawie żądanie pozwu dotyczyło pozbawienia wykonalności tytułu wykonawczego w postaci nakazu zapłaty z dnia 25 stycznia 2011 roku wydanego przez Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie w sprawie VI Nc-e (...) – w całości.

Jak wynika z treści art. 840 § 1 pkt 2 k.p.c. dłużnik może w drodze powództwa żądać pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności w całości lub części albo ograniczenia, jeżeli (…): po powstaniu tytułu egzekucyjnego nastąpiło zdarzenie, wskutek którego zobowiązanie wygasło albo nie może być egzekwowane; gdy tytułem jest orzeczenie sądowe, dłużnik może oprzeć powództwo także na zdarzeniach, które nastąpiły po zamknięciu rozprawy, na zarzucie spełnienia świadczenia, jeżeli zgłoszenie tego zarzutu w sprawie było z mocy ustawy niedopuszczalne, a także na zarzucie potrącenia.

Powódka powołała się więc w przedmiotowej sprawie na uprawnioną przesłankę pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności jaką jest fakt przedawnienia roszczeń objętych spornym tytułem wykonawczym. Wskazać jednak należy, że stanowisko jej pełnomocnika zajęte w treści pozwu i jego uzasadnieniu nie jest zasadne.

Jak stanowi bowiem art. 125 k.c., roszczenie stwierdzone prawomocnym orzeczeniem sądu przedawnia się z upływem lat sześciu, chociażby termin przedawnienia roszczeń tego rodzaju był krótszy. Jeżeli stwierdzone w ten sposób roszczenie obejmuje świadczenia okresowe, roszczenie o świadczenia okresowe należne w przyszłości ulega przedawnieniu trzyletniemu ( brzmienie przepisu od dnia 9 lipca 2018 roku - Dz.U. z 2018 r. poz. 1104 zm.). W okresie wcześniejszym przepis ten przewidywał dłuższy – 10-letni termin przedawnienia roszczeń stwierdzonych tytułem wykonawczym i ten właśnie termin znajdzie zastosowanie w przedmiotowej sprawie, a to z uwagi na treść art. 5 ust. 1 i ust 2 ustawy o zmianie ustawy kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw z dnia 13 kwietnia 2018 roku (Dz.U. z 2018r. poz. 1104) z uwagi na datę wydania spornego tytułu wykonawczego.

Zajście po wydaniu tytułu egzekucyjnego zdarzenia, na skutek którego zobowiązanie nie może być egzekwowane, to między innymi upływ czasu. W tej sprawie wystąpił upływ długiego czasu od wydania orzeczenia. Na podstawie dokumentów znajdujących się w aktach sprawy (i dokumentach znajdujących się w aktach sprawy załączonej Km 11298/20) Sąd Rejonowy ustalił jednak, że pozwany wierzyciel przerywał bieg terminu przedawnienia - co najmniej kilku krotnie. Przerwanie biegu terminu przedawnienia jest instytucją uregulowaną w art. 123 § 1 k.c. i art. 124 k.c. Bieg terminu przedawnienia przerywa się przez każdą czynność przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczeń danego rodzaju albo przed sądem polubownym, przedsięwziętą bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia lub zabezpieczenia roszczenia. Po każdym przerwaniu bieg przedawnienia biegnie na nowo, jednak przedawnienie nie biegnie, dopóki postępowanie przed sądem lub innym organem nie zostanie zakończone.

Skutek przerwania biegu terminu przedawnienia wystąpił w przedmiotowej sprawie na skutek: złożenia przez wierzyciela kolejnych wniosków egzekucyjnych w sprawach: Km 3623/12 (postępowanie umorzone w dniu 27 czerwca 2013 roku), Km 5493/14 (postępowanie umorzone w dniu 30 czerwca 2014 roku), Km 72062/15 (postępowanie umorzone w dniu 6 października 2015 roku), Km 2007/17 (postępowanie umorzone w dniu 6 czerwca 2018 roku) i Km 1298/20 (trwa). Jak zostało to już wskazane powyżej, obecnie - od dnia 16 kwietnia 2020 roku - termin przedawnienia roszczeń objętych spornym nakazem zapłaty nie biegnie z uwagi na fakt prowadzenia przeciwko powódce postępowania egzekucyjnego.

W tym miejscu wspomnieć należy również, że żadna ze stron postępowania nie wskazała Sądowi daty uprawomocnienia się spornego tytułu egzekucyjnego w postaci nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 25 stycznia 2012 roku, więc data jego uprawomocnienia się została przyjęta przez Sąd na dzień nadania mu klauzuli wykonalności przez Sąd w dniu 9 maja 2012 roku. Przyjąć więc należało, że z ta datą zaczął biec termin przedawnienia objętych nim roszczeń.

Od tej daty brak było jednak upływu 10-letniego terminu przedawnienia roszczeń ( w całości) objętych spornym nakazem zapłaty. Wskazać jednak należy, że analiza stanu faktycznego w sprawie wskazuje na to, że przedawnieniu nie uległa również żadna część odsetek, które stanowiąc należności okresowe należne w przyszłości – w rozumieniu art. 125 § 1 K.c., przedawniają się w terminie trzyletnim. Odsetkami takimi są odsetki należne po uprawomocnieniu się tytułu egzekucyjnego, a więc za okres od dnia 9 maja 2012 roku (data przyjęta przez Sąd jako data prawomocności nakazu zapłaty). Zagadnienie to zostało przekonująco wyjaśnione w wyroku Sądu Najwyższego z 15 stycznia 2014 roku wydanego w sprawie I CSK 197/13 ( niepublikowane – dostępne w programie komputerowym Lex). Odsetki należne pozwanemu za okres przed uprawomocnieniem się nakazu zapłaty stanowią należność zasądzoną, przedawniającą się z upływem terminu dziesięcioletniego. Ponieważ zaś termin przedawnienia odsetek ustawowych wynosi 3 lata, przedawnieniu w tej sprawie nie uległa żadna ich część – gdyż w okresie czasu od dnia uprawomocnienia się spornego nakazu zapłaty do chwili obecnej brak jest co najmniej 3-letniej bezczynności po stronie wierzyciela.

Orzekając w przedmiocie kosztów procesu Sąd zdecydował się zastosować treść przepisu art. 102 k.p.c. i nie obciążać powódki obowiązkiem zwrotu na rzecz strony pozwanej kosztów procesu w zakresie oddalonego powództwa. Przemawiało za tym kilka okoliczności. Po pierwsze, po stronie pozwanej występuje podmiot korzystający na stałe z fachowej pomocy prawnej, a koszty powstałe w sprawie po stronie pozwanej dotyczą właśnie wynagrodzenia pełnomocnika pozwanego. Po drugie – powódka jest osobą w podeszłym wieku i utrzymuje się jedynie z bardzo niskiej emerytury w wysokości do wypłaty około 806 złotych. Po trzecie –egzekucja na podstawie spornego tytułu wykonawczego była już prowadzona przeciwko powódce wielokrotnie, gdzie cały czas powódka jest obciążana kosztami bezskutecznej egzekucji. Po piąte wreszcie – sporny tytuł egzekucyjny został wydany przez Sąd kilkanaście lat temu, więc powódka mogła pozostawiać (w ocenie Sądu jednak błędnym) w przekonaniu o przedawnieniu objętych nim roszczeń, a co najmniej roszczeń odsetkowych, w w związku z tym wystąpiła na drogę sądową z przedmiotowym powództwem.

ZARZĄDZENIE

1.  odpis wyroku wydanego na posiedzeniu niejawnym doręczyć z urzędu stronom:

- pełnomocnikowi powódki – PI, bez pouczenia;

- pełnomocnikowi pozwanego – PI, bez pouczenia;

2.  zakreślić numer sprawy w Rep. C;

3.  pisma informacyjne: Komornika Sądowego M. B. z dnia 8.08.2024r., Komornika Sądowego K. S. z dnia 8.08.2024r., Komornika Sądowego J. M. z dnia 8.08.2024r. - do akt;

4.  kalendarz 21 dni – celem stwierdzenia prawomocności;

5.  po uprawomocnieniu się wyroku – dokonać zwrotu załączonych akt Km.

Dnia 18.09.2024r.

Sędzia Anna Braczkowska

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Anna Pacholska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy dla Łodzi-Widzewa w Łodzi
Osoba, która wytworzyła informację:  Sędzia Anna Braczkowska,  Anna Braczkowska
Data wytworzenia informacji: